Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Η κρίση στο χώρο του βιβλίου

Σε αυτήν την περίοδο της μεγάλης οικονομικής (;) κρίσης, όπως είναι φυσικό αλώβητο δεν έμεινε ούτε το βιβλίο. Τα νέα από το χώρο του και συγκεκριμένα από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, ένα φορέα που το εκφράζει και το στηρίζει, είναι δυσάρεστα έως και απογοητευτικά κατά προσωπική άποψη. Η κρατική επιχορήγηση μειώνεται κατά πολύ και αυτό φέρνει περιορισμό και αναστολή δραστηριοτήτων πέραν του σάλου που έχει προκαλέσει η απόλυση εργαζομένων με αποτέλεσμα την άμεση αντίδραση και παραίτηση του αντιπροέδρου και συγγραφέα κ. Τατσόπουλου.
Τα ετήσια επετειακά αφιερώματα σε μεγάλους Έλληνες λογοτέχνες θα γίνονται όταν εξασφαλίζεται πλέον χορηγία, η παρουσία του ΕΚΕΒΙ στις εκθέσεις βιβλίου στο εξωτερικό, τα βραβεία σεναρίου λογοτεχνικού έργου, η συμμετοχή στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και κυρίως η οικονομική στήριξη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μετάφρασης Λογοτεχνίας απ΄όπου αναδεικνύονταν μεταφραστές, είναι κάποιες από τις δραστηριότητες που θυσιάζονται στο βωμό του «νοικοκυρέματος» των οικονομικών της χώρας μας.
Παραμερίζω τη δύσκολη κατάσταση του ΕΚΕΒΙ και την κάνω λαβή για να προχωρήσω τη σκέψη μου στο θέμα «βιβλίο».

Θεωρώ πως αποτελεί ένα ευαίσθητο μα και ουσιώδες κεφάλαιο στα πλαίσια της ευρύτερης καλλιέργειας ενός λαού. Όταν γίνονται περικοπές σε ό,τι το αφορά τότε το θέμα δεν είναι οικονομικό ή παύει να΄ναι κυρίως οικονομικό και περνά σε άλλη διάσταση. Στη διάσταση της έκπτωσης των ηθικών αξιών και ευρύτερα μίας πνευματικής κρίσης. Εδώ έρχομαι να δικαιολογήσω και το ερωτηματικό στην πρώτη σειρά αυτού του σημειώματος. Άραγε το θέμα είναι οικονομικό; Ή... μόνο οικονομικό; Ή μήπως είναι αποτέλεσμα μιας πορείας ολισθαίνουσας όσον αφορά τις αξίες της σύγχρονης κοινωνίας; Έχω την αίσθηση πως ο ανεμοστρόβιλος που ονομάζεται οικονομική κρίση και μας ταλανίζει αυτό το διάστημα σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του . Λειτουργεί σα μια καλή δικαιολογία επαναπροσδιορισμού της πυραμίδας των αξιών μέσα από το πρίσμα των οικονομικών περικοπών ή παροχών αντίστοιχα. Ας «κόψουμε» απ΄όπου μπορούμε για να καλύψουμε τυχόν ελλείμματα και παλιές αμαρτίες. Με λίγα λόγια άλλος να φταίει κι άλλος να πληρώνει. Ή αν αλλιώς θέλετε, άλλος να τιμωρείται. Γιατί για τιμωρία πρόκειται όσον αφορά το θέμα βιβλίο.

Ο νεοέλληνας στην καθημερινή του βιωτή φαίνεται να έχει χάσει το σημείο αναφοράς και την πυξίδα του. Φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια ζούσε μέσα σε μια φούσκα εγκλωβισμένος , θύμα του κατοχικού συνδρόμου, να αναλώνεται στον εύκολο πλουτισμό αποκτώντας την ταμπέλα του νεόπλουτου που παραγνώριζε και απαξίωνε κάθε πνευματικότητα. Τώρα που έσπασε η φούσκα σκορπίστηκε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του μένοντας με την απορία για το ποιος φταίει και πώς έφτασαν τα πράγματα σε αυτή την κατάσταση. Σε όλη αυτή την πορεία το βιβλίο και η προώθηση της φιλαναγνωσίας με όσα αυτή συνεπάγεται ήταν ένα αντιστάθμισμα.

Το βιβλίο ανήκει στον χώρο του πνεύματος, στον ιστό του πολιτισμού. Και όταν το στήνουμε στα τρία μέτρα με την πρόφαση να συμμετέχει κι αυτό από το δικό του μετερίζι στην απόσβεση του οικονομικού χρέους της χώρας μας είναι σα να πυροβολούμε τις αξίες, τα όποια ιδανικά μας έμειναν. Σα να εκπίπτουμε του πολιτισμού.

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου


Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Ιερές Στιγμές

Η ανάρτηση τούτη δεν είναι δικό μου κομμάτι.  Θα μεταφέρει όσα δύο ιστοχώροι φίλων από το Πλωμάρι δημοσίευσαν με την ευκαιρία της υποδοχής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νικολάου Μύρων της Λυκίας, από το Άγιο Όρος  την  Τετάρτη, ώρα εσπερινή .

Κατά την προσέγγιση των Ιερών Λειψάνων στο λιμάνι του Πλωμαρίου.

"Με ιδιαίτερες τιμές και μεγαλοπρέπεια υποδεχθήκαμε στο Λιμάνι του Πλωμαρίου τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Νικολάου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας του θαυματουργού που έπειτα από δεκαέξι χρόνια μεταφέρθηκαν και πάλι σε τούτον τον ευλογημένο τόπο από το Άγιον Όρος.

Τα Ιερά Λείψανα κατέφθασαν στο λιμάνι στις 7.15 το απόγευμα με το πλοίο "ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ" του Πολεμικού Ναυτικού και συνοδεία σκάφους του Λιμενικού. Οι ψαρόβαρκες και τα καΐκια έδωσαν και αυτά το δικό τους τόνο στην υποδοχή τιμώντας έτσι τον προστάτη τους Άγιο των Θαλασσών.

Τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Νικολάου στα χέρια του Μητροπολίτη Μυτιλήνης, Ερεσού και Πλωμαρίου κ.κ. Ιακώβου

Στις 7.30 με την έλευση του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Μυτιλήνης, Ερεσού και Πλωμαρίου και του Ιερού Κλήρου της Περιφέρειας, η πομπή με τους ήχους της μπάντας της 98ΑΔΤΕ και του προπορευόμενου Αγήματος των Ναυτών έφθασε στην Κεντρική Πλατεία όπου και απευθύνθηκαν Λόγοι και από τον Δήμαρχο Πλωμαρίου κ. Δημήτρη Βαρβαγιάννη, τον Προϊστάμενο του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Αιδ. π. Ευστάθιο Μεταξή, τον Αγιορείτη Ιερομόναχο που μετέφερε τα Ιερά Λείψανα Αρχ. π. Κύριλλο και τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη κ.κ. Ιάκωβο. 

Στην κεντρική πλατεία.

Στη Συνέχεια, η Ιερά Πομπή κατευθύνθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Πλωμαρίου όπου τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ' Αρτοκλασίας.



Πολύ το πλήθος των πιστών που προσήλθαν να ασπαστούν την Άγια Λειψανοθήκη του Αγίου Νικολάου μέχρι και αργά το βράδυ που έκλεισε ο Ναός.


Το πρωί της Πέμπτης, ημέρα μνήμης της Ανακομιδής των Λειψάνων του Αγίου Νικολάου θα ψαλλεί ο Όρθρος της εορτής και στη συνέχεια θα τελεσθεί Πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα της ίδιας μέρας στις 7 η ώρα, μετά τον Μεγάλο Εσπερινό της εορτής των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, θα γίνει περιφορά των Ιερών Λειψάνων στο Κέντρο της πόλης. Την Παρασκευή στις 10 το βράδυ θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία." γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Ξυπτεράς και δημοσιεύει στον ιστοχώρο του www.plomarinet.gr

Οι εικόνες που πλαισιώνουν την ανάρτηση και μας κάνουν κοινωνούς αυτών των ιερών στιγμών είναι από την ιστοσελίδα-τουριστικό οδηγό για το Πλωμάρι, του κ. Δημήτρη Μαλλιαρού www.plomaricity.gr.

Την αποστολή του φωτογραφικού υλικού έκανε ο κ. Μανώλης Λαγουτάρης που διατηρεί το κατάστημα "Φωτο-Φλασάκι".

Υπάρχουν στιγμές, γεγονότα, καταστάσεις στη ζωή του καθενός που έχουν μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή σημασία. Που στέλνουν τα δικά τους μηνύματα και έχουν τη δική τους  αναφορά στο νου και την ψυχή. Τον αγγίζουν και τον συγκινούν με το δικό τους τρόπο. Έτσι και για μένα, έχουν τη δική τους αξία αυτές οι ιερές στιγμές που επαναλαμβάνονται  μετά από δεκάξι χρόνια  στο Πλωμάρι και με βρίσκουν απούσα για δεύτερη φορά. Γιαυτό και τις προβάλλω.

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου


Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Βίος και πολιτεία...



"Κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες ο αθηναϊκός τύπος με πρωτοσέλιδες αναφορές και αναλυτικές παρουσιάσεις των περιουσιακών στοιχείων των αρχόντων του Ελληνικού Κοινοβουλίου και της Ευρωβουλής. Πραγματικά άρχοντες με τα όλα τους! Εξουσία και χρήμα. Αληθινή ευημερία. Λίστες με ρευστό, καταθέσεις παχυλές, μετοχές, ακίνητη περιουσία, πλεούμενα, όλου του κόσμου τα καλά φαίνεται να΄χουν οι κυβερνήτες μας. Ένιωσα περήφανη και σπουδαία ως Ελληνίδα.Ως πολίτης αυτής της χώρας που βλέπω να διαφεντεύουν το μέλλον μου τόσο σπουδαίοι. Δεν είδα βέβαια πουθενά καμιά αναφορά στα πραγματικά ένσημα εργασίας που μπορεί να έχει ο καθένας τους. Να μάθω και γω η απλή ψηφοφόρος πόσες μέρες στη ζωή τους έχουν στον κάματο του καθημερινού μόχθου.

                                          Έτσι, για να ξέρω δηλαδή πόσες φορές ξυπνάνε το πρωί και κλείνουν την πόρτα πίσω τους για να πάνε στο μεροκάματο-τι μπανάλ λέξη!!-όπως κάνουν και χιλιάδες ταλαίπωροι που ζουν σ΄αυτή τη χώρα.                                                                                                                                            Οι χιλιάδες ταλαίπωροι που επιβιβαζόμενοι κάθε πρωί στα μέσα μαζικής μεταφοράς εξισώνονται με τις παστωμένες σαρδέλες στα κονσερβοκούτια. Οι χιλιάδες ταλαίπωροι, όμηροι εργασιακών συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή σύμβασης έργου που διαβιούν στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια του επαγγελματικού τους μέλλοντος. Οι χιλιάδες ταλαίπωροι άνεργοι πτυχιούχοι, οι απολυμένοι,, οι συνταξιούχοι των 300 ευρώ, οι μισθωτοί των 600 ευρώ, της μερικής απασχόλησης, του "σκάσε και δούλευε"γιατί λεφτά δεν υπάρχουν κι άμα σ΄αρέσει( μόνο που απ΄ότι δείχνουν τα χαρτιά λεφτά υπάρχουν μπόλικα για τους καρεκλοκένταυρους της κεντρικής εξουσίας ) και δεν έχει τέλος ο κατάλογος δυστυχώς για την πολιτισμένη μας κοινωνία.  

 Διαβάζοντας την αναλυτική παρουσίαση των περιουσιακών στοιχείων των αρχόντων του Ελληνικού Κοινοβουλίου θυμήθηκα πως μου μάθαιναν οι δάσκαλοι στο σχολείο πως στα χρόνια τα παλιά υπήρχε ένας βασιλιάς που τα είχε όλα δικά του κι οι υπόλοιποι ήταν κάτω απ΄αυτόν. Μοναρχία το λέγαν το πολίτευμα.                                                

Αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω-πιστέψτε με-σκέφτηκα πόσο τυχεροί ήταν οι παλιοί που είχαν έναν στο κεφάλι τους. Τώρα έχουμε τριακόσιους.                                                                        Μήπως είμαι τελικά βασιλόφρων; "


Αυτές τις σκέψεις έγραφα καλοί μου φίλοι σε δημοσίευμά μου στο Δημοκράτη στις 8 Ιουνίου 2006. Τακτοποιώντας το αρχείο μου έπεσα πάνω του . Δεν ξέρω πως αλλά καθώς το ξαναδιάβαζα έκανα τη σκέψη "Σα να μην πέρασε μια μέρα..." κι αμέσως μετά μονολόγησα "Απ΄το κακό στο χειρότερο..."

Και μη χειρότερα!!!

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Στη Γιορτή της Μητέρας


Χρόνια Πολλά!! 



Κι ένα μεγάλο ευχαριστώ!!

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Κρίμα!!!


Κρίμα!!                                                                                                                                                                 Αυτό νιώθω την καρδιά μου να φωνάζει στην σκέψη του χαμού των τριών συνανθρώπων μας σήμερα. 

Κρίμα!!!

Δεν πρόλαβε να γίνει μάνα, να χαρεί, να δώσει ζωή και της πήραν τη δική της. Πέρασε από την ευτυχία στον εφιάλτη.

Κρίμα!!

Και για τους τρεις που έτρεχαν να σωθούν και ένιωσαν τη φρίκη του θανάτου, που δεν τα κατάφεραν.

Κρίμα!!

για την κατάντια μας. 


Ποτέ δε θα ήθελα να κάνω μια ανάρτηση σε τέτοιο ύφος. Πάντα θέλω να βγαίνουν μηνύματα αισιοδοξίας, θετικά. Τώρα όμως πονάει η καρδιά μου, σταματά ο νους μου κάθε που σκέφτομαι τα θύματα και η κραυγή της ψυχής μου γίνεται λόγος.

Κρίμα!!

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου.