Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Καθώς έπεφτε η βροχή...


Από νωρίς είχε αρχίσει να φουρτουνιάζει η θάλασσα. Σα θεριό φούσκωνε και ξέβραζε το κύμα πότε πάνω στα βράχια και πότε με ένα πήδο πλημμύριζε τον παραλιακό. 
Το τζάμι από μέσα θαμπό. Πασπαλισμένο απ΄την αρμύρα του γιαλού που το΄γλειφε .
Καταμεσίς της μικρής κάμαρας άναβε η ξυλόσομπα.Ο Πέτρος στάθηκε για λίγο δίπλα της, προσπαθώντας να ζεστάνει την ψύχρα της ψυχής του που έφερνε η μοναξιά. Την ένιωθε άδεια και κρύα, σαν και τούτη την ώρα που άρχιζε να σουρουπώνει. 
Στο βάθος η θάλασσα συνέχιζε να παλεύει. Άνω κάτω γίνονταν τα σωθηκά της. Έφερνε κι ένα βουητό!!!


Προχώρησε δυο βήματα και στάθηκε να κοιτά έξω  .Οι σταγόνες άρχισαν να γίνονται πιο χοντρές. Η βροχή άρχιζε τη φλυαρία της και πάλευε να επικρατήσει του ανέμου. 
"Κόντρα ο καιρός" σκέφτηκε.
 Η ανάσα του θόλωνε καμιά φορά το τζάμι κι άφηνε σημάδι του προσώπου του που είχε πια κολλήσει στην προσπάθειά  να δει μέχρι την άκρη του δρόμου.
Σα να περίμενε να φανούν ανθρώπου βήματα, μα άδικα καρτερούσε . Μόνη παρηγοριά η λάμπα στη γωνία που φώτιζε για να στραφταλίζει το κύλισμα της βροχής πάνω στον κατηφορικό δρόμο.  Όσο περνούσε η ώρα γινόταν πιο δυνατή, άρχισε να κατεβάζει μικρά ποταμάκια ο δρόμος.


Του άρεσε  αυτή η κίνηση. Πήγε το νου του χρόνια πίσω να συναντήσει μια ζεστή αγκαλιά μια μέρα σαν και τούτη. Βροχερή του φθινοπώρου. Δεν ένιωθε όμως τότε ψύχρα κι ας χάραζαν κάποιες στάλες βροχής το πρόσωπό του . Του έφτανε που ήταν μαζί της, που ένιωθε την ανάσα της, το άρωμα του κορμιού της.
Τότε που πίστευε πως θα κρατούσε το παραμύθι για πάντα. Άρχισε να θυμώνει με τον εαυτό του. Ίσως έπρεπε να επιμείνει. Να μην την αφήσει να φύγει. Να τη διεκδικήσει. Να την ακολουθήσει.
Ανασήκωσε το φρύδι και έσφιξε τα χείλη του σα να απορούσε με τον εαυτό του. 
Ένιωθε όμως τότε τόσο αδύναμος, τόσο μπερδεμένος. Δεν ήξερε ποια φωνή ν΄ακούσει. Της λογικής ή της καρδιάς. 
'Έπαιξα κι έχασα, τώρα πληρώνω!" μονολόγησε εξομολογητικά προς τον εαυτό του. Μήπως υπήρχε και κανένας να τον ακούσει; 
Οι βηματισμοί των περαστικών τον άφηναν αδιάφορο, χαμένο στις σκέψεις του, στα μονοπάτια της μοναξιάς  του.



Κι η βροχή συνέχιζε να πέφτει σα να σιγομουρμούριζε το παράπονο της ψυχής του ...   

                                   Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου 

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΄ 40

Στις 28 του Οκτώβρη η Ελλάδα ανοίγει το βιβλίο με τις χρυσές ιστορικές σελίδες του 1940.
Μέρα την οποία μπορεί να θυμάται και να περηφανεύεται.
Είπε το μεγάλο «ΟΧΙ» και έδωσε παράδειγμα ηρωισμού και εθνικής περηφάνιας στον ξένο κατακτητή. Τέτοιο παράδειγμα που όπως φαίνεται ενόχλησε βαθύτατα τον εχθρό και ποτέ δεν το συγχώρεσε.
Τόλμησε όμως στο λόγο και στην πράξη . Οι πατριώτες Έλληνες του Σαράντα δε χαρίστηκαν, δε χάιδεψαν προκλητικές συμπεριφορές αλλά ούτε και έδειξαν στιγμή υποτέλειας γιαυτό και λάμπρυναν στους αιώνες την ιστορία τους.


28 Οκτωβρίου 1940!! 


Θεσσαλονίκη 28 Οκτωβρίου 2009
Μεγάλη Στρατιωτική Παρέλαση.
Λεωφόρος Μεγάλου Αλεξάνδρου

«28 Οκτωβρίου, Δευτέρα 
Νύκτα στις τρεις με ξυπνούν, ο Τραυλός. Έρχεται ο Grazzi. -Πόλεμος! -Ζητώ αμέσως Νικολούδη, Μαυρουδή. -Αναφέρω Bασιλέα. -Καλώ Πάλαιρετ και ζητώ βοήθειαν Αγγλίας. -Κατεβαίνω 5 Υπουργικόν Συμβούλιον. Όλοι πιστοί και Μαυρουδής. -Όλοι πλην Κύρου. -Βασιλεύς. Περιφορά μαζί του. Φανατισμός του λαού αφάνταστος. -Μάχαι εις σύνορα Ηπείρου. -Βομβαρδισμοί. Σειρήνες. - Αρχίζουμε να τακτοποιούμεθα.
Ο Θεός βοηθός!!
(Σημείωση: Τραυλός, είναι ο αρχιφύλαξ έξω από την οικία του Μεταξά.
Νικολούδης Θεολόγος, Υπουργός Τύπου και Τουρισμού. Μαυρουδής Νικόλαος, μόνιμος Υφυπουργός Εξωτερικών. Mίκαελ Πάλαιρετ, Πρέσβυς Μεγάλης Βρετανίας. Αλέξης Κύρου, τμηματάρχης Υπουργείου Εξωτερικών)» είναι οι πρώτες γραπτές σημειώσεις που αφήνει ο Ιωάννης Μεταξάς στο Ημερολόγιό του.




 Με τη γαλλική φράση « Alors , c ' est la guerre », που σημαίνει « Πόλεμος λοιπόν », ο Μεταξάς απορρίπτει το  ιταλικό τελεσίγραφο και απευθύνει διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό.
Αρχίζει έτσι η ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας, στο αλβανικό μέτωπο, την ώρα που ο λαός διαδηλώνει στους δρόμους της Αθήνας κατά της Ιταλίας, τρέχει με ενθουσιασμό να καταταγεί και να πολεμήσει στο μέτωπο.


Ο Έλληνας του Σαράντα αφήνει τον κανονικό ρυθμό της μέχρι τότε ζωής του και παίρνει τα βουνά, η Ελληνίδα πλέκει κάλτσες, πουλόβερ, ό,τι μπορεί για να ζεστάνει την παγωνιά του πολέμου, κουβαλά πολεμοφόδια στην πλάτη, προσφέρει πρώτες βοήθειες και χάδι στοργής στις υγειονομικές μονάδες , ο τύπος δίνει τον παλμό και ενισχύει το πατριωτικό φρόνιμα των Ελλήνων. Ο καθένας και τα όπλα του, πνευματικά και υλικά...


«Κράτος μικρόν με ιστορίαν μεγίστην, μήτηρ θηλάσασα την υφήλιον, φάρος λαμπροτάτου φωτός, η Ελλάς, καταυγάσασα τους αιώνας, έδωσεν εις όλην την ανθρωπότητα όχι μόνον την ζωήν, το φως, τον πολιτισμόν, τα γράμματα και τας τέχνας, αλλά και το παράδειγμα της αυτοθυσίας και του ηρωισμού, την Σαλαμίνα, τας
Θερμοπύλας, το Ζάλογγον, το Σούλι, το Μεσολόγγι...» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γεώργιος Βλάχος σε άρθρο του  ΤΟ ΣΤΙΛΕΤΟΝ («Η Καθημερινή», 29 Οκτωβρίου 1940).

28 Οκτωβρίου 1940!!

 Μέρες και μνήμες ηρωισμού των Ελλήνων , μέρες Εθνικής περηφάνιας , λαμπρών σελίδων της Ιστορίας μας. 


Όλες οι φωτογραφίες είναι από την περυσινή στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη ανήμερα του εορτασμού. 


                              Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ!!


 Του Αγίου Δημητρίου!!
Γιορτάζει η Θεσσαλονίκη διπλά. Τον προστάτη και πολιούχο Άγιό της αλλά και την απελευθέρωσή της από τον τουρκικό ζυγό το 1912.

 Αγ. Δημήτριος.
Πανοραμική. Το εξωτερικό του ναού.
                          Στο κέντρο της παλαιάς πόλεως, βορειοανατολικά της αρχαίας αγοράς.


                                  Ψηφιδωτό. Στο εσωτερικό του ναού.


Το 1978 τα λείψανα του Αγίου επιστρέφουν από το αββαείο του S.Lorenzo in Campo της Ιταλίας και τοποθετούνται σε μια αργυρή λάρνακα όπου φυλάγονται μέχρι και σήμερα.


Η Θεία Λειτουργία την Κυριακή ήταν ιδιαιτέρως ξεχωριστή, λαμπρή και συγκινησιακά φορτισμένη. Έγινε μεταφορά της λάρνακας στο κεντρικό κλίτος-μπροστά στην Ωραία Πύλη και τοποθετήθηκε ανάμεσα σε φορητή εικόνα του Αγ. Δημητρίου και της Παναγίας Τριχερούσας(Αντίγραφο που βρίσκεται στο Ναό ειδικά για την περίοδο της εορτής).

 Ημέρα ιδιαίτερης χαράς, ξεχωριστή η 26η Οκτωβρίου από την παιδική μου ηλικία ήδη αφού το όνομα του Αγίου έχει και ο αγαπημένος μου αδερφός  Δημήτρης.
Χρόνια Πολλά σε όλους που γιορτάζουν.

                                        Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου.

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Ανάσες και ψίθυροι του Φθινοπώρου...


Πήρε να έρχεται το δείλι κι είπε να πιάσει τα πινέλα του ο Θεός να ζωγραφίσει της φύσης τον καμβά.
Και γέμισε σύννεφα ο ουρανός στου μολυβιού το χρώμα.
Ήρθαν και βούρκωσαν, ψιχάλα για να ρίξουν .
 Σκόρπια στου κιτρινοκαφέ το χρώμα βρεμμένα φύλλα έπεσαν τη γύμνια της γης για να σκεπάσουν. 
Σκυφτή φιγούρα ανθρώπου τα προσπερνά σε γοργό βηματισμό .
Λίγο πιο πέρα ανάβει η φουφού και δίνει γεύση κάστανου ξεροψημένου.


Ο αέρας φέρνει τη μυρωδιά της ξυλόσομπας του μοναδικού καφενέ που φιλοξενεί ανάσες μοναχικών ανθρώπων στο δείλι της ζωής τους ανάμεσα σε μια παρτίδα τάβλι και άρωμα καφέ, ώρα σπερνή.


Της μουσικής τον ήχο φέρνει η ροή του ποταμιού μέσα απ΄τις λαγκαδιές , τις στολισμένες με πορτοκαλοκίτρινο και καφετί τώρα που φθίνει η εποχή.

Φθινόπωρο!! 

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

ΜΕ΄ ΔΗΜΗΤΡΙΑ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

                                                                     
Εξώφυλλο του Προγράμματος     

Στα πλαίσια των ΜΕ΄Δημητρίων , αρχίζει την Πέμπτη  στο αμφιθέατρο του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών το ΚΔ΄ Διεθνές Επιστημονικό Συμπόσιο που διοργανώνουν η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Βλατάδων και ο Δήμος Θεσσαλονίκης.
Γενικό θέμα του συμποσίου:«Χριστιανική Θεσσαλονίκη» και ειδικό θέμα: «Το κίνημα των Ζηλωτών και η Χριστιανική Θεσσαλονίκη τον 14ο αιώνα» το οποίο  θα εξεταστεί σε τέσσερις ενότητες: Ιστορία,  Θεολογία,  Κοινωνιολογία,  Δίκαιο,  από διακεκριμένους επιστήμονες.
 Την εναρκτήριο συνεδρία θα εκφωνήσει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ευάγγελος Χρυσός.


                                              Μονή Βλατάδων

Οι εργασίες θα διαρκέσουν από τις 21 μέχρι τις 23 Οκτωβρίου. Η έναρξη του Συμποσίου θα γίνει στις 7 το απόγευμα της Πέμπτης με μήνυμα της Α. Θ Παναγιότητος  του Οικουμενικού Πατριάρχου Κ.κ. Βαρθολομαίου.

Ο χώρος υποδοχής-είσοδος του Πατριαρχικού Ιδρύματος
Τα ονόματα των καθηγητών του ΑΠΘ κ. Γεωργίου Μαρτζέλου (Διευθυντής του Π.Ι.Π.Μ.), Βασιλείου Κουκουσά, Χρυσόστομου Σταμούλη, Βασιλείου Γιούλτση, Ελένης Τούντα, Κωνσταντίνου Χρήστου αναφέρονται μεταξύ άλλων στον κατάλογο των εισηγητών.

Το Μουσικό Πρόγραμμα θα καλύψει η Χορωδία της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. υπό τη διεύθυνση του αιδεσιμολογιωτάτου καθηγητού κ. Σπυρίδωνος Αντωνίου.
Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, ο Μητροπολίτης Τυρολόης και Σερεντίου κ. Παντελεήμων Ροδόπουλος, καθηγητής Πανεπιστημίου.

Γραμματειακή υποστήριξη: Πρεσβύτερος κ. Πέτρος Κονόνιουκ., Πρεσβύτερος δρ. κ. Γαβριήλ Μαντρίλα , κ.Νικόλαος Γιάνναρος Γραμματέας Π.Ι.Π.Μ. ,Θεολόγος , υποψήφιος Διδάκτορας ΑΠΘ.

                                                                                                           Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου 

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Διαβατήριον!!

 
Διαβατήριον λοιπόν!!Ταξιδιωτικό έγγραφο , αποδεικτικό στοιχείο ταυτότητας και ιθαγένειας κατόχου!!
Δεμένο εξώφυλλο με χαρτόνι, χρώματος κυανού.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE
πάνω πάνω με χρυσά γράμματα.
Θα μπορούσαμε να πούμε αλλιώς το εισιτήριο για το όνειρο, για νέους κόσμους, διαφορετικούς, για τη γη της επαγγελίας.
Αυτό το τεφτέρι ανήκε στη γιαγιά Μαριάνθη που το κράτησε στο χέρι της για να πετάξει μακριά από το γενέθλιο τόπο να βρει την τύχη της κοντά στον άντρα της.
Αυτό το τεφτέρι θα μας πάει χρόνια και χρόνια πίσω...

  
 ...στο 1932
"Χώραι δι΄ας ισχύει το διαβατήριον"
Βόρειος Αμερική
Εκεί ταξίδεψε η γιαγιά προκειμένου να εγκατασταθεί νύφη πια στη Βοστώνη.
Το διαβατήριον τούτο λήγει την 1-3-33 
ισχύον δι΄εν μόνον ταξείδιον (ακολουθώ την τότε ορθογραφία όπως τη βλέπω τυπωμένη και χειρόγραφη)
Παραδοθέν εις Μυτιλήνην 

Επιτρέπεται να φέρει μαζί του Δολλάρια  Είκοσι (20) και δραχμάς Δύο Χιλιάδας(αρθ. 2000)
Αθήναι 23/3/32
ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΕΛΛΑΔΟΣ:ΕΞΟΔΟΣ 24 ΜΑΡ 1932
ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΙΤΑΛΙΑΣ:FRONTIERA ITALIANA 26 MAR 1932
NAPOLI ENTRATA
...και η περιπέτεια μπαίνει στο δρόμο της αφού πήρε την έγκριση του Γραφείου Αλλοδαπών και τη χρηματική εντολή. 

  
Το παρόν διαβατήριον εξεδόθη βάσει του υπ΄αριθμ....του Προέδρου Κοινότητος Τρίγωνος
Μένουν τα γραπτά για να θυμίζουν πως κάποτε υπήρχαν Κοινότητες που μετά έγινανΔημοτικά Διαμερίσματα και δεν ξέρουμε σε τι  θα καταντήσουν ακόμη... 

Και έφτασε η γιαγιά στην Αμερική, εγκαταστάθηκε στη Βοστώνη, στο Boston, όπως μου έλεγε χρόνια μετά με τα λίγα Αγγλικά που έμαθε, αλλά δε στέριωσε στην ξένη γη. Άλλαξε γνώμη ο παππούς ή τον έκαναν να αλλάξει γνώμη και τρία χρόνια μετά μπαίνει η σφραγίδα της επιστροφής.

"Το παρόν διαβατήριον ανανεωθέν ισχύει διά μήνας τρεις από της σήμερον και δι ΄εν μόνον ταξίδιον (εδώ αλλάζει η ορθογραφία) προς μετάβασιν εις Ελλάδα. 
Εν Βοστώνη τη 7 Μαϊου 1935"
ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Άλλοι καιροί, άλλα χρόνια. Δεύτερη γλώσσα επίσημη η Γαλλική.

"Πατρία" Το πλοίο με το οποίο ταξίδεψε πριν το 1930 ο παππούς μου Παναγιώτης για την  Αμερική.
Περνάνε τα χρόνια, αλλάζουν οι εποχές, κάποια πράγματα όμως μένουν πιστές μαρτυρίες για να φέρνουν γνώση και θύμηση. Σαν τούτο το Διαβατήριο που έπεσε στα χέρια μου μόλις φέτος για να ζωντανέψει μπροστά μου ένας ολόκληρος κόσμος αφηγήσεων και εικόνων που είχα κάπου φυλαγμένες στο νου μου από τις κουβέντες που έκανα με τη λατρεμένη μου γιαγιά Μαριάνθη. Τη γιαγιά που όσο ζούσε, μέχρι τα ενενήντα έξι της χρόνια, της κρατούσα το χέρι και μιλούσαμε.Και κείνη θυμόταν τα πάντα και μουλεγε για όσα είδε, όσα έζησε στο ταξίδι προς την Αμερική μέσα στο πλοίο, μα και σαν έφτασε κει και γω άκουγα και μάθαινα. 
Τώρα μένουν χαρτιά κιτρινισμένα, αλλοτινών καιρών ενθυμήματα ...
Αλλάζουν οι καιροί, αλλάζουν όλα...

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου