Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Η τέχνη στην καθημερινότητα


Δεν της πρέπουν πολλά λόγια τούτης της ανάρτησης . Μιλάνε από μόνες τους οι δυο εικόνες της. 
Κύριο θέμα ένας πίνακας ζωγραφικής, ένα έργο τέχνης . Ξεχωριστό και ιδιαίτερο για μένα αφού με περιμένει κάθε πρωί εκεί στη θέση του αμετακίνητο να με καλημερίσει...
Περίεργα μπορεί να ακούγονται τα παραπάνω...
Ας λύσω το γρίφο λοιπόν!
Αυτός ο πίνακας στολίζει το διάδρομο στο σχολείο, προς την τάξη μου. Κι είναι ο πρώτος στη σειρά. Κάθε πρωί λοιπόν μόλις ανέβω τη μεγάλη σκάλα είναι ο πρώτος που αντικρίζω βαδίζοντας για την τάξη μου το μακρύ διάδρομο του πάνω ορόφου. Τον βλέπω να στέκει εκεί , να με καλημερίζει. Όσο κι αν βιάζομαι πάντα στέκομαι και  του ρίχνω μια ματιά. Κι εκείνος δε χάνει καιρό...Με φέρνει μια βόλτα στην πόλη σε αστραπιαία περάσματα από την Καμάρα, το Λευκό Πύργο , την Βασιλίσσης Όλγας , την Αγία Σοφία, τον Πύργο του ΟΤΕ στη ΔΕΘ. 



Και σκέφτομαι όλο τούτο τον καιρό, πως είναι ωραίο να σε υποδέχεται ένα έργο τέχνης μα και να σε ξεπροβοδίζει σαν πας για τη δουλειά σου. 
Γιαυτό και το απολαμβάνω.
Ο πρώτος αυτός πίνακας έχει την υπογραφή του  Θεσσαλονικιού ζωγράφου -καλλιτέχνη Ντίνου Παπασπύρου.  

Μαριάνθη Βάμβουρα

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Τιμή στην ιατρό Νέδα Βουτσά-Περδίκη από το Σύλλογο Ελληνοαμερικανών Λέσβου.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Σύλλογος Ελληνοαμερικανών Λέσβου «Mytilene GRACE»
σας προσκαλεί
στο ΓΕΥΜΑ ΤΩΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝ (Thanksgiving)

Τη Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012, στη 1μ.μ. στη Λέσχη Αξιωματικών Κιόσκι.
Παραδοσιακό γεύμα γαλοπούλας με πλούσια συνοδευτικά και εδέσματα, δώρα, λαχειοφόρος αγορά, εκπλήξεις.

Θα τιμηθεί για τη συμβολή της στην ιατρική έρευνα και την προσφορά της στο κοινωνικό σύνολο, η συνεργάτιδα του αείμνηστου Γεωργίου Παπανικολάου,
Δρ. Παθολογοανατομίας-Κυτταρολογίας  κ. Νέδα Βουτσά-Περδίκη.

Επίτιμο μέλος θα αναγορευτεί ο Δημοσιογράφος και Βουλευτής
κ. Τέρενς Νικόλαος Κουίκ,
για τη συνεπή υποστήριξη του, των στόχων του Συλλόγου.


Τιμή πρόσκλησης-εισιτηρίου 20 ευρώ.
Τα έσοδα διατίθενται στις φιλανθρωπικές δραστηριότητες του Συλλόγου.

Η πρόεδρος                         Η Γ.Γ. Γραμματέας  

   Ντόρα Πολίτη                              Στέλλα Καμάτσου 


Με αφορμή την παραπάνω πρόσκληση που έλαβα από την  δραστήρια πρόεδρο του Συλλόγου Ελληνοαμερικανών Λέσβου, δημοσιογράφο και πάνω από όλα φίλη μου Ντόρα θα ήθελα να αναφερθώ όσο μου το επιτρέπει ο χώρος στη κυρία Νέδα Βουτσά -Περδίκη που επαξίως θα τιμηθεί. Γέννημα της Λέσβου ταγμένη στην ιατρική , και κατά το παρελθόν συνεργάτιδα του μεγάλου ιατρού-ερευνητή Γεώργιου Παπανικολάου. 
Μετά τη συνεργασία της με τον Παπανικολάου, συνέχισε τις σπουδές και το ερευνητικό έργο που την αξίωσαν να διατελέσει επιμελήτρια στο Mass Memorial Hospital του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, συνεργάτιδα του Memorial Hospital της Νέας Υόρκης, διευθύντρια της Σχολής Κυτταρολογίας του Πανεπιστημίου της Φλόριδα και του Παθολογοανατομικού - Κυτταρολογικού Τμήματος στο «Σωτηρία».
Παραθέτω ένα δημοσίευμα σχετικό από την εφημερίδα "Καθημερινή"  στην Ιφιγένεια Διαμαντή 19/2/11.

Η ζωή δίπλα στον Γεώργιο Ν. Παπανικολάου 

«Το ιδανικό μου δεν είναι να πλουτίσω, ούτε να ζήσω ευτυχής, αλλά να εργασθώ, να δράσω, να δημιουργήσω. Να κάνω κάτι αντάξιο ενός ανθρώπου ηθικού και δυνατού» (Γεώργιος Ν. Παπανικολάου).

Κάθε χρόνο, στην επέτειο θανάτου του Γεωργίου Ν. Παπανικολάου, που απεβίωσε σαν σήμερα πριν από 49 χρόνια, μία από τις βοηθούς και συνεργάτιδές του στο New York Hospital του Πανεπιστημίου Κορνέλ τη δεκαετία του ’50, η παθολογοανατόμος - κυτταρολόγος κ. Νέδα Βουτσά - Περδίκη, μοιράζεται με όσο το δυνατόν περισσότερους αποδέκτες, την εκτίμησή της στο πρόσωπο του σπουδαίου γιατρού και ερευνητή, που αναγνωρίστηκε διεθνώς για την ανεκτίμητη συμβολή του στη διάγνωση του καρκίνου. Το τεστ Παπανικολάου (Pap test ή Pap smear), που σήμερα θεωρείται εξέταση ρουτίνας, ανιχνεύει σε πρώιμο στάδιο τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, τη δεύτερη συχνότερη κακοήθη νόσο των γυναικών μετά τον καρκίνο του μαστού. Ηταν αυτή η συμβολή του επιστήμονα που του χάρισε περισσότερες από 50 διακρίσεις και που περίπου τέτοια εποχή πριν από δύο χρόνια τον έφερνε με 103.661 ψήφους, δεύτερο στους 100 «Μεγάλους Ελληνες» του ΣΚΑΪ.


«Απόλυτα αφοσιωμένος στο έργο του, ο καθηγητής αξιοποιούσε κάθε στιγμή της ημέρας. Ακόμη και καθ’ οδόν προς το εργαστήριο, μελετούσε εργασίες και συγγράμματα στο αυτοκίνητο που οδηγούσε η αγαπημένη του γυναίκα, Μάχη», διηγείται η κ. Περδίκη. Στο τραπέζι του σαλονιού δίπλα της, προσεκτικά φυλαγμένα και τακτοποιημένα τα ενθύμια μιας ζωής, οι φωτογραφίες και η αλληλογραφία, δημοσιεύματα και άρθρα «συνδράμουν» την αφήγησή της για πώς η τύχη, αλλά και η δική της επιμονή να κυνηγήσει το όνειρό της, την έφεραν να εργαστεί στο πλευρό του. «Ο ένας χρόνος που δούλεψα στο εργαστήριό του ήταν αρκετός για να δει κανείς το ποιόν του. Ηταν άνθρωπος που νοιαζόταν για το καθετί. Σχολαστικός και επίμονος, τον διέκρινε η σεμνότητα, η απλότητα, η σοβαρότητα και η στοργή. Δεν θα ξεχάσω το πώς με υποδέχθηκε», λέει. Με ανοιχτές αγκάλες! «Σηκώθηκε όρθιος, άνοιξε τα χέρια του και μου είπε “Καλώς την!”. Σαν πατέρας που υποδέχεται την κόρη του. Κάθε Πέμπτη, εκείνη πήγαινε στο σπίτι τους στη Νέα Υόρκη και έφτιαχνε το αρχείο του. Από τα χέρια της πέρασαν δημοσιεύσεις, συνεντεύξεις και ένα σωρό άλλα ντοκουμέντα μιας σπουδαίας σταδιοδρομίας και η τακτή αυτή επικοινωνία συνετέλεσε ώστε να τους γνωρίσει περισσότερο, αλλά και να διατηρήσει μια στενή φιλική σχέση και με τη Μάχη Παπανικολάου μέχρι το θάνατό της πριν από 29 χρόνια.

«Ακούραστη σύντροφος, η Μάχη στάθηκε στο πλευρό του και πάντα τον ενθάρρυνε να συνεχίσει την πρακτική εφαρμογή των ερευνών του μέχρι την αναγνώριση της σπουδαίας ανακάλυψής του», συνεχίζει. Κι αυτό, επειδή χρειάστηκε να περάσουν χρόνια από την πρώτη επιστημονική ανακοίνωση το 1923, την οποία ακολούθησε δεύτερη, πέντε χρόνια αργότερα, και άλλη μια δεκαετία, ώσπου το 1939 άρχισαν να γίνονται επίσημα δεκτές οι έρευνές του στον νέο -τότε- κλάδο της Κλινικής Κυτταρολογίας, μέχρι την επίσημη θεμελίωσή της το 1943 με την εργασία του επάνω στη «Διάγνωση του Καρκίνου της Μήτρας διά του Κολπικού Επιχρίσματος», που προσυπέγραφαν μέλη των ιατρικών σχολών του Χάρβαρντ, της Βοστώνης και της Νέας Υόρκης.


                                                                                          Μαριάνθη Βάμβουρα

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Οι Λέσβιοι της Θεσσαλονίκης γιόρτασαν τα 100 χρόνια λευτεριάς!



Ο Πρόεδρος της Παλλεσβιακής κ. Παναγιώτης Κουτλής στον εναρκτήριο χαιρετισμό.
Την Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012, οι Λέσβιοι της Θεσσαλονίκης γιόρτασαν την επέτειο από τα εκατόχρονα της απελευθέρωσης του νησιού μας από τον Τουρκικό ζυγό. Φέτος ο εορτασμός από την Παλλεσβιακή Ένωση Θεσσαλονίκης, έγινε σε συνεργασία με το Δήμο Λέσβου. Για το λόγο αυτό πέραν του Δημάρχου Λέσβου κ. Δημήτρη Βουνάτσου, παραβρέθηκαν στις εκδηλώσεις ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Χρήστος Κορδώνης και ο Πρόεδρος Πολιτισμού Παιδεσβίων της συμπρωτεύουσας αλλά και γειτονικών νομών της Μακεδονίας, καθώς και ο κ. Π. Μαργαρίτης, Πρόεδρος του Συλλόγου Μυτιληναίων Καβάλας, η Πρόεδρος του Συλλόγου Λεσβίων Δράμας, κα Πηνελόπη Καρέκου, παρέστησαν στη Δοξολογία στο ναό της του Θεού Σοφίας στο κέντρο της πόλης όπου έλαβε χώρα Δοξολογία, ιερουργούντος του Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσοστόμου Αβαγιανού, που έλκει την καταγωγή από το Μεσαγρό, καθώς και του Πρωτοσύγκελου Ι. Μ. Ιερισσού Αρχιμανδρίτη, κ. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη, που κατάγεται από το Πλωμάρι.


Ο Δήμαρχος Λέσβου κ. Δημ. Βουνάτσος.

Στη συνέχεια στην κεντρική αίθουσα της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών, ο ποιητής, δοκιμιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας κ. Δημήτρης Νικορέτζος ήταν ο κύριος ομιλητής της εκδήλωσης, με θέμα τα εκατό χρόνια της απελευθέρωσης. Ο επί σειρά ετών δραστήριος πρόεδρος της Παλλεσβιακής Ένωσης Θεσσαλονίκης, δικηγόρος, κ. Παναγιώτης Κουτλής, έκανε τον εναρκτήριο χαιρετισμό και με την ομιλία του εξήρε τη μεγαλοσύνη των απανταχού τέκνων της Λέσβου που τόσο κατά τις μέρες του Αγώνα, όσο και μετέπειτα συνεχίζουν να μεγαλουργούν. Ακολούθησαν στους χαιρετισμούς οι Δήμαρχοι Θεσσαλονίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης , Λέσβου κ. Δημήτρης Βουνάτσος, ο οποίος και προσέφερε ο ίδιος τιμητικά την επετειακή έκδοση του Δήμου Λέσβου με τίτλο: «Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ», που έγραψε ο συμπατριώτης μας λογοτέχνης, Δημήτρης Νικορέτζος μαζί με άλλα λεσβιακά ενθυμήματα, στο Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως, στο Δήμαρχο Θεσσαλονίκης και στους Προέδρους των Λεσβιακών Σωματείων της Θεσσαλονίκης, της Δράμας και της Καβάλας, καθώς και σε άλλους επισήμους.



Ο κύριος ομιλητής, Δημήτρης Νικορέτζος, έκανε μια πολύπλευρη αναδρομή στον Αγώνα για την Απελευθέρωση, με αναφορά σε εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής εστιάζοντας στο πρόσωπο του Εθνάρχη Βενιζέλου και του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη. Με ιδιαίτερη συγκίνηση αναφέρθηκε στην προσφορά του Αγώνα για την Απελευθέρωση, του Στράτη Μυριβήλη και των σύγχρονών του. 


Ο κ. Νικορέτζος επέλεξε να πλαισιώσει και να διανθίσει την ομιλία του με αναγνώσεις πεζών και ποιημάτων, καλώντας στο βήμα κατά σειρά την εκπαιδευτικό κ. Μαριάνθη Βάμβουρα, η οποία απέδωσε ένα απόσπασμα του Μίλτου Κουντουρά, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Χαραυγή» στις 31.12.1912 με τίτλο « Ο γυρισμός του Αλκαίου» , τη Γραμματέα του Δημοτικού Συμβουλίου και Δημοτική Σύμβουλο , εκπαιδευτικό κ. Ελένη Τζιούτζια, η οποία απήγγειλε ποίημα του Άγγελου Σημηριώτη. Αξίζει να σημειώσουμε πως το ποίημα αυτό είχε πρωταπαγγείλει στη Μυτιλήνη η μεγάλη κυρία του Θεάτρου, Μαρίκα Κοτοπούλη.
Τέλος η καθηγήτρια απαγγελίας κυρία Νινέτα Παπαδάκη, απήγγειλε ποίημα του Μιχαηλίδη, σχετικό με την προσφορά της Φάλαγγας των Λεσβίων της Αμερικής. Κατά την εξέλιξη της ομιλίας προβάλλονταν αρχείο διαφανειών με φωτογραφίες των ένδοξων ημερών του 1912, που επεξεργάστηκε ο καθηγητής κ. Παναγιώτης Γεωργέλλης.




Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρης, ο Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως κ. Χ. Αβαγιανός που έλκει την καταγωγή από το Μεσαγρό Λέσβου και ο Δήμαρχος Λέσβου Δ. Βουνάτσος.  


Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφανιών στο Γ΄ Σώμα Στρατού, από τον Δήμαρχο Λέσβου και τον Πρόεδρο της Παλλεσβιακής Ένωσης Θεσσαλονίκης και συνεστίαση.



Λόγω, όμως κατάληψης του Δημαρχιακού Μεγάρου Θεσσαλονίκης από απεργούς υπαλλήλους του Δήμου υπήρξε μία διαφοροποίηση των εκδηλώσεων του αρχικού προγράμματος. Για το λόγο αυτό, αναβλήθηκε η έκθεση φωτογραφίας του συλλέκτη Μάκη Μπεκιάρη για τον Τσέχο φωτογράφο, Fritz Mraz με θέμα: «Η Μυτιλήνη των αρχών του αιώνα».

Από το Γραφείο Τύπου του Δημάρχου Λέσβου



Η χαρά των Λεσβίων για τα Ελευθέρια εκδηλώνεται παντού , με κάθε τρόπο. Όπως και του καθένα άλλωστε που αγαπά την ιδιαίτερη πατρίδα του. 
Γιαυτό και αναδημοσιεύω το Δελτίο Τύπου του Δήμου Λέσβου αφού είχα και την τιμή να συμμετέχω και να παρευρεθώ στον εορτασμό των εκδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη.   


Μαριάνθη Βάμβουρα

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Μια μέρα στο Τελλόγλειο.


«Έργα τέχνης από το Λούβρο στη Θεσσαλονίκη»,
είναι ο γενικός τίτλος της Έκθεσης που φιλόξενείται αυτό το διάστημα -από τις 12 Οκτωβρίου και μέχρι τον Ιανουάριο του 2013-  στη Θεσσαλονίκη και αναπτύσσεται σε πέντε μουσεία της πόλης. (Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης).
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου,η διοργάνωση τελεί υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Γαλλίας στην Ελλάδα και του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος, πραγματοποιείται στο πλαίσιο της συνεργασίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού με το Μουσείο του Λούβρου.
Την Έκθεση επισκέπτονται όλο το διάστημα καθημερινά οργανωμένα μαθητές όλων των βαθμίδων.



"Η πομπή του Ποσειδώνα με συνοδεία Νηρηίδων και Τρίτωνες" του Pipi .

Στα πλαίσια αυτής της πολιτισμικής δράσης επιλέξαμε οι μαθητές της τρίτης τάξης καθώς και τα δύο τμήματα της τετάρτης τάξης του 1ου Δημ. Σχ. Νεάπολης να επισκεφτούν το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών το οποίο φιλοξενεί τη θεματική ενότητα  «Η Ευρώπη και οι Ελληνικοί Μύθοι: 16ος-19ος αιώνας». 

Περιμένοντας τη σειρά μας στον εξωτερικό χώρο του Τελλόγλειου προκειμένου να ξεκινήσει το ραντεβού με την τέχνη.

Πολλά από τα ογδόντα δύο έργα που φιλοξενεί η έκθεση, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό παγκοσμίως  και διακρίνεται η συνεχής ανταλλαγή μεταξύ πολιτισμών και λαών της Ευρώπης. Στη θεματολογία τους περιλαμβάνονται αρχαίοι ελληνικοί μύθοι όπως τους απέδωσαν από την Αναγέννηση  σημαντικοί καλλιτέχνες, όπως ο Ραφαήλ, o Annibale Carracci, o Tiziano,o Rubens, o Rembrandt και ο Ingres, με βάση τις γραπτές κυρίως πηγές και φτάνουν μέχρι το ρομαντισμό.


Η κ. Φιλίππου ξεκινά την πρώτη γνωριμία μας με τους πίνακες.

Η οργάνωση ήταν άψογη και τη δική μας τάξη υποδέχτηκε η υπεύθυνη υλοποίησης και σχεδιασμού εκπαιδευτικών προγραμμάτων κυρία Φωτεινή Φιλίππου. Από την πρώτη στιγμή διακρίναμε την ιδιαίτερη θέρμη και πίστη στο έργο της. Μας έδωσε το "εισιτήριο" για να ταξιδέψουμε στο χώρο και στο χρόνο της τέχνης και των Μύθων!!

Μία από τις αφίσες με ανάλογες πληροφορίες.

Μετά το λεπτομερή σχολιασμό των έργων αρχίζει η δράση!!! 

Παιχνίδι με τους πίνακες με κάρτες- μικρογραφίες. Μνήμη και παρατηρητικότητα επιστρατεύονται.

Οι κάρτες-αναπαραστάσεις πινάκων.
Μία από τις κάρτες-πίνακας.
Peter Paulus Rubens, Η Αθηνά και ο Ηρακλής αποκρούουν τον Άρη, 37Χ53,5 εκ., Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Μουσείο Λούβρου 


Μικροί καλλιτέχνες!!! Βλέπουμε και ζωγραφίζουμε τον Πάνα. Ο καθένας με τη δική του ματιά... 



Η εμπειρία και τα βιώματα από το θέμα της έκθεσης , από τον τρόπο που το προσέγγισε και μας το παρουσίασε η κυρία Φιλίππου αλλά και από το ναό της τέχνης που λέγεται Τελλόγλειο ήταν άριστη. 

Θέλαμε να την κρατήσουμε παντοτινά.  

Μαριάνθη Βάμβουρα.

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

" Ένα παιδί παίζει με τα σύννεφα"

Την Πέμπτη 8 του μήνα φαίνεται τελικά πως πολλά παιδιά, όλα τα παιδιά της τρίτης τάξης του  1ου Δημ. Σχ. Νεάπολης , πέταξαν στα ουράνια και βρέθηκαν στα σύννεφα σε ένα τρελό πανηγύρι βιβλιοπαρουσίασης χάρη στην επίσκεψη της συγγραφέα και μουσικοπαιδαγωγού  Εύας Ιεροπούλου στην τάξη μας.

Η Διευθύντρια του Σχολείου κ. Κλεονίκη Ξιμίνη καλωσορίζει τη συγγραφέα κ. Εύα Ιεροπούλου .
Αφορμή για αυτή την υπέροχη συνάντηση στάθηκε το βιβλίο "Ένα παιδί παίζει με τα σύννεφα" που έχει γράψει η Εύα Ιεροπούλου και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.


"Ο Άλκης ανεβαίνει το τεράστιο σύννεφο-σκάλα, μαλακό σαν βαμβάκι κι αφράτο σαν σαντιγί που πλησιάζει τη γη μόνο μια φορά κάθε χίλια χρόνια, για να παίξει το κρυφτό του ήλιου με ένα μικρούλι σύννεφο, ένα κοριτσάκι, με μακριά σγουρά μαλλιά και γελαστά μάτια!"
Εδώ αρχίζει η περιπέτεια και το ταξίδι στον υπέροχο κόσμο της φαντασίας!!! 


Ατμόσφαιρα ευφορίας κατάφερε να δημιουργήσει η συγγραφέας για όλους, η συζήτηση έχει αρχίσει και τα παιδιά ρωτούν και θέλουν να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα για τη ζωή και το έργο της. Μαγεμένα την ακούνε να τους ξετυλίγει σιγά σιγά το νήμα που οδηγεί στον περιπετειώδη κόσμο της συγγραφής και του βιβλίου


Με τη σειρά τους , της παρουσιάζουν μέρος από τις δραστηριότητες και τις εργασίες που φτιάξαμε στην τάξη αφού διαβάσαμε και ασχοληθήκαμε με το βιβλίο. 

Η συγγραφέας που είναι και μουσικοπαιδαγωγός συνοδευότανε και από την κόρη της Νεφέλη επίσης μουσικό . Και οι δυο είναι μέλη του  μουσικό-θεατρικού συγκροτήματος Family Sound Machine. Με πνευστά και με έγχορδα λοιπόν παρουσίασαν με τη σειρά τους το βιβλίο που διαβάσαμε παίζοντας μελωδικά όσα τραγουδάκια περιλαμβάνει η ιστορία!!! 

Με πολλή χαρά και προθυμία μετά πέρασε να αφήσει ενθύμια αγάπης στα βιβλία των παιδιών.

Στο τέλος ήρθε και η μεγάλη έκπληξη!!! Τα παιδιά είχαν φροντίσει και είχαν πάρει για να  προσφέρουν στη συγγραφέα ένα αναμνηστικό δωράκι ως έκφραση της μεγάλης τους χαράς για την επίσκεψή της στην τάξη και τη γνωριμία μαζί τους. 



Όλα αυτά τα υπέροχα που ζήσαμε θελήσαμε να τα κρατήσουμε . Να θυμόμαστε πόσο υπέροχα, ζεστά, χαρούμενα , σα να πετάξαμε στα σύννεφα, περάσαμε!!!

Με την Εύα Ιεροπούλου είχαμε ξαναβρεθεί στην τάξη πριν λίγα χρόνια. Οι εντυπώσεις και τότε από την πρώτη στιγμή ήταν άριστες. Υπέροχος άνθρωπος η Εύα , απολαυστική συγγραφέας. 
Τούτη όμως η συνάντηση η φετινή ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ζήσαμε μια μεγάλη γιορτή. Η συγγραφέας εισέπραξε μεγάλη συγκίνηση όταν κατά τη διάρκεια της παρουσίασης χτύπησε το κουδούνι για διάλειμμα και τα παιδιά φώναξαν: " Συνεχίστε, δε θα βγούμε, θέλουμε να είμαστε μαζί σας!!!"  Αυτό το θεώρησε μεγάλη τιμή και μας το άφησε και γραμμένο στις εντυπώσεις της. 
Όλοι μαγευτήκαμε όλοι!!!! Ήταν υπέροχη και την ευχαριστούμε!!!! 
Μαζί και τη Νεφέλη  που τα παιδιά τη γέμισαν αγκαλιές και δεν την άφηναν να φύγει από την τάξη.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα: 


Έχει εκδώσει τα βιβλία:
“Το μικρό σπίτι της Νίνας” , Ιούνιος 2008, εκδ. Επόμενος Σταθμός
“Ένα παιδί παίζει με τα σύννεφα”, Οκτώβριος 2008, εκδ. Μεταίχμιο
“Ο άλλος μου εαυτός”, Μάρτιος 2009, εκδ. Άγκυρα
 "Τι τρέχει με το τηλέφωνο;” Οκτώβριος 2010, εκδ Άγκυρα 

Έχει εκδώσει δύο CD με τραγούδια για παιδιά: 
“Το πράσινο μούσκαρι-ό” - ΟΥ ΤΟΠΟΣ 2001
“Τα πώς και τα γιατί” - ΟΥ ΤΟΠΟΣ 2003
και τρία CD με παιδικές ιστορίες με μουσική:
“Ο Ίκαρος Ποντίκαρος”, ΟΥ ΤΟΠΟΣ 2009 (Αφήγηση Μελίνα Μποτέλλη, Θοδωρής Αθερίδης.
Τραγούδι: Μ. Φάμελλος, Κ. Κουλλιά, Δ. Μπασλάμ)
“Το μικρό σπίτι της Νίνας”, ΟΥ ΤΟΠΟΣ 2010 (Family Sound Machine)
“Η Ροζαλία με τις τρεις κοτσίδες” 2011 (Αφήγηση: Γ. Καραμίχος).


Το θεατρικό της έργο “Η χώρα των ονείρων μας” διακρίθηκε (α’ έπαινος) στο διαγωνισμό συγγραφής παιδικού θεατρικού έργου, που διοργάνωσε το Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών Ρόδου σε συνεργασία με το Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Το παραπάνω έργο επέλεξε να παρουσιάσει η Θεατρική ομάδα Δασκάλων Ημαθίας, το Μάιο του 2009, σε 10 παραστάσεις που παρακολούθησαν συνολικά 4000 μαθητές του νομού. 
Το βιβλίο της “Ο άλλος μου εαυτός” ήταν το 2010 υποψήφιο για τα λογοτεχνικά βραβεία του περιοδικού “διαβάζω”. 
Την Άνοιξη του 2011 η θεατρική ομάδα “ekfrassis” παρουσίασε το θεατρικό έργο της “Ρακαμέλες” σε παραστάσεις για μεγάλους, αλλά και στα ελληνικά σχολεία (δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια) του Bielefeld, Dortmund και Dusseldorf. 
Με το μουσικό-θεατρικό συγκρότημα Family Sound Machine έχει παρουσιάσει σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις παραστάσεις για παιδιά βασισμένες στη δραματοποιημένη απόδοση των βιβλίων της.





Μαριάνθη Βάμβουρα


Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

« Ελευθέρια Λέσβου 1912-2012»



Γνωρίζουμε και νιώθουμε ότι η 8η Νοεμβρίου είναι ημέρα ξεχωριστή για τη Λέσβο το νησί μας μα και για κάθε Λέσβιο όπου κι αν βρίσκεται. Ιερή ημέρα διπλής γιορτής με τη Σύναξη των Αρχαγγέλων και τη μνήμη της Απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό. Εκατό χρόνια συμπληρώνονται εφέτος και τα αισθήματα περηφάνιας διερμηνεύονται με κάθε τρόπο από τον κάθε Λέσβιο με δράσεις άλλοτε προσωπικές και άλλοτε συλλογικές. Τα γεγονότα του 1912 στο νησί μας, δεν παύουν να εμπνέουν τη λεσβιακή διανόηση χρόνια τώρα ώστε να καταθέτει με τη γραφίδα της τα αισθήματα και τις σκέψεις για τις φωτεινές αυτές σελίδες της ιστορίας του τόπου.
Επετειακά , θα επιλέξω στο φετινό σημείωμα να αφήσω να «μιλήσει» για την Ημέρα Μνήμης και εορτασμού της Ελευθέρας Μυτιλήνης μέσα από τις σελίδες του βιβλίου « Ελευθέρια Λέσβου 1912-2012» . Ένα πόνημα που κυκλοφόρησε και κατατέθηκε στη λεσβιακή εργογραφία πρόσφατα με την ευκαιρία των Εκατόχρονων του εορτασμού και το οποίο φέρει την υπογραφή και επιμέλεια του Αριστείδη Καλάργαλη. «Στην περίπτωση μας, της απελευθέρωσης της Λέσβου το 1912, δεν μπορούμε πλέον να έχουμε καταγραφή των προφορικών αφηγήσεων. Ευτυχώς σώζονται τα σώματα, σχεδόν στο σύνολό τους, των εφημερίδων των χρόνων αυτών και των μεταγενέστερων» αναφέρει προλογικά μεταξύ άλλων ο ερευνητής. Αυτά λοιπόν τα αποσπάσματα από τα γραπτά τεκμήρια που συγκέντρωσε ο Αριστείδης Καλάργαλης σε ένα πόνημα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος θα δώσουν τον επετειακό παλμό στο σημερινό μας φύλλο ως αδιάψευστοι μάρτυρες.
«Η ειδοποίησις Την νύκτα της Τετάρτης προς την Πέμπτην ο εν Πλωμαρίω Μηχανικός του κ. Θρασύβουλου Μελανδινού ελθών ως απεσταλμένος ενταύθα παρά του Ελληνικού Στόλου ειδοποίησε περί ώραν 11 ½ της νυκτός την Α. Σ τον Άγιον Μυτιλήνης Μητροπολίτην κ. Κύριλλον το Γαλλικό Προξενείον και τον προϊστάμενόν του κ. Θ. Μελανδινόν ότι το πρωί της επαύριον Πέμπτης 8 Νοεμβρίου και εορτής των Ταξιαρχών ο Ελληνικός Στόλος έμελλε να προβεί εις κατάληψιν της Νήσου μας», εφ. Λέσβος 9.11.12


Το στίγμα δίνεται και η ιστορία αρχίζει να γράφει τις πρώτες δοξασμένες αράδες της. Είναι γνωστό πως η είδηση διαδόθηκε αστραπιαία και πλησμονή χαράς και ενθουσιασμού κυρίευσε τους κατοίκους της Λέσβου που σαν χείμαρρος ξεχύθηκαν στους δρόμους με αλαλαγμούς.
«Άγια μέρα! Απ΄την καρδιά μας, που ολότρεμη πετάει, Από μαύρα σκληρά χρόνια στη σκλαβιά παραδομένη Ένας ήχος σαν τραγούδι, κάθε σκλάβος που γροικάει Φεύγει, αδέρφια μου και ύμνος προς τον ουρανό παγαίνει….» (Λαϊκός Αγών 16.11.1912), αναφωνεί ο δάσκαλος Γιώργος Ζεϊμπέκης στον Ι. Ναό του Αγίου Νικολάου στο Πλωμάρι.
Κείνες τις πρώτες ημέρες του Νοέμβρη του 1912 η αύρα του αγέρα της λευτεριάς της διαπότιζε. Ήταν οι μέρες της γλυκιάς αναστάτωσης που θα έφερνε τη μεγάλη ανατροπή και θα έδιωχνε τη μαυρίλα της σκλαβιάς. Οι άνθρωποι το ένιωθαν, μια εσωτερική δύναμη τους παρακινούσε να ορμίσουν και να αρπάξουν τη λευτεριά. Κι αυτό έπραξαν.
« Ο λυτρωμός μας Η θάλασσα ατάραχη κι ο ουρανός γιομάτος άστρα και τα βουνά περήφανα βασίλευαν στην όμορφη γαλήνη. Κι ήταν η νύχτα ωραία της εβδόμης Νοεμβρίου σαν να προανάγγελλε την ωραιότερη ημέρα που έμελλε να ανατείλει. Ανήσυχος ο Τούρκος σκοπός στύλωνε τρομαγμένα τα μάτια του στον ορίζοντα. Οι σκλάβοι είχαν κοιμηθεί……… Ροδόσκασε η αυγή. Και μας ξύπνησαν μες στο γλυκό τον ύπνο μας μες στο χρυσό μας όνειρο. Και τ΄όνειρό μας ήτανε αλήθεια κι η αλήθεια ήτανε όνειρο ατέλειωτο…. Ελεύθεροι και σκλάβοι! …..Μεσουρανεί ο ήλιος στο μεσουράνημα της Ελληνικής δόξας και να οι βάρκες κι οι φορτηγίδες με τους λεβέντες ξεκινούν από τα καράβια προς τη γη την ελληνική. Ανατριχιάζουν όλοι και τρέχουν τα μάτια όλων κι ανείπωτη ξεχειλά η χαρά και βροντολαλούν τα ζήτω ατέλειωτα στο υπέροχο πανόραμα…» γράφει και λογοτεχνεί την ατμόσφαιρα των λυτρωτικών ημερών ο Μανώλης Βάλλης στο περ. Χαραυγή , τχ , 51-52, 15-30 Νοεμ. 1912.



Θρυλικό Αβέρωφ, Ναύαρχος Κουντουριώτης, Ελευθέριος Βενιζέλος, Κωδωνοκρουσίες , Εμβατήριο «Μαύρη ειν΄η νύχτα στα βουνά», είναι κάποιες από τις λέξεις «κλειδιά» μπορούμε να πούμε, της Απελευθέρωσης . Κάθε αγώνας για να φέρει αποτέλεσμα χρειάζεται ομοψυχία. Παλμό , πίστη, αυταπάρνηση. Πόθο ψυχής χρειάζεται που θα γίνει ορμή και δύναμη . Αυτή την ομοψυχία, αυτόν διακαή πόθο για λευτεριά , την ασυγκράτητη πλέον ορμή είχαν οι Λέσβιοι του 1912. Και έγιναν ποτάμι που όρμησε σε κάθε γωνιά, βούηξε τη χαρά της λευτεριάς , ανάστησε τον τόπο και ύψωσε τη σημαία της.
« Τη 8η Νοεμβρίου ήτοι Πέμπτη το πρωί Έφτασε στη Μυτιλήνη του Αβέρωφ η στολή…» γράφει και τραγουδά η λαϊκή ποιήτρια του αγώνα , από το Πλωμάρι Ειρήνη Τυροπώλη. Η Ρηνιώ Αβέρωφ που με τα στιχουργήματά της ξεσηκώνει τη νεολαία του Πλωμαριού, παίρνει κομμάτι ύφασμα, πανί από την προίκα της το βάφει στα χρώματα της λευτεριάς, το ζωγραφίζει Ελλάδα και μπροστάρισσα οδηγεί και καθοδηγεί μικρούς και μεγάλους να τραγουδήσουν τη Λευτεριά την πολυπόθητη. Η ιστορία μιλά από μόνη της. Τα γεγονότα είναι ζωντανά , λαμπρά περίτρανα. Το σημείωμα τούτο ελαχιστότατο αφιέρωμα όπως οφείλουμε στον ηρωισμό κείνων των αλλοτινών ανθρώπων που δε «χαμπάριαζαν» από βολέματα και καλοπεράσεις αλλά έδωσαν γροθιά στο μαχαίρι , μάτωσαν και λευτερώθηκαν. Τίμησαν την καταγωγή και ύπαρξή τους. Γιόρτασαν με μάτια καθαρά, μάτια που έλαμπα δικαίως. Ας φωτίσουν και τις δικές μας ημέρες…
Ζήτω η Ελευθέρα Μυτιλήνη!!!!! Ζήτω η 8 Νοεμβρίου του 1912.
Δε θα αφήσω τις δικές μου σκέψεις να σφραγίσουν αυτό το σημείωμα γιατί ότι κι αν πουν πιο λίγο θα είναι και πιο φτωχό μπροστά στα μεγάλα και σπουδαία που προσφώνησε ο Αρχιμανδρίτης Σταύρος Τάξης προς τους ελευθερωτές της νήσου.

Το θρυλικό θωρηκτό "Αβέρωφ".

« Χίλια καλώς ορίσατε ναυμάχοι του Αιγαίου , της Λέσβου ελευθερωταί πατρίδας του Αλκαίου. Η Μυτιλήνη σύσσωμη ελευτεριάς τη χάρι σας τη γνωρίζει με χαρά με πόθο με καμάρι. …. Ζήτω η Πατρίς!! Ζήτωσαν οι ποικιλοτρόπως εργαζόμενοι και υπερμαχούντες υπέρ της δόξης και του μεγαλείου Αυτής!!» (Φυλλάδιο 1912).

Θα ευχηθώ μόνο να βρει την ανταπόκριση που του αξίζει το νέο γραπτό έργο του Αριστείδη Καλάργαλη « Ελευθέρια Λέσβου 1912-2012» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εντελέχεια και ξεδιπλώνει γνωστές και άγνωστες πτυχές των ένδοξων ημερών της Απελευθέρωσης μας από τον τουρκικό ζυγό με κείμενα, εικόνες, σκίτσα.  

Το παραπάνω σημείωμα δημοσιεύω στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας Δημοκράτης με την ευκαιρία του εορτασμού των εκατό χρόνων της Απελευθέρωσης της Λέσβου από τον τουρκικό ζυγό.



Μαριάνθη Βάμβουρα 

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Των Ταξιαρχών!!!






Των ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγοι,
δυσωπούμεν υμάς ημείς οι ανάξιοι,
ίνα ταις υμών δεήσεσι τειχίσητε ημάς,
σκέπη των πτερύγων, της αΰλου υμών δόξης,
φρουρούντες ημάς προσπίπτοντας,
εκτενώς και βοώντας,
εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς,
ως Ταξιάρχαι,
των άνω Δυνάμεων.  

Μαριάνθη Βάμβουρα

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Ο ήλιος αποχωρεί...



Αποχωρεί του ουράνιου στερεώματος ο ήλιος μεγαλουργώντας .
Αναδεικνύεται σε ρόλο πρωταγωνιστή.
Διασκορπάται στο συναπάντημά του με τα νεφελώματα και κυριαρχεί.
Προκαλεί το ρίγος και τον σπαραγμό της πλάσης η αποχώρησή του .
Αφήνει μελαγχολίας το τέμπο στους χτύπους της καρδιάς.
Ώρα εσπερινού δηλώνει καμπάνας ο ήχος και το τρεμούλιασμα μιας ταπεινής φλόγας κεριού που αχνοφέγγει εκλιπαρώντας τον οίκτο και το έλεος.
Σαλεύουν οι φυλλωσιές απ΄του αγέρα την εξομολόγηση στην εποχή του φθινόπωρου.
Ταράζεται η θάλασσα , ξεβράζει στην ακτή το θυμό της , αρνείται να συνθηκολογήσει στου καιρού το δύστροπο.
Μικραίνουν οι μέρες, μεγαλώνουν οι ώρες και στο φευγιό του φωτός αναθαρρεί το σκότος…
« Ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού…»  

Μαριάνθη Βάμβουρα.

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

...ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΚΑΡΥΕΣ...





Σήμερα το πρωί Σάββατο τρεις του Νοέμβρη και αφού πέρασαν πια και οι ημέρες της παράτασης που είχε δοθεί, έγινε η αναχώρηση  της θαυματουργής εικόνας του Άξιον Εστί από τον  Ι. Ναό του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη.


Η εικόνα με την Παναγία εξέρχεται του ναού και της αποδίδονται οι πρέπουσες τιμές.

 Πλήθη πιστών την ακολουθούν στην πορεία προς το λεωφορείο που θα την οδηγήσει στον επόμενο σταθμό. Η οδός Αγίου Δημητρίου κατάμεστη.


Το θαυματουργό εικόνισμα της Παναγίας ετοιμάζεται σιγά σιγά να εισέλθει στο λεωφορείο.



Η Παναγία σιγά σιγά ανεβαίνει και αποχαιρετά  την πόλη και τους πιστούς που την αγκαλιάζουν με την παρουσία τους.

 Η Παναγία πλέον εισέρχεται και τοποθετείται στην μπροστινή θέση .

Το λεωφορείο είναι  έτοιμο για την αναχώρηση.


Η συγκίνηση έκδηλη στις κινήσεις και τα πρόσωπα όλων. Περιμένουν για τον ύστατο χαιρετισμό καθώς το λεωφορείο θα οδεύει στην Αγίου Δημητρίου προς τον Πολύγυρο Χαλκιδικής όπου θα παραμείνει το εικόνισμα για μία ημέρα χάρη του εορτασμού των 100 χρόνων από την Απελευθέρωσή του τόπου εκεί. Τη Δευτέρα 5 του μήνα θα βρίσκεται πια στις Καρυές, στο Άγιον Όρος όπου είναι η θέση της για να μεταφέρει όσα είδε κι άκουσε στο μονογενή της Κύριο Ιησού Χριστό.


Τα αισθήματα που ενέπνευσε η παρουσία του θαυματουργού εικονίσματος Άξιον Εστί , όλο αυτό το διάστημα που παρέμεινε στο ναό του Αγίου Δημητρίου δε διερμηνεύονται. Κινδυνεύουν να χάσουν έτσι το πολύτιμο της αξίας τους. Μάτια δάκρυσαν, γόνατα έκλιναν, καταθέσεις νου και ψυχής έγιναν.
Θάλασσες ανθρώπων στάθηκαν για ώρες πολλές στη σειρά και μες στη βροχή ακόμη όταν χρειάστηκε, με απέραντο σεβασμό μέχρι να φτάσουν στην εικόνα να την ασπαστούν.
Όλα αυτά κανένας λόγος δεν είναι άξιος να τα αποδώσει...
Η Παναγία είναι υπέρτατη.
Τα αισθήματα τουλάχιστον της ανήκουν.
Τα πάντα αποδόθηκαν σε Εκείνη όλες τούτες τις μέρες μέσα και έξω από το Ναό του Αγίου Δημητρίου.
Ίσως το ότι ενώ το Άξιον Εστί είχε πια απομακρυνθεί από το χώρο του ναού, το λεωφορείο δε φαίνονταν καν και τα πλήθη των πιστών παρέμεναν σιωπηλά και δακρυσμένα στα σκαλιά, στο δρόμο, στην αυλή της εκκλησιάς, να λέει πολλά... 
Για όλα τα παραπάνω θα μου επιτρέψετε να κρατήσω ανενεργά τα σχόλια στην ανάρτηση τούτη.


Μαριάνθη Βάμβουρα.



Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Νοέμβρης...



Χειροκρότησε ο ουρανός απόψε το δράμα της ζωής σε έντονο ρυθμό σταγόνων βροχής .
Κι αυτές, σαν μπαλαρίνες επί σκηνής ακούμπησαν σε ξεραμένα φύλλα της καρδιάς για να δροσίσουν κι ευθύς σε δρόμους έτρεξαν λεκέδες να ξεπλύνουν …
Κίτρινο της ώχρας με γινάτι πολύ , φιλοδοξεί να σπάσει το σκούρο μολυβί που περικυκλώνει τον κόσμο.
Σκιρτήματα των αισθημάτων φλερτάρουν με νότες αισιοδοξίας που αφήνει μια πινελιά πορτοκαλί στο φευγιό του ο ήλιος κει που πάνω στην ακτίνα του παλεύει για να γαντζωθεί απεγνωσμένα το αύριο…
Ήρθε ο Νοέμβρης για να φύγει το Φθινόπωρο…   

Μαριάνθη Βάμβουρα