Αστεράκι της Λαμπρής!!

 Μαζευτήκανε από το πρωί όλα γύρω τα παιχνιδάκια, αλογάκια, αυτοκινητάκια, μπάλες και περιμένανε
το φίλο τους. 
Από ψηλά λαμπύριζαν και τα αστεράκια. Είχαν χαρά γιατί θα ερχόταν ακόμη ένα στην παρέα τους.
Αυτό που όλες τις προηγούμενες μέρες τα κοιτούσε από τη γη. Που ψήλωνε το κεφάλι και σήκωνε τα μάτια πάνω για να τα δει.
Τώρα δε χρειάζεται πια τα έφτασε, είναι μαζί τους.

 

Δεν το γνωρίζαμε ούτε μας γνώριζε το επτάχρονο αγόρι. Το μάθαμε όμως με τον πιο τραγικό τρόπο εξ αιτίας ενός ανεγκέφαλου που ήθελε να κάνει το κέφι του το βράδυ της Ανάστασης. 

 

Πάει!!!Έφυγε πέταξε έφτασε στα ουράνια, στο τάγμα των Αγγέλων, στη λάμψη του Χριστού που θα το κρατά πια αιώνια δίπλα Του, αστεράκι της Βασιλείας Του.
Σε μας κι ας μην μας γνώριζε κι ας μην το γνωρίζαμε αφήνει τον σπαραγμό καρδιάς κι ένα αναπάντητο για τα ευφήμερα ,"γιατί".

 Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου. 

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

 

ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗΣ!!

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ

" ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΘΡΗΝΕΙ ΣΕ Η ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΣΟΥ ΜΗΤΗΡ ΣΩΤΗΡ ΜΟΥ ΝΕΚΡΩΘΕΝΤΑ"

ΘΕΙΟ ΠΑΘΟΣ

Βουρκωμένα αισθήματα ημερών θλιμμένων

σε ήχο χάλκινου καρφώματος αμόλυντης σάρκας.

Ροή δακρύων ως θυμιάματος άρωμα

ευλαβικό προσκύνημα στιγμών Αγίου Πάθους.

Θρυμματισμένης καρδίας ήχος εκλιπαρεί

ως υπόκλιση ταπεινής συγγνώμης.

Κρότος του μέγα πάθους συγκλονίζει

φιλί προδοτικής απόγνωσης εαρινής ώρας

Μυρωδικό στεφάνωμα ταπεινών ανθέων

κόκκινου φωτός λάμψη Ανάστασης.

   Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου

Ωσαννά!!!

Ωσαννά!!

Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου! 

Εύχομαι να περάσουμε με δύναμη και κατάνυξη τη Μεγάλη Εβδομάδα και να αξιωθούμε την Ανάσταση του Κυρίου.  

                                                                                                                       

                                                                                                                                       Μαριάνθη 

Το θέαμα!!

Η πολυσύχναστη πλατεία κατάμεστη από κόσμο. Έτσι όπως γεμίζει σε κεντρικές μεγάλες εκδηλώσεις. Πράγμα παράξενο για το σύνηθες, καθημερινό απόγευμα της Άνοιξης. Κόσμος όλων των ηλικιών συγκεντρωμένος με το βλέμμα στραμμένο προς το μεγάλο ξενοδοχείο σημείο αναφοράς της πλατείας , με τους περισσότερους να κρατάνε υψωμένα τα κινητά ως φωτογραφικές μηχανές. Κάτω από τον πρώτο όροφο του ξενοδοχείου ένα ασθενοφόρο και μια ομάδα διάσωσης με τον εξοπλισμό της σε ετοιμότητα. Παραδίπλα ακριβώς οι θαμώνες της καφετέριας του ξενοδοχείου απολάμβαναν το απογευματινό τους καφεδάκι με θέα τη θάλασσα. Ανάμεσα στο πλήθος κυριαρχούσε ένα βουητό από κουβέντες, χασκόγελα, περιπαιχτικά χαμόγελα αλλά και ελάχιστα βλέμματα απορίας και αγωνίας. Άλλος έκανε λόγο για άσκηση ετοιμότητας σε περίπτωση σεισμού, άλλος για διαφημιστικό και οι πιο ενημερωμένοι περίμεναν το άτομο που θέλει να «πηδήσει» από τον πρώτο όροφο του ξενοδοχείου. Εξ΄ου και τα κινητά τηλέφωνα ανά χείρας προκειμένου να απαθανατίσουν τη σκηνή!!

Το θέαμα!!!

Η κατάσταση όμως παρέμενε στατική.

Διερχόμενη της πλατείας δεν έδωσα περισσότερο χρόνο πέραν του δεκάλεπτου και συνέχισα το δρόμο μου. Ήταν οι μέρες όπου τα ΜΜΕ απεργούσαν. Κύλησε ο χρόνος , έφυγε απ΄το νου μου η υπόθεση. Με τη λήξη της απεργίας και κάνοντας το γνωστό τηλεοπτικό «ζάπινγκ», θέλοντας και μη πήρα την απάντηση διά στόματος εκφωνήτριας τοπικού δελτίου ειδήσεων!!

« Τριαντάχρονη γυναίκα επιχείρησε την Παρασκευή το απόγευμα να πηδήσει από τον πρώτο όροφο ξενοδοχείου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μετά από επτά ώρες διαπραγματεύσεων οι αστυνομικοί κατάφεραν να την πείσουν να βγει από την πόρτα του δωματίου...» κ.τ. λ, κ.τ.λ...!!

Το θέμα πέρασε στα ψιλά. Το ανέφερε ένα τοπικό κανάλι και ένα δυο μπλογκ στο διαδίκτυο.

Το ότι ένας άνθρωπος έρχεται σε σημείο απόγνωσης και θέλει να τερματίσει τη ζωή του δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Δυστυχώς γίνεται παντού και πάντα. Αυτό που κατά προσωπική άποψη « τσακίζει κόκκαλα» είναι το πώς αντιδρά -κατά τα φαινόμενα πλέον- ο σύγχρονος άνθρωπος μπροστά σε τέτοια θεάματα. Γιατί θέαμα κατάντησε το προσωπικό δράμα. Η απόγνωση μιας τριαντάχρονης γυναίκας. Τόσο νέας!!!

Πλήθος κόσμου περίμενε με λαχτάρα αποτυπωμένη στο πρόσωπο την πτώση. Ήθελε να « κρατήσει» τη στιγμή!! Να έχει να το βλέπει και να το δείχνει!!

Η αξία της ανθρώπινης ζωής στο βωμό του θεάματος, του χαζογέλιου, του χαβαλέ.

Σε αυτά εξαργυρώνει πια η κοινωνία τη σπουδαιότητα της ζωής και απαξιώνει τον άνθρωπο . Εκεί ξέπεσε...Να κάνει τροφή της κατάντιας του το ανθρώπινο δράμα.

Κι ήταν Παρασκευής απόγευμα. Σε λίγο θα χτυπούσε η καμπάνα του Ακάθιστου ύμνου...

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου 

Μετάνοια!

Ένιωσε μοναξιά ο 

ουρανός, 

ρίγησε και κάλεσε τα σύννεφα 

τη γύμνια να σκεπάσουν.

Υπάκουα μαζεύτηκαν, τον έζωσαν

και δάκρυσαν μαζί του

σε κλάμα μετανοίας σιωπηλό.

Το πρόσωπό του διάβασε

στης θάλασσας τον καθρέφτη

που τον αγνάντευε ξαπλωμένη ανάσκελα.

Συγγνώμες διάβασε ο ουρανός

δάκρυα, πόνους, απελπισιές

Ένιωσε καρδιάς χτύπους, κραυγές απόγνωσης.

Είδε γόνατα να λυγίζουν 

καρδιές να ματώνουν

άκουσε φωνές να σιωπούν, σιωπές να κραυγάζουν.

Έστειλε τις συγγνώμες του σαν είδε

αχνόφεγγα κεριά σε ταπεινά μανουάλια.

Προσευχή δακρύων ένιωσε.

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου

"Η Ροζαλία με τις τρεις κοτσίδες"

Το μεσημέρι της Κυριακής 3 Απριλίου, στο Θέατρο Άνετον θα γίνει η παρουσίαση του μουσικού παραμυθιού της Εύας Ιεροπούλου.

Πρόκειται για μια ζωντανή μουσικοθεατρική παράσταση με τους Γιώργο Καραμίχο, Πέτρο Λαγούτη, Βίκυ Παπαδοπούλου και Χρήστο Σαπουντζή.

Συμμετέχει το συγκρότημα Family Sound Machine, που το αποτελούν η Νίκη Μπραβάκη (βιολί),η Νεφέλη Μπραβάκη (πιάνο), ο Κώστας Μπραβάκης (κιθάρα) και η Εύα Ιεροπούλου ( τσέλο).
Συμμετέχει επίσης η υψίφωνος Μαρία Θωϊδου.
Τα έσοδα από την παράσταση  που θα έχει γενική είσοδο 5 ευρώ θα διατεθούν για τις ανάγκες του Συλλόγου "Πρωτοβουλία για το παιδί", στον οποίο ανήκουν και τα αποκλειστικά δικαιώματα οικονομικής εκμετάλλευσης του δίσκου, μετά από ευγενική παραχώρηση της Εύας Ιεροπούλου .


Ο Σύλλογος Κοινωνικής Πρωτοβουλίας Βέροιας «Πρωτοβουλία για το Παιδί» ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 2008.
Οι στόχοι και οι δράσεις του Συλλόγου σκοπεύουν στον περιορισμό ή και την άρση των αιτιών που δημιουργούν την παιδική περιθωριοποίηση και παραβατικότητα, καθώς και στην περίθαλψη παιδιών που υποφέρουν από παραμέληση, κακοποίηση ή εγκατάλειψη.
Στο πλαίσιο αυτής της δράσης, ο Σύλλογος ιδρύει και λειτουργεί το Σπίτι Προστασίας του Παιδιού, από τον Μάρτιο του 2010.
Παράλληλα, στους κόλπους του Σπιτιού λειτουργεί Κέντρο Αναφοράς, το οποίο παρέχει συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη σε παιδιά, εφήβους και γονείς, δια ζώσης ή τηλεφωνικά (το τηλέφωνο 23310-72303 λειτουργεί σε 24ωρη βάση).
Στα παιδιά που διημερεύουν (ώρες λειτουργίας 10:00-20:00) παρέχεται:
- καθημερινή σίτιση,
- υλική υποστήριξη σ΄ αυτά και τις οικογένειες τους,
- μαθησιακή υποστήριξη,
- εμψύχωση,
- δημιουργική απασχόληση,
- ατομική και ομαδική ψυχολογική βοήθεια,
- ψυχαγωγία (εντός και εκτός Σπιτιού),
- ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Η Εύα Ιεροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα.
Αποφοίτησε από το γλωσσολογικό τμήμα της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ,
παράλληλα με τις σπουδές βιολοντσέλου και μουσικοπαιδαγωγικών.
Σήμερα ζει μεταξύ Θεσσαλονίκης και Βέροιας διδάσκοντας μουσικοπαιδαγωγικά, γράφοντας και παρουσιάζοντας βιβλία, θεατρικά έργα και τραγούδια για παιδιά. Τον Νοέμβριο του 2008 διακρίθηκε με τον πρώτο έπαινο σε διαγωνισμό συγγραφής παιδικού θεατρικού έργου.

Κάποια από τα έργα της Εύας Ιεροπούλου 

 

 "Μυρμηγκοφάγοι που κυνηγούν άτακτα μυρμήγκια, λαίμαργα μαντρόσκυλα, βραζιλιάνες τίγρεις που τρελαίνονται για καφέ και δυο ελέφαντες παγκόσμιοι πρωταθλητές χορού. Μα πώς γίνεται όλοι αυτοί να χωρέσουν στο σπιτάκι της Νίνας που είναι τόσο μα τόσο μικρό; "

"Ο κόσμος θέλει λίγη αλλαγή
να πιάσουμε πινέλα, τανάλιες και σφυρί"
τραγουδάνε τα ποντίκια, αφού όσο κι αν προσπάθησαν οι άνθρωποι
δεν τα κατάφεραν.
Με τους:  Μελίνα Μποτέλη, Θοδωρής Αθερίδης
Μανώλης Φάμελλος, Καίτη Κουλλιά
Δημήτρης Μπασλάμ, Όλγα Αθανασιάδου
Κωνσταντίνος Τσαχουρίδης, Τάσος Δημέγγελης
Κώστας Μπραβάκης




Ο Πανούλης προσπαθεί πολύ να είναι καλό παιδί, μα δυστυχώς πάντα κάτι συμβαίνει και δεν τα καταφέρνει. Και για όλα φταίει αυτός ο απαίσιος, ο άλλος του εαυτός.


Ο Πανούλης θα ήθελε πολύ να απαλλαγεί από τον άλλο του εαυτό, αλλά είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να ξεφορτωθείς κάποιον που δεν καταφέρνεις να συναντήσεις. Και ακόμα πιο δύσκολο να συνεννοηθείς με τους μεγάλους...



"Η Ροζαλία με τις τρεις κοτσίδες"λοιπόν αύριο εδώ στη Θεσσαλονίκη στο Θέατρο Άνετον στην Παρασκευοπούλου 42  & Κωνσταντινουπόλεως με πολύ κέφι, μεράκι και σκοπό ιερό απ΄ότι διαβάζουμε.
Αισθάνομαι πολύ άτυχη που δε θα μπορέσω να ανταποκριθώ στην πρόσκληση της φίλης Εύας. Διότι λόγω ανειλημμένης υποχρέωσης-εκείνη ήδη γνωρίζει- είναι πρακτικώς αδύνατον να παρευρεθώ. 
Κάνω λοιπόν αυτή την ανάρτηση ως ελάχιστο δείγμα της χαράς μου για τη νέα της δουλειά και τη συνοδεύω με την ευχή να αποδώσει στους στόχους τα μέγιστα όπως άλλωστε και ο σκοπός τέτοιος είναι. Μεγάλος και Υψηλός με ανθρωπιά και αξία.

                                  Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου 

ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ

" Ω πανύμνητε μήτερ, η τεκούσα των πάντων αγίων αγιώτατον Λόγον!" 

Μαριάνθη