Κοιτάζω μπροστά και βλέπω τα δώρα του Κυρίου!
Κοιτάζω κάτω και βλέπω τα έργα των ανθρώπων!
Η μέρα προχωρά και είπα να κάνω μια βόλτα στη γειτονιά μου ακτίνας ενός-δύο το πολύ χιλιομέτρων.
Περνώ έξω από το Σχολείο της γειτονιάς και θαυμάζω το κάλλος. Άριστο περιβάλλον εξωτερικού χώρου και καθόλα υγιεινού για τα νεαρά βλαστάρια. Τους μαθητές αυτής της πόλης.
Πάω και παρακάτω. Εδώ ο φακός δεν κατάφερε να περιλάβει όλο τον όγκο. Υπάρχουν άλλα τόσα εκθέματα κι από την πίσω πλευρά του κάδου.
Στο δρόμο για την επιστροφή και λίγο παρακεί από την προηγούμενη εικόνα στέκομαι πάλι στα δώρα του Θεού. Σε αυτή την εικόνα αξίζει να δείτε τη λεπτομέρεια με το έντομο πάνω στο κίτρινο λουλουδάκι.
Φτάνω και στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου μένω. Εισπράττω το θέαμα, πληρώνω το εισιτήριο και προχωρώ.
Ανεβαίνω στο σπίτι ξαναβγαίνω στο μπαλκόνι και κοιτάζω πάλι μπροστά. Τα Πιέρια Όρη ελαφρώς χιονοπασπαλισμένα στη βουνοκορφή.
Δόξα τω Θεώ!!
Αναρωτιέμαι όμως: "Μέχρι πότε θα μας αντέξει;" Μέρες των ημερών βλέπουμε σκουπίδια, αναπνέουμε σκουπιδίλα, περπατάμε ανάμεσα ή παραδίπλα από τα σκουπίδια στη δεύτερη πόλη της Ελλάδας και η κατάσταση δε φαίνεται να βελτιώνεται.
Ακούγονται και γράφονται διάφορες αιτιολογίες. Σαν κάτοικος και ευτυχώς όχι σα δημότης αυτής της πόλης, του κέντρου της Θεσσαλονίκης, δε με αφορούν. Αρνούμαι να τις ακούσω. Βλέπω και αξιολογώ την κατάντια. Αυτό με νοιάζει που το εισπράττω καθημερινά. Που αν και το σπίτι μου είναι αρκετά ψηλά έπαψα να ανοίγω την μπαλκονόπορτα όπως έκανα για να φρεσκαριστεί ο αέρας διότι "ανεβαίνει" δυσωδία. Συλλογίζομαι κι όσους μένουν σε ισόγεια ή υπόγεια. Πονάει η ψυχή μου!!
Τρομάζω και απορώ μπροστά στην ανεπάρκεια των διοικούντων αυτής της πόλης. Δεν μπορούν να διαχειριστούν το θέμα της καθαριότητας, πόσο μάλλον να παράξουν και έργο...
Ο καθένας είναι άξιος της μοίρας του. Και από ότι φαίνεται οι δημότες αυτής της πόλης την οδηγούν από το κακό στο χειρότερο με τις επιλογές τους.
"Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα."
Αναρωτιέται ο Βάρναλης...
Ή μήπως φταίει η "άτιμη" η Αθήνα που δεν στέλνει απορριμματοφόρα να καθαρίσουν τη δόλια Θεσσαλονίκη. Γιατί ξέρετε ... πάντα και για όλα όσα στερείται η Θεσαλονίκη φταίει η Αθήνα
Θαυμάστε λοιπόν σκουπιδίλα!!
Αυτό λέγεται αξίωση πολιτισμού για τους άρχοντες της πόλης.
Βασανίστηκα για το αν έπρεπε να κάνω αυτή την ανάρτηση. Μέρες το συλλογιζόμουν. Δεν ήθελα να ανεβάσω εικόνες ασχήμιας στη σελίδα από σεβασμό σε σας. Επειδή δε σας έχω του πεταματού.
Όμως η κατάσταση είναι αθεράπευτη. Επειδή αυτό το θέαμα με όσους κινδύνους εγκυμονεί για τη δημόσια υγεία περιζώνει την Θεσσαλονίκη, την πάλαι ποτέ συμπρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους.
Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου.