Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Περιπλανήσεις καλοκαιρινές.






Έρημοι δρόμοι , λουφάζουν στην πυρωμένη ανάσα
που κάνει τις αισθήσεις μαρτυριάρες.
Ριπές μοσχοβολιάς ανθού σε περιμένουν στη γωνιά του δρόμου , εκεί που οι παχιές φυλλωσιές των δέντρων συνομοτούν πρώτων ερώτων ψιθυρίσματα.
Γεύση από κεράσι το φιλί στα χείλη που αποδιώχνει κάθε πίκρα.
Μια νοστιμιά ζωής απολαμβάνεις στις παραλίες των ονείρων σου , τις αμμουδερές .
Επιμένει το αεράκι να προκαλεί των κοχυλιών τα λόγια κάτω απ΄την αστροφεγγιά.
Λαλιά πουλιού ακούγεται στον ήχο της καρδιάς σου, χάδι δροσιάς το άγγιγμά σου , μεθύσι καλοκαιρινό.
Χρωματική παλέτα οι ήχοι απ΄τα ψελλίσματά σου που κάνουν την καρδιά μου να φυλλορροεί.
Κι εσύ...
Συνηγορείς στα ξενύχτια μου. 
 
                                                               
Μαριάνθη Βάμβουρα.

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

" Από τα κόκκινα φανάρια στο περιβόλι της Παναγίας" παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη.





Πριν λίγες ημέρες έγινε και στη Θεσσαλονίκη η παρουσίαση του βιβλίου 
 "Από τα Κόκκινα Φανάρια στο Περιβόλι της Παναγίας " του Γιώργου Καμβυσέλλη.
Το βιβλίο που πρωτοκυκλοφόρησε πριν δύο χρόνια περίπου έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία ,  υπήρξε καλοδεχούμενο και παρουσιάστηκε σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και το εξωτερικό.
Έχω αναφερθεί στο παρελθόν από τούτο εδώ το χώρο σε αναλυτική  παρουσίαση του βιβλίου.  
  Γιαυτό και σε τούτη την αναφορά θα προτιμήσω να παρουσιάσω το θέμα μέσα από το Δελτίο Τύπου που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες της Κρήτης και που αναφέρει:



"Η Παγκρήτια Αδελφότητα Μακεδονίας και η Παλλεσβιακή Ένωση Θεσσαλονίκης, την Πέμπτη 16 Μαΐου, πραγματοποίησαν την ενδέκατη κατά σειράν παρουσίαση του βιβλίου  του συμπατριώτη μας Γιώργου Καμβυσέλλη «Από τα ¨Κόκκινα Φανάρια¨ στο Περιβόλι της Παναγίας», η οποία σημείωσε μεγάλη επιτυχία από κάθε άποψη.

Γέμισε ήχο , φωνή και ρυθμό η αίθουσα της Παγκρήτιας Αδελφότητας από τους μουσικούς και χορωδούς στο καλωσόρισμα.
Ο φιλοξενών πρόεδρος της Παγκρήτιας Αδελφότητας Πέτρος Πετρακάκης που ήταν και συντονιστής του πρώτου μέρους της εκδήλωσης, παρουσίασε πρώτα μια επταμελή ομάδα συμπατριωτών του που με συνοδεία λαγούτου απέδωσαν Κρητικά τραγούδια. 

Ακολούθησαν χαιρετισμοί από τους δυο προέδρους των Συλλόγων, Πέτρο Πετρακάκη και Παναγιώτη Κουτλή αντίστοιχα, και στη συνέχεια ο γεωπόνος και συγγραφέας Γιώργος Πρατσινάκης παρουσίασε τον Γ. Καμβυσέλλη, ενώ μια πολύ εύστοχη παρέμβαση της εισαγγελέως Βασιλικής Σαριδάκη για τον συγγραφέα τον οποίο γνωρίζει από μικρή, έδωσε έναν ευχάριστο τόνο στην εκδήλωση. 

Από αριστερά: Ο γεωπόνος και συγγραφέας κ. Γ. Πρατσινάκης, Μαριάνθη Βάμβουρα  και ο Πρόεδρος της Παλλεσβιακής Ένωσης Θεσσαλονίκης κ. Π. Κουτλής.
 Η εκπαιδευτικός Μαριάνθη Βάμβουρα  από το Πλωμάρι, παρουσίασε με λογοτεχνικό τάλαντο το βιβλίο «Από τα ¨Κόκκινα Φανάρια¨ στο Περιβόλι της Παναγίας», κι ο πρόεδρος της Παλλεσβιακής Ένωσης Παναγιώτης Κουτλής, έκανε σύντομη παρουσίαση του, μόλις κυκλοφορήσαντος, βιβλίου με τίτλο ¨Ανασαμιές¨, εγκαινιάζοντας το πέρασμά του απ’ του πολιτισμού τη στράτα.
Έτσι, ολοκληρώθηκε το πρώτο μέρος της εκδήλωσης με τον συγγραφέα Γιώργο Καμβυσέλλη στο μικρόφωνο, να ευχαριστεί όλους τους συντελεστές και τους παραβρεθέντες και με ένα απλό, ζεστό λόγο, να προσεγγίζει τις ψυχές των ακροατών οι οποίοι με το ίδιο, αμείωτο ενδιαφέρον, παρακολούθησαν ένα θεατρικό θα λέγαμε διάλογο του με την Δαμιάνα Κουτσομίχα, στέλεχος της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης που διάβασε για την συνεργασία του Υπουργείου Γεωργίας και του Γαλανού με τη Σχολή, στον τομέα του αγροτικού θεάτρου που ήταν ένα από τα μαζικά μέσα εκπαίδευσης του δεινοπαθούντος τότε αγροτικού πληθυσμού της Ελλάδος. 
 
Από αριστερά: Ο συγγραφέας κ. Γιώργος Καμβυσέλλης, η ηθοποιός και σκηνοθέτης κ. Νέλλυ Δελή, η ηθοποιός κ. Μάρα Στεργίου η οποία είχε το ρόλο της Μυρσίνης όταν η θεατρική παράσταση ανέβηκε στο Λονδίνο και η κ.
Δαμιάνα Κουτσομίχα, στέλεχος της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης.

Το θεατρικό τούτο άκουσμα συνεχίστηκε με την ερασιτέχνιδα ηθοποιό Μάρα Στεργίου, η οποία απέδωσε με υποκριτική ικανότητα το αντίστοιχο κείμενο όταν είχε ανακαλύψει τον Αλέκο Γαλανό ο βιογράφος του Καμβυσέλλης σε ένα υπόγειο του Πειραιά.

Ο συγγραφέας μετά αναφέρθηκε στην τρίμηνη παραμονή του στο χώρο που μόνασε ο δάσκαλος και προϊστάμενος του Γαλανός, με αποκορύφωμα ψυχικής του ανάτασης κατά την Αγία Κοινωνία του σε μια νυχτερινή λειτουργία, που θαυμάσια απέδωσε η ηθοποιός και σκηνοθέτρια Νέλλυ Δελή.

Η παρουσίαση έκλεισε με τον συγγραφέα, φορτισμένο συγκινησιακά, να πονάει για το φίλο του που τίμησε το νησί μας κι ολόκληρη την Ελλάδα κι έφυγε αγνοημένος από την πολιτεία και τους αναρίθμητους, κάποτε, θαυμαστές του.

… κι απόμεινα σαν τον Κρητικό Ιχνηλάτη που χάνει τον αφέντη του, στο μνήμα του απάνω να κλαίω. Ώρα πολύ. Μέχρι που γονάτισα, πότισα τη γης με δάκρια και έδωσα την υπόσχεση.

Να τον ανασύρω από τα αζήτητα.  Κι αυτό κάνω μέχρι σήμερα φίλοι μου…, είπε, κι υποκλίθηκε για να καταχειροκροτηθεί θερμά απ’ όλους.



Η εκτόνωση ήρθε με Κρητικό κέρασμα τσικουδιάς από τον συγγραφέα και την Παγκρήτια Αδελφότητα Μακεδονίας."   

Το καινούριο βιβλίο του Γιώργου Καμβυσέλλη που μόλις κυκλοφόρησε. " Ανασαμιές".




Μαριάνθη Βάμβουρα.





Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Τα οφειλόμενα...


Τώρα που διάβηκαν πια οι Μεγάλες Ημέρες , που αξιωθήκαμε της Ανάστασης του Κυρίου και αρχίζει να κατευνάζεται ο εορταστικός παλμός , είναι νομίζω καιρός να αποδώσω τα οφειλόμενα. Γιαυτό και η ανάρτηση τούτη θα έχει έναν τόνο παραπάνω προσωπικό στο ύφος της απ΄ότι συνήθως.
Χρόνο καιρό τώρα, κάθε φορά που έρχονται γιορτινές μέρες μπαίνω και γω στο συλλογισμό του πώς μεταβάλλονται τα πράγματα , οι καταστάσεις κι οι συνήθειες των ανθρώπων σχετικά με αυτές. Αν και πόσοι πια μπαίνουμε στη διαδικασία να σταθούμε μπροστά στις περιστρεφόμενες θήκες και να ψάξουμε κάρτες της αρεσκείας μας για να γράψουμε ευχές που μετά θα πρέπει να πάμε στο ταχυδρομείο για να στείλουμε... 
Αν, αν, πολλά αν... σήμερα την εποχή του κυβερνοχώρου , της αστραπιαίας ταχύτητας του διαδικτύου που άνα πάσα ώρα και στιγμή δίχως το παραμικρό ξεβόλεμα επικοινωνούμε και εκφραζόμαστε χωρίς ιδιαίτερο κόπο.
Και διαπιστώνω πως όλο και περισσότεροι χρόνο με το χρόνο αλλάζουμε , όλο και περισσότεροι αποκτούμε νέους τρόπους και ρυθμούς.  
Υπάρχουν όμως και κάποιοι σταθεροί στις παλιές συνήθειες. Που δεν παύουν να ταχυδρομούν τις γραμμένες σε κάρτες ευχές τους  τουλάχιστον...
Κάπως έτσι σκέφτομαι και ωραία νιώθω κάθε φορά που στις μεγάλες γιορτάδες και όχι μόνο βρίσκω στην αλληλογραφία μου φάκελα με σφραγίδα ταχυδρομείου από κάποιες γωνιές της Ελλάδας ή και του κόσμου. Σικάγο, Κεντρική Αφρική, Νέα Υόρκη κτλ κτλ... 


Το φετινό όμως Πάσχα συνέβη κάτι το εντελώς αναπάντεχο. Το αδιανόητο μπορώ να πω. Μέσα στην αλληλογραφία βρήκα και ένα ειδοποιητήριο για δέμα. Πάω στο ταχυδρομείο και μου παραδίδουν ένα πακετάκι- τσάντα. Βλέπω τον αποστολέα και εκπλήσσομαι. Δεν είχα δώσει ποτέ τη διεύθυνσή μου, δε με είχε ρωτήσει καν!  Βρήκε όμως τον τρόπο να τη μάθει όπως μου αποκάλυψε μετά. Από τη χαρά μου δίχως να το καταλάβω διένυσα με τα πόδια αρκετό δρόμο με το χαμόγελο στ΄αυτιά. Όταν έφτασα σπίτι και τ΄άνοιξα ήταν σα να ξεπήδησε μια τεράστια αγκαλιά αγάπης από μέσα. Βρέθηκα σε διάφορα καλούδια άλλα αγοραστά και άλλα χειροποίητα. Όλα του γούστου μου. . Όλα της καρδιάς μου , να το πω αλλιώς.
Δεν είναι στα δώρα, δεν είναι στο περιεχόμενο...
Είναι στην κίνηση, στη χειρονομία, στη σκέψη. Είναι στο ότι μια φίλη του διαδικτύου που ποτέ δεν έτυχε από κοντά να ανταμώσω παρά μόνο τηλεφωνικώς να γνωρίζω τη φωνή της, ασχολήθηκε με μένα. Ένας άνθρωπος για έναν άλλο άνθρωπο... Σκέφτηκε, έδωσε μέρος από το χρόνο της, κομμάτι από τη σκέψη και τον εαυτό της , για να δημιουργήσει καταπληκτικά μικροέργα κι όλα αυτά να τα κάνει πακέτο να τα ταχυδρομήσει ως αγάπη και φιλία χειροπιαστή. Και δεν έμεινε κει... Είχε λέει (όπως μου έγραψε σε μήνυμα) αγωνία για το αν θα τα λάβω εγκαίρως, αν θα μου άρεσαν, αν θα μπορούσα με αυτόν τον τρόπο να καταλάβω πως για κείνη είμαι πρόσωπο ξεχωριστό.
Από δω και πέρα τι να πω; Πώς να οργανώσω τις σκέψεις μου, πού να χωρέσω τα όσα ένιωσα και νιώθω...; Γιατί ανέκαθεν είχα πολύ ψηλά μέσα μου το χρόνο που κάποιος μπορεί να αφιερώσει για το συνάνθρωπό του. Να πιάσει στα χέρια του κάτι να ακουμπήσει την αγάπη του επάνω και μετά αυτό το κάτι να το προσφέρει και με αυτό τον τρόπο να μεταγγίσει την αγάπη του στον άλλο. Κι έτσι να γεμίσει ο κόσμος μαγεία... 


Όλη αυτή λοιπόν η κατάσταση με προκάλεσε τόσο που αποφασίζω τώρα να κάνω λόγο , να φανερώσω τις από καιρό σκέψεις και προβληματισμούς μου. Περισσότερα δε θα πω γιατί σκοπός δεν είναι να διαλαλήσω και να αποκαλύψω πρόσωπα και πράγματα που μπορεί και να τα φέρω σε δύσκολη θέση. Δεν το θεωρώ και σοβαρή κίνηση...
Θέλω μόνο να μένουν τούτες οι σκέψεις γραμμένες για να φανερώσω πόσο υψηλά έχω μέσα μου το να ασχοληθεί άνθρωπος για τον άνθρωπο. 

                                                                   Ευχαριστώ!    
Μαριάνθη Βάμβουρα



 

Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Εκεί...


Εκεί που τα πρωινά σε καλημερίζει κελάηδημα χελιδονιού
που σε χαϊδεύει μοσχομυρισμένο από χαμομηλιού το άρωμα αγέρι
εκεί που ανταμώνει θαλασσινό γαλάζιο  με πεύκου βαθυπράσινο
εκεί στέκει και σου χαμογελά ο Θεός απ΄το στασίδι του ήλιου... 

Ζωή στο δάσος!! Κίνηση μες στο χρώμα...
Ορεινή Χαλκιδική. Τη φωτογραφία αυτή τράβηξα στο δάσος του Ταξιάρχη.

Μαριάνθη



Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!






ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ .
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!  

ΜΑΡΙΑΝΘΗ

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Στέφανον εξ ακανθών...

Την εικόνα αυτή κράτησα από το ναό του Αγίου Παύλου Θεσσαλονίκης.





Εξέδυσαν με τα ιμάτιά μου και ενέδυσαν με χλαμύδα κοκκίνην.
Έθηκαν επί την κεφαλήν μου στέφανον εξ ακανθών
και επί την δεξιάν μου χείρα έδωκαν κάλαμον,
ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως.  


Μαριάνθη

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

ΟΜΟΡΦΟΣ ΜΑΗΣ!!!


Σύμφωνα με την παράδοση του τόπου μου, παλιά έτρωγαν βλαστό ή αβλαστό για να "περνά" ο λόγος τους.
Γεύονταν και λουκουμάκι πρωί πρωί για να΄ναι γλυκός. Λουκουμάκι και δροσερό νερό. 



ΘΕΡΜΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ, ΕΥΩΔΙΑΣΤΟ, ΛΟΥΛΟΥΔΑΤΟ 
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΑΗ!!!!!!!!!!!   


Μαριάνθη