Πινελιές...
Μπερδεύτηκε του μενεξεδιού
η αχτίδα
μες στο απέραντο γαλάζιο
και ρόδισε
μέχρι που πήγε και συνάντησε
πορτοκαλιού το χρώμα.
Σα φρούτο ώριμο
την ώρα που πάει
τα χείλη ν΄αγγίξει
για να γεμίσει
με χυμούς το στόμα.
Έτσι σε είδα να κατεβαίνεις
πλάση αγαπημένη
την ώρα του δειλινού.
Έτσι σε ένιωσα ν΄αγγίζεις
με το αέρινο πέρασμα
δροσιάς τη σάρκα μου.
Είχες γαλήνη στην κίνησή σου
μα και γλύκα.
Εκείνη, του Καλοκαιριού!
Μπερδεύτηκε του μενεξεδιού
η αχτίδα
μες στο απέραντο γαλάζιο
και ρόδισε
μέχρι που πήγε και συνάντησε
πορτοκαλιού το χρώμα.
Σα φρούτο ώριμο
την ώρα που πάει
τα χείλη ν΄αγγίξει
για να γεμίσει
με χυμούς το στόμα.
Έτσι σε είδα να κατεβαίνεις
πλάση αγαπημένη
την ώρα του δειλινού.
Έτσι σε ένιωσα ν΄αγγίζεις
με το αέρινο πέρασμα
δροσιάς τη σάρκα μου.
Είχες γαλήνη στην κίνησή σου
μα και γλύκα.
Εκείνη, του Καλοκαιριού!
Πάει καιρός που έγραψα τους στίχους αυτούς.Διαλέγω τη σημερινή-23η Απριλίου- για να τους αφιερώσω στον άντρα μου Νίκο καθώς είναι η γενέθλια ημέρα του. Μέρα συνταιριασμένη με τη γιορτή του μικρού μας γιου Γιώργου που στα μάτια του βλέπω όλα τα καλοκαίρια.
Τ΄Άη Γιώργη κάθε 23 τ΄Απρίλη.
Μέρα χαράς, ξεχωριστή για μένα από τότε που γεννήθηκα αφού ήταν και μέρα γιορτής του πατέρα μου. Επικρατούσε ευφορία πάντα στο σπίτι από τις ευχές, τα δώρα,τα κεράσματα, τις επισκέψεις φίλων και συγγενών. Μέρα λαμπρή για μας.
Tώρα η χαρά της γιορτής συνεχίζεται και είναι τριπλή.Γιορτάζει ο Γιώργος κι ο άλλος ο Γιώργος του αδερφού μου του Δημητράκη , μα είναι και τα γενέθλια.
"Άγιε μου Γιώργη αφέντη μου
κι αφέντη καβαλάρη
αρματωμένε με σπαθί
και με χρυσό κοντάρι..."
Χρόνια Πολλά σε όλους!! τ΄Αη Γιώργη.
Χρόνια Πολλά σε όλους!! τ΄Αη Γιώργη.
Μαριάνθη
24 σχόλια:
Πω πω... χαρές θεσπέσιες!
"Χάππυ μπέρθντευ" !!!!!!! Μαριάνθη!
"Χάππυ νέϊμ-ντέυ" Γιώργο #1,
Γιώργο #2,
Γιώργο #3, !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
αντ μένυ-μένυ μορ....
Πολύχρονοι, Ολοι σας,
Φίλοι ανοιξιάτικοι!
Με τις μακρινές, ζεστές από καρδιάς ευχές μου,
Υιώτα,
Αστοριανή,
ΝΥ
Αγαπητή μας Μαριάνθη,
Σήμερα εορτάζει η φύση, ντυμένει με τα άνθη της Άνοιξης, σήμερα εορτάζετε κι εσείς με γενέθλια και ονομαστικές εορτές αγαπημένων σας προσώπων,
Χρόνια πολλά και τις καλύτερες ευχές μου...
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Μαριάνθη
Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες.
Ο Θεός να αναπαύει τον ανεπανάληπτο πατέρα σου.
Γιώτα
όταν οι ευχές είναι με τη θέρμη της καρδιάς παύουν να΄ναι μακρινές. καταργούν τη χιλιομετρική απόσταση και συγκινούν.
Σας ευχαριστούμε.
Χαιρόμαστε.
κ. Γαβριήλ
οι συνδέσεις και παραλληλισμοί σας μας τιμούν.
Ευχαριστούμε και πολλαπλασίως ανταποδίδουμε τους χαιρετισμούς μας.
Μανόλη
τις ευχές για το Χριστός Ανέστη τις είπαμε και ιδιαιτέρως.
Υποχωρούν οι λέξεις για να απαντήσω μπροστά στα δικά σου τελευταία λόγια. Προσωπικά τα φυλάσσω βαθιά στο νου και την καρδιά μου.
Χρόνια πολλά. Με υγεία.
Οι γονείς μας που φύγανε ζουν και μας βλέπουν μέσα από τα μάτια των παιδιών μας. Εκεί είναι το μέλλον, η εξέλιξη. Σε αυτά ανήκει η ζωή.
Εμείς είμαστε το τόξο.
Αυτά είναι τα βέλη.
Το χρέος μας είναι να τους δώσουμε την δύναμη, την ώθηση, την φορά, την ακτίνα.
Μετά το χρέος μας σταματάει.
Το βέλος θα φύγει μόνο του πια στο ταξίδι της ζωής.
"Εμείς είμαστε το τόξο.
Αυτά είναι τα βέλη."
Η απόλυτη έκφραση.
Έτσι είναι, μας αξίωσε ο Θεός να αποκτήσουμε παιδιά και οφείλουμε να γίνουμε υπεύθυνοι διευκολυντές ώστε να κατακτήσουν την αυτονομία τους και να πετάξουν στη ζωή με τα δικά τους φτερά υλοποιώντας τα δικά τους "θέλω".
Να χαίρεστε με τη Χριστίνα το Βαγγέλη σας, να είναι γερός και να γεράσει ακούγοντας στο όνομα του παππού του και πατέρα σου Βαγγέλη. Με τη γέννησή του ήρθε και η δικαίωση και η ανταμοιβή από το Θεό. Έτσι για να γαληνεύει και η ψυχή όλων.
Ευχαριστούμε για τις ευχές.
Marianthi mou,
Kalws oprises stous agapimenous mou!
Kai pali eyxes, se olous!
Yiwta S.
NY
Επειδή έδωσα τις ευχές μου από αλλού παραμέλησα να το κάνω κι από εδώ.
Καθυστερημένα μεν, εγκάρδια δε... Χρόνια Πολλά και στους δυο και να τους χαίρεσαι, Μαριανθούλα’μ!
Με την ευκαιρία, πάλι θέλω να πω, το πόσο με (ξανά)συγκίνησαν τα λόγια του Γιάννη (τι κρίμα που δεν τον γνωρίζω) με το «επιπρόσθετο» σχόλιό του στην προηγούμενη ανάρτηση που απευθυνόταν σε μένα κι έγραψε τα καλύτερα για τον τόπο μου:
«Αν έγραφα ένα ποίημα θα θελα να το γράψω κοιτώντας το λιμανάκι από ψηλά. Αν ζωγράφιζα έναν πίνακα θα θελα να έχει τις κόκκινες πέτρες από το κάστρο. Αν ξαναερωτευόμουν την γυναίκα μου θα θελα να της κρατώ το χέρι στα πλακόστρωτα δρομάκια».
Γιάννη, τι να πω… με σκλαβώνεις για μια ακόμη φορά!
Και παρακάτω διαβάζω τη Μαριάνθη να σιγοντάρει κι εκείνη αλλά και να παροτρύνει για αξέχαστες βόλτες στη Μήθυμνα ή Μόλυβο, αν το προτιμάτε.
Πάντως το σπιτάκι μου θα το βρείτε πάνω στο δρόμο για το λιμάνι (λίγο πριν πιάσετε τη κατηφόρα) κάντε μια στάση, κάτι θα βρω να σας φιλέψω… θα χαρώ ιδιαίτερα.
Ευχαριστώ Γιώτα
η τιμή και η χαρά είναι δική μου που με συμπεριλαμβάνεις στα ιστολόγια που σε ενδιαφέρουν και παρακολουθείς.
Καλό Σαββατοκύριακο
Μαριάνθη
Ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ για τις εγκάρδιες ευχές και από τούτο το χώρο.
Δε μένει παρά να κάνουμε μια μάζωξη το καλοκαίρι στο Μόλυβο, να τα πούμε από κοντά όλοι οι καλοί φίλοι και να απολαύσουμε την απεραντοσύνη του Αιγαίου.
Και να ορίσουν με το καλό και οι μακρινοί μας φίλοιβέβαια, από Ν.Υ και μακρονήσι(καλά δεν το΄πα Γιώτα;)!!Άντε υγεία να΄χουμε...και όλα τα καλά τα φέρνει ο καιρός.
...Πρόσληση στη Μόλυβο...γραμμένη με το "μολύβι" της καρδιάς!
Μαριάνθη μου, είναι σαν να ήρθαμε!
Τόσα που έχουμε ακούσει γι' αυτές τις ομορφιές. Όταν μάλιστα, πλαισιώνονται με κείνες
της καρδιάς... τί καλύτερο να ζητάει κάποιος, παρά ένα... καλό Λαχείο!!!
Την αγάπη μου, από μια ηλιόλουστη μέρα με αυγουστιάτικες εκρήξεις...
Υιώτα
ΝΥ
Επιμένω Γιώτα σε ευτυχή συνάντηση όποτε το φέρει ο χρόνος.Όλα γίνονται αρκεί να σκεφτόμαστε θετικά.Έχει ο Θεός.
Ευχαριστώ για τους ηλιόλουστους χαιρετισμούς γιατί σήμερα στη Θεσσαλονίκη είχαμε βροχούλα και χαμηλή θερμοκρασία. Φθινόπωρο θύμιζε και μας κράτησε μέσα.Στη θαλπωρή του σπιτιού.
Σας φιλώ.
Καλοκαιρινή συνάντηση των φίλων του Blog στον αγαπημένο Μόλυβο!
Μόνο σαν σκέψη και μόνο που μπήκε στο μυαλό ευγενέστατων ανθρώπων με χαροποιεί ιδιαίτερα!
H πρόθεση μετράει κι αν γίνει και πραγματικότητα εκεί (ή και αλλού) ακόμα καλύτερα.
Γιάννη
τον Αύγουστο κυρίως (εγώ βέβαια από τον Ιούλιο σα θέλει ο Θεός)θα είμαστε στο νησί. Λοιπόν άμα συγκεντρωθούμε την κανονίζουμε την ουζοποσία μετά γκιουζλεμέδων....(άντε βάλε καμιά σαρδέλα παστή και ρίξε χταποδάκι στα κάρβουνα αν όχι κρασάτο, έτσι έρχεται καλύτερος μεζές για το ούζο)
Αυτά να τα ακούνε οι βόρειοι κατά Μόλυβο μεριά!!
Εγώ παιδιά, Γιώτα, Μαριάνθη (αρχίζω από τις κυρίες), Γιάννη, Αντώνη, Δημήτρη κι όποιος άλλος θέλει (όλοι οι καλοί χωράνε) έδωσα το στίγμα του σπιτιού μου. Φυσικά είναι πολύ μικρό, αλλά είπαμε όλοι χωράνε...
Τώρα δεν θα κολλήσουμε στους μεζέδες...
Καλή πρόθεση, Γιάννη μου, υπάρχει από μας εξαρτάται αν θα γίνει πραγματικότητα.
Λοιπόν θα γίνει!
Ασφαλώς και είναι θέμα διάθεσης προτίστως -ε!και ολίγον τέκνων επιτρεπόντων. Κι αν είπα και για τους μεζέδες τόπα έτσι χαριτολογώντας για να δώσω λίγο άρωμα και γεύση Αιγαίου στο σχόλιο, αλίμονο!
Μου άρεσε το "Λοιπόν θα γίνει".
Άντε γεροί ναμαστε.
XΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ
ΥΓΕΙΑ, ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ.
Οδηγούμενος από το ωραίο σχόλιο σας στο blog anagnostria, έφτασα στο δικό σας. Θαυμάσιο το ποίημα.
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που δώσατε να επισκεφτείτε το blog μου αλλά και την καλή σας διάθεση να κάνετε λόγο τις σκέψεις σας. Με τιμά, καλώς ήρθατε.
Αληθώς Ανέστη ο Κύριος, Χρόνια Πολλά επίσης.
Λοιπόν η Μαριάνθη να οργανώσει συνεύρεση είτε στο Νότιο είτε στο Βόρειο τμήμα του νησιού. Εγώ μόνο Αυγουστο θα μπορέσω λογικά λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και μαζικών αδειών τότε. Μόνο όταν συζητάτε για λογοτεχνία εγώ θα ακούω (και θα μαθαίνω) γιατί έχω καιρό να διαβάσω βιβλίο!
Γιάννη σύνελθε!!!
Ο λόγος σου είναι από μόνος του λογοτεχνία. Οπότε μην περιοριστείς μόνο στο να ακούς αλλά γράφε να μαθαίνουμε και μεις.
Και γω κατά τον Αύγουστο το βλέπω καθότι τότε έρχεται ο Νίκος.
Χαιρετισμούς!!
Καιρό είχα να ακούσω ωραίο κοπλιμέντο από γυναίκα (δε με βοηθούν και τα κιλά μου)
Αστειεύομαι...
Ευχαριστώ.
Τι να σου πω, τι να σου πω!!!!
Να μας διάβαζαν η Τούλα και η Ρηνούλα από μια μεριά θα΄τραβούσαν τα μαλλιά τους...
Πάντως με έκανες και γέλασα.
Χαιρετισμούς και στη Χριστίνα, φιλιά στο βαγγελάκη.
Τους βλέπω το καλοκαίρι συμμορία με τους δικούς μου. Έχουν εξελιχθεί σε ...άσε να μην τους διαφημίσω.
Δημοσίευση σχολίου