Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

ΗΜΕΡΕΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ

Η Ελληνική Σημαία.

Το ιερό σύμβολο.

Το σύμβολο του Έθνους.

28 η Οκτωβρίου 1940!

Η Ελλάδα, ο κάθε Έλληνας όπου κι αν βρίσκεται γιορτάζει το ηρωικό ΟΧΙ στο φασισμό.

Από τον τύπο της εποχής.

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940.

Πορεία προς το Μέτωπο.

Ο αγώνας ξεκινά.

Ο ελληνικός λαός με ομοψυχία δίνεται στη μάχη. Προασπίζει τα ιδανικά του, τα ιερά του, την πατρίδα του. Δίνει τη ζωή του στις βουνοκορφές, στη μάχη, βάφει με κόκκινο το λευκό του χιονιού των οροσειρών της Πίνδου, με νικηφόρα πορεία.

Ο Στρατηγός Παπάγος συγχαίρει τον ένδοξο Ελληνικό Στρατό για την κατάληψη του Αργυροκάστρου. Δεκέμβριος 1940.

Ο ελληνικός λαός δυστυχεί στις πόλεις και τα χωριά, βασανίζεται ,πεινά.

Αλλά πολεμά, αντέχει και δεν κάμπτεται.

Η μεγάλη πείνα!

Ξέρει πως η νίκη δε θα αργήσει. Μπορεί και πολεμά, μπορεί και μάχεται για τη λευτεριά.

Ξέρει να δίνει το παράδειγμα ηρωισμού σε όλους τους λαούς, ώστε να ακουστεί το περίφημο:

Οι ήρωες πολεμάνε σαν Έλληνες.

ΖΗΤΩ Η 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940!!!

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου.

20 σχόλια:

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη, αναμνήσεις, αναμνήσεις, συγκεκριμένα θυμάμαι την εφημερίδα Ασύρματος από κάτω από τόν τίτλο αυτόν είχε μια κόκκινη γραμμή.
Θυμάμαι τις αφίσεις τοιχοκολλημένες με τις νίκες του Ελληνικού Στρατού, τις κωδονοκρουσίες και τα τραγούδια της Σοφία Βέμπο!
Επειδή η Κεφαλονιά βρίσκεται κάπως απομακρυσμένη από το κέντρο των Αθηνών η εφημερίδα που έφτανε σε εμάς καθημερινώς ήταν ο Νεολόγος Πατρών.

Και μετά απ όλα αυτά ήρθε η Πείνα, έφτιαξαν οι Ιταλοί δικό τους προτεκτοράτο. Τα Ιόνια Νησιά.
Χρήματα μόνο τοπικά, Ιονικά, στην αρχή δελτίο πικρό καλαμποκίτικο αλέυρι 2 ουγγιές το άτομο, μετά τίποτα.
Κατα κάποιο παράξενο τρόπο ο λαός μας έπρεπε να τροφοδοτεί τους κατακτητές Ιταλούς.
Τότε ήταν που θάβαμε μέσα στη γη ότι είχε (αν είχε) η κάθε οικογένεια για να μην τα πάρουν.

Αναμνήσεις να κλαις για αυτά που χάθηκαν, για αυτά που υποφέραμε, για τα τελικά σημερινά επακόλουθα...

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Μηθυμναίος είπε...

Καλά είναι όλα αυτά, Μαριάνθη μου, να τα λέμε για να μη ξεχνάμε την ιστορία μας διότι αν την ξεχάσουμε θα μας ξεχάσει κι αυτή. Και την ιστορία την κρατούν ζωντανή οι άνθρωποι.

Κι αυτό το απόφθεγμα να θυμίσουμε ότι ελέχθη από τον Winston Churchill σε τηλεγράφημά του προς την Ελληνική Κυβέρνηση:
Aμα τη εκδηλώσει της Ιταλικής επιθέσεως ο Winston Churchill απέστειλε το ακόλουθο τηλεγράφημα στην Ελληνική κυβέρνηση: «Του λοιπού δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες».

Ενδιαφέρον και επίκαιρο το άκουσμα που έβαλες. Να ’σαι καλά!

Μαριάνθη είπε...

Νομίζω κ. Γαβριήλ πως από τα βιώματα και τις θύμησες του πολέμου άλλο ένα βιβλίο γράφεις σαν τα συγκεντρώσεις. Τόσο σημαντικά τόσο ανθρώπινα! Τώρα ακούγονται σαν ιστορίες αλλά είναι γεμάτα πόνο , φρίκη του πολέμου.
Λες:"Αναμνήσεις να κλαις για αυτά που χάθηκαν, για αυτά που υποφέραμε, για τα τελικά σημερινά επακόλουθα..."
Σοφά λόγια.
Είναι να μην κλαις βλέποντας εικόνες παιδιών μέσα στην πείνα σκελετωμένων στην καλύτερη περίπτωση; Εμένα πάντως πονάει η καρδιά μου τούτες τις μέρες καθώς ανατρέχω σε φωτογραφικά αρχεία από την πείνα που περνούσε ο λαός, τα μικρά παιδιά και ανοιγοκλείνω τα μάτια μου προσπαθώντας να αποτινάξω τον εφιάλτη από τη σκέψη μου καθώς αντικρίζω τα παιδιά μου και σκέφτομαι κείνα τα παιδάκια του πολέμου.
Άστα να πάνε και να μην ξανάρθουν. Παράλογο πράγμα ο πόλεμος και δυστυχώς φέρνει τούμπα τους ανθρώπους πολλές φορές και τους οδηγεί στα βήματά του.

Μαριάνθη είπε...

"...να μη ξεχνάμε την ιστορία μας διότι αν την ξεχάσουμε θα μας ξεχάσει κι αυτή".Λες Στράτο και αποδίδεις στο απόλυτο το νόημα των πραγμάτων. Αυτό είναι, μόνο που κάποιοι επιθυμούν να ξεχνάμε οι λαοί την ιστορία μας, υποβαθμίζοντας πολλές φορές τα γεγονότα διότι αυτό τους ωφελεί.Στο χέρι μας είναι να μεταλαμπαδεύουμε την ιστορική γνώση ώστε ποτέ να μη χάσουμε την ταυτότητά μας, να ξέρουμε ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα και όχι έτσι όπως θέλουν να μας παρουσιάζουν οι άλλοι.Μόνο τότε θα μπαίνουν όλοι στη θέση τους.
Εξαιρετικό το κομμάτι με τα λόγια του Churcill έτσι όπως λεπτομερώς μάς το παρουσιάζεις. Σε ευχαριστώ για όλα πολύτιμε φίλε και συμπαραστάτη.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καλησπέρα Μαριάνθη
Να είσαι καλά με την ανάρτηση που έκανες.
Και είναι αρκετοί αυτοι που θέλουν να ξεχάσουμε την ιστορία μας..
Πιστεύω δεν θα τους περάσει.
Καλό βράδυ

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

σταγόνα είπε...

Aν μπορούσαμε να νιωσουμε πραγματικά τι πέρασαν οι πρόγονοί μας για να καταπατούμε σήμερα εμείς την ελευθερία και τη δημοκρατία που με τόσα δεινά μας χάρισαν..
ομορφο το αφιέρωμά σου Μαριάνθη

Dennis Kontarinis είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη.
Μιά σημαία, η πρώτη σελίδα μιάς εφημερίδας, μερικές φωτογραφίες με τις λεζάντες τους και να οι σελίδες δόξας που πήρε να γράψει ο λαός της Ελλάδας πάνω στα βουνά της Αλβανίας. Ο λαός που φώναξε σ΄όλο τον κόσμο πως τούτες τις πέτρες του τόπου μας δεν αφήνουμε να μας τις πάρουν εύκολα.
Όσο γιά τα μεγάλα λόγια του Τσώρτσιλ που αναφέρει ο φίλος Στράτος, τι να τα κάνουμε αφού αυτός ο ίδιος τρία χρονια μετά μας έβαλε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας σ΄έναν Εμφύλιο που σαν σκοπό του είχε τα δικά του συμφέροντα.
Και του χρόνου φίλη μου να φωνάξουμε μιά ακόμη φορά σε όλο τον κόσμο
Ζήτω Η Ελλάδα!!!!
Ντένης

thumbelina είπε...

Μαριάνθη πολύ όμορφη η αναρτησή σου και καλώς μας θυμίζεις γεγονότα που πρέπει να θυμόμαστε για να γινόμαστε καλύτεροι και να εκτιμούμε κάποια αγαθά που θεωρούμε δεδομένα

Μαριάνθη είπε...

Στο χέρι μας είναι Ελίτσα να μην αφήσουμε να τους περάσει.Στο χέρι μας και στο...μυαλό μας. Αρκεί να το χρησιμοποιήσουμε.
Να είσαι καλά που πέρασες.
Ας γιορτάσουμε ενωμένοι ως Έλληνες το ηρωικό ΟΧΙ.

Μαριάνθη είπε...

Σε ευχαριστώ Σκρουτζάκο για τα καλά σου λόγια. Εξίσου ενδιαφέρουσα και η δική σου σχετική ανάρτηση.Να είσαι καλά να συνεχίζεις.

Μαριάνθη είπε...

Πολλές φορές σταγονίτσα σκέφτομαι πως χαράμι πήγαν οι αγώνες και οι θυσίες αγνών πατριωτών όταν βλέπω πως μερικοί βολεύονται στο να δείχνουν πως αγνοούν την ιστορία. Ξέρω πως κακώς τα σκέφτομαι αυτά αλλά δεν παύουν να προκαλούν ορισμένες συμπεριφορές.
Σε χαιρετώ. Χάρηκα που πέρασες.

Μαριάνθη είπε...

Ασφαλώς και με περηφάνια βροντοφωνάζουμε Ζήτω η Ελλάδα, Ζήτω το ηρωικό Έπος του 1940 κ. Ντένη.Αυτό οφείλει κάθε Έλληνας.
Σίγουρα ο εμφύλιος μένει μια πληγή για την ελληνική ιστορία, για το λαό μας. Ο Τσώρτσιλ όμως φταίει ή εμείς που πατήσαμε την πεπονόφλουδα σα να μην είχαμε μυαλό; Αυτός τη δουλειά του έκανε, τα συμφέροντά του εξυπηρετούσε.Έστω κι αν κάλεσε τα όργανα να παίξουν εμείς έπρεπε να χορέψουμε; ήξερε τι έκανε εξάλλου αφού είχε πει πως "αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα αλίμονό μας".Πάντα πιστεύω πως ο καθένας ευθύνεται για τις αποφάσεις και τις ενέργειές του.
Με ενδιαφέρον διάβασα και τη δική σας σχετική με την επέτειο ανάρτηση.
Και του χρόνου!!

Μαριάνθη είπε...

Πολύ σωστά το λες Thumbelina.Τίποτα δε πρέπει να θεωρούμε δεδομένο, τίποτα δεν πρέπει να θεωρούμε πως δικαιωματικά μας ανήκει. Πρέπει να εκτιμούμε και να συναισθανόμαστε. Σε χαιρετώ με εκτίμηση.

Αστοριανή είπε...

Δασκαλίτσα μου γλυκιά,
αυτό έλειπε εσύ να μη γράψεις για ένα κομμάτι της πρόσφατης ιστορίας μας...
Μπορεί, με τα χρόνια, να είμαστε σε φιλικές σχέσεις μ' αυτούς που μας πάτησαν και μας έλιωσαν κυριολεκτικά...
μα ΠΡΕΠΕΙ και να τα θυμώμαστε και οι επόμενες γενεές να τα γνωρίζουν.
Δεν είναι το μίσος.
Είναι η πραγματικότητα!
Είναι οι διαταγές που νέοι κι εκείνοι έπρεπε να εκτελέσουν...
Μα να τα ισοπεδώνουμε όλα!?
Να διαγράφουμε -χάριν τίνων- σήμερα τα πάντα, ιδίως εδώ όπου μας περιβάλλουν στοιχεία που μας "φιμώνουν" αόρατα... και
-επιφανειακά- δείχνουμε υποταγή;
Άλλη είναι η συμεριφορά μας σαν νομοταγείς πολίτες ανάμεσα στην κοινωνία που ζούμε, μα άλλη είναι η ποιότητα και το ύψος της γενιάς που μας κληροδότησε η Θυσία εκείνων που δεν δίστασαν να υπερασπίσουν οικογένεια-πίστη και πατρίδα... και που πρέπει να ΜΗ τους ξεχνούμε!
Εντός, κι εκτός Ελλάδας!
Να είσαι καλά, αγαπημένη φίλη κι άξια εκπαιδευτικός!
Απλά και σταθερά, να υψώνεις την Ελληνική ψυχή, όπου κι αν είσαι!
Με αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Dennis Kontarinis είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη
Ποτέ μου δεν αρνήθηκα ότι η μεγάλη ευθύνη της Βάρκιζας, του Εμφύλιου και όλων όσω ακολούθησαν βαρύνει την ηγεσία της Αριστερής παράταξης που δεν είχε την ικανότητα να αντιληφθεί την παγίδα του Τσώρτσιλ. Όμως αν τα έχω μ΄αυτόν είναι γιατί αυτός ήταν ο ρυθμιστής των εσωτερικών της πατρίδας μας
Θα σου στείλω με αττάτσμεντ κάποια σχετικά άρθρα που έχω στο αρχείο μου.
Νάσαι καλά Ντένης

Μαριάνθη είπε...

Συμφωνώ μαζί σας κ. Ντένη και την ίδια άποψη έχω για τον Τσώρτσιλ.Πιστεύω και γω αυτά που λέτε μόνο που οργίζομαι με τους εκάστοτε ελληνικούς χειρισμούς στην πολιτική μας ιστορία που ενώ στα βουνά βγαίνουμε νικητές μετά στη διπλωματία λυγίζουμε και δεν είμαστε ποτέ σκληροί.Γιαυτό τα βάζω με μας...
Να στε καλά χαίρομαι που τα λέμε και μακάρι να μπορούσαμε να κουβεντιάζαμε από κοντά.
Πολλούς χαιρετισμούς.

Μαριάνθη είπε...

Γιώτα τα όσα γράφεις με εκφράζουν απόλυτα. Η ιστορία πρέπει να γίνεται γνωστή στις επόμενες γενιές διαφορετικά θα μας πιάσουν στον ύπνο. Πάντα πιστεύω πως δε χρειάζεται ηττοπάθεια που πολλές φορές δείχνουν σε διπλωματικό επίπεδο οι Έλληνες αλλά ούτε και μετριοπάθεια καν. Δεν μπορεί να επιπλέουν αυτοί που η ιστορία του έχει σωρό σελίδες βαρβαρότητας και οι υπόλοιποι να ακολουθούμε με σκυμμένο το κεφάλι ως ουραγοί.
Και του χρόνου Γιώτα!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Μαριάνθη είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.