Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

8η Νοεμβρίου 1912

Μέρα περηφάνιας και χαράς για τους Λέσβιους όπου κι αν βρίσκονται.

Ημερομηνία με σελίδες λαμπρές και ένδοξες για την ιστορία του τόπου.

Σελίδες γεμάτες λεβεντιά και ηρωισμό ανθρώπων του πελάγους. 

1912...Οι Λέσβιοι αρχίζουν να ξεσηκώνονται και να ζητούν την όσο το δυνατόν ταχύτερη απελευθέρωση του νησιού από τον τουρκικό ζυγό. Στην Αθήνα οι Λέσβιοι ξεκινούν τον Αγώνα.Μετά από συνέλευση καταρτίζουν αντάρτικο σώμα που αρμενίζοντας  στο Αιγαίο με ιστιοφόρο φθάνει στη Μελίντα.Εκεί ο επικεφαλής του σώματος έρχεται σε επαφή με τους προύχοντες του Πλωμαρίου ζητώντας τους να ξεκινήσουν  τον πόλεμο ενάντια στους Τούρκους.Εκείνοι, έχοντας απόλυτη συναίσθηση της σοβαρότητας αλλά και επικινδυνότητας της κατάστασης κάνουν λόγο και ζητούν την υποστήριξη του Αγώνα επίσημα από το Πολεμικό Ναυτικό. Ταυτόχρονα στη Μυτιλήνη γίνονταν διαπραγματεύσεις μεταξύ του Πρωτοσύγκελου Βασιλείου και των Μεταξά, Πετρέλλη, Βουλαλά και Μαλιάκα για σύνταξη και αποστολή εγγράφου προς το Ναύαρχο Κουντουριώτη, που βρισκόταν στο Μούδρο της Λήμνου.

            Ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης και η στολή του.

Τίποτα πια δεν μπορούσε να στερήσει από τους Λέσβιους την ευκαιρία για απελευθέρωση. Η διαδοχή των γεγονόταν ήταν ραγδαία.Και πάλι οι Πλωμαρίτες πρωτοστατούν. Μια ομάδα με τους Δ. Λαγουμίδη, Α. Ξυπτερά, Εμ. Χατζηβασιλείου, και Γ. Βότσαλο σχηματίζουν κομιτάτο με άμεσο στόχο  την επίσπευση της απελευθέρωσης του νησιού με τη βοήθεια του ελληνικού στόλου.Συντάσσουν μια θερμή αναφορά προς το Ναύαρχο Κουντουριώτη πλαστογραφώντας τις υπογραφές των δημογερόντων  και κάνοντας διάρρηξη στο γραφείο της δημογεροντίας παίρνουν την τετραμερή σφραγίδα για να σφραγίσουν την αναφορά.Αμέσως ξεκινούν για το Μούδρο της Λήμνου προκειμένου να παραδώσουν το έγγραφο. Ο Κουντουριώτης όμως βρισκόταν στην Τένεδο. Φθάνουν μέχρι εκεί και παρουσιάζονται στο ναύαρχο.Τον ενημερώνουν και παραδίδουν την αναφορά.Αμέσως ενημερώνεται ο Ελευθέριος Βενιζέλος και δίνει τη συγκατάθεσή του στον Κουντουριώτη.

Ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος

Ο δρόμος για τη λευτεριά είναι πια στρωμένος με δάφνες.


Το θρυλικό Θωρηκτό Αβέρωφ και μέρος κάτοψης του πλοίου.

Την 8η Νοεμβρίου ο ελληνικός στόλος βρίσκεται στο  λιμάνι της Μυτιλήνης. Το ελληνικό Θωρηκτό "Αβέρωφ" αγκυροβολεί στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Στιγμές ευφορίας, ενθουσιασμού, συγκίνησης.Οι δρόμοι της Μυτιλήνης έχουν στρωθεί με δάφνες και οι κάτοικοι ζουν σε παραλήρημα. Κανένας δεν μπορεί να τους συγκρατήσει.Η ελληνική σημαία απ΄άκρη σ΄άκρη στολίζει τη Μυτιλήνη.Η πόλη είναι επιτέλους ελληνική. Τραγούδια και πανηγυρισμοί της πρέπουν.

Την 8η Νοεμβρίου 

ήτοι πέμπτη το πρωί

έφθασε στη Μυτιλήνη 

του Αβέρωφ η στολή

Θόρυβος στη Μυτιλήνη

και ζητωκραυγές χαράς

η ελληνική σημαία

που υψώθη υψηλά.

έτσι αρχίζει το στιχούργημά της για να "τραγουδήσει" την "Ελευθέρα Μυτιλήνη" η "εκ Πλωμαρίου αγράμματος ποιήτρια " όπως υπογράφει, Ειρήνη Α. Τυροπώλη.

Δυο μέρες μετά, την 10η Νοεμβρίου 1912, φθάνει στο Πλωμάρι το εύδρομο "Μακεδονία" με κυβερνήτη τον Τσουκαλά. Οι Πλωμαρίτες είναι ασυγκράτητοι. Το Πλωμάρι είναι πλέον ελεύθερο.

Ζήτω η Ελευθέρα Μυτιλήνη!

Ζήτω η 8η Νοεμβρίου 1912!

Ο Ταξιάρχης στο εσωτερικό του ναού έτσι όπως εικονίζεται στον Μανταμάδο.

Μαύρος, φτιαγμένος από το αίμα των καλόγερων που σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους και χώμα.

Το νησί μας γιορτάζει διπλά. Γιορτάζει την απελευθέρωσή του , γιορτάζει και τη χάρη του Ταξιάρχη στον Μανταμάδο,που τον βλέπει να ευλογεί και με τη χάρη του να απελευθερώνεται.Σύμφωνα με αρκετές μαρτυρίες πολλών κατοίκων για  τακτικές εμφανίσεις του Ταξιάρχη,  είναι και το όραμα που είδαν πολλοί κάτοικοι του νησιού κατά την 8η Νοεμβρίου 1912,  όπου καβαλάρης πάνω στ’ άλογο οδηγούσε τις τάξεις του Eλληνικού Στρατού ενάντια του τουρκικού, καθώς και της μοναδικής μέχρι σήμερα καλόγριας του προσκυνήματος, που άκουγε τακτικά βαριά βήματα απ’ τα σιδερένια παπούτσια του Αγίου που πηγαινοερχόταν ανήσυχος στο πρόκλιτο του ιερού ναού, κατά τις μαύρες νύχτες της τουρκοκρατίας.

Η σύναξις των Αρχαγγέλων!

Ο Αρχάγγελος στην είσοδο μπαίνοντας από δεξιά στο εξωτερικό του ναού.

Μέρα τρανή, μέρα μνήμης και λευτεριάς! 8η Νοεμβρίου 1912

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου

17 σχόλια:

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Μαριάνθη μου

Συγκινητική η ανάρτησή σου για την απελευθέρωση της Μυτιλήνης μας
Μυτιλήνη μας… δυο λέξεις που μας συντροφεύουν (όσων λείπουμε )
καθημερινά στη ζωή μας ακόμα και στα όνειρά μας.
Πάντα στο μυαλό μας . πάντα στα μάτια μας , στην καρδιά μας.
Με μυρωδιές που ψάχνουμε, με γεύσεις , με ντοπιολαλιές
Που όπως γράφει κι’ ο Πανσέληνος:

«Είναι αυτό το νησί μας….ένα κομμάτι ευλογημένο
Από χίλιες μυστηριώδικες δυνάμεις.. από αρχαίες θεότητες
του ουρανού και της γής ,
απ’ τα χριστιανικά ερημοκλήσια ,σκορπισμένα στις λαγκαδιές
ίσαμε ακόμα κι’από μας τους ίδιους
τους ντόπιους καλαμαράδες του,
που φτιάνουν ή απλώς εκφράζουν το θρύλο του .»

Τους χαιρετισμούς μου στους απανταχού Μυτιληνιούς και τα Χρόνια Πολλά..

Την εκτίμηση μου και την αγάπη μου
Σε σένα
Λίτσα Κούμπα

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Μαριάνθη
Μπορώ να κάνω σύνδεση με την σελίδα σου για τη Μυτιλήνη
στό μπλόγκ μου Γιουκαλίλι;
Δεν ξέρω άν θα δείς τα σχόλια σου σήμερα αλλά δεν μπορώ
να το κάνω αν δεν πάρω άδεια....

Μαριάνθη είπε...

Σε ευχαριστώ ελίτσα, Λίτσα πια για μένα και με συγκινείς με όσα γράφεις. Βλέπω πως ο χτύπος της καρδιάς μας είναι κοινός και συντονισμένος για το νησί μας.
Ασφαλώς και μπορείς να κάνεις σύνδεση. Μεγάλη τιμή το θεωρώ.
να είσαι καλά. Χρόνια μας πολλά και πάλι. Και του χρόνου!
...και είπαμε τη σημαία που βάλαμε στις 28 Οκτωβρίου την κατεβάζουμε 9 Νοεμβρίου, κι ό,τι θέλουν ας σκέφτονται οι γείτονες...

thumbelina είπε...

Συγκινητική η αναρτησή σου και ο τρόπος που αναφέρεις γεγονότα, τα οποία δε ξέραμε με τόσες λεπτομέρειες, μα πιο συγκινητική είναι η αγάπη και η περηφάνια που διακρίνω για το νησί σου!!!
Να είσαι καλά, καλό βράδυ.

Αστοριανή είπε...

...ανατριχιάζοντας συνέχισα μέχρι το τέλος της ανάρτησής σου,
όπου
ταυτόχρονα φανερώνει την απέραντη αγάπη για την ιστορία του τόπου που γεννήθηκες...
Εύγε, Μαριάνθη μου!
Να είσαι πάντα καλά!
Φίλησέ μας τον Νίκο και τ'αγγελούδια σου,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ

Μηθυμναίος είπε...

Μαριάνθη μας,
Καλημέρα και Χρόνια Πολλά για το νησί μας!!! Τον Στρατηλάτη μας, φυσικά κι όλα τα επακόλουθα… (κάτι υποδηλώνουν τα άφωνα αποσιωπητικά…).

Η θαυμάσια ιστορική καθώς και η θρησκευτική σου αναφορά στη σημερινή μέρα είναι άξια να διαβαστεί από όλους.

Συγχαρητήρια πατριωτάκι!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Αργησα, να σου κάνω επίσκεψη,σήμερα.
(πρόβλημα με τον υπολογιστή)
Χρόνια πολλά σε όλους τους Μυτιληνιούς..
Και φυσικά Στρατήδες ,Μιχάληδες,Στρατούλες
Και του χρόνου Μαριάνθη μου
να είμαστε καλά..

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,
Πολύ πληροφοριακό η απελευθέρωση της Λέσβου, 8 Νοεμβρίου 1912 ημέρα των Ταξιαρχών.
Ότι και να πούμε εσύ μας διδάσκεις για αυτές τις ιστορικές ημερομηνίες, απελευθέρωσης, μα κι ένα παράξενο πράγμα στα σχολεία της Ελλάδας του καιρού εκείνου, είχαμε μια παντελή έλλειψη πληροφόρησης, ένα κενό ιστορίας
Από το μετά την επανάσταση της αγίας λαύρας το 1821 τα ανδραγαθήματα των Ελλήνων εναντίων των Τούρκων, Αιγυπτίων, Ιμπραήμ, Αλβανών, και μετά ΣΙΓΗ, ένα Τεράστιο ΚΕΝΟ.
Έως πάλι τα του Β! Παγκοσμίου πολέμου επέτειο ΟΧΙ κλπ…
Κατά τη γνώμη μου μια αμέλεια του ελληνικού κατεστημένου, μόνος μου διαβάζω τα του πολέμου το 97 την Μικρασιατική καταστροφή, τις χρονολογίες απελευθέρωσης της ελληνικής επαρχίας, των νησιών κι όλα αυτά όταν υπάρχουν βιβλία, που εδώ δεν Υπάρχουν.
Στο γυμνάσιο μαθαίναμε το (Λύκος διώκει Αμνόν…) αλλά όχι γεγονότα της νεώτερης ιστορίας μας.
Έτσι λοιπόν όταν συνάντησα κάποιον ευκατάστατο Μυτιληνιό στην Γουατεμάλα ο οποίος είχε δικό του εργοστάσιο καφέδων ζάχαρης, κλπ. Μου λέγανε ότι όταν έφυγε από την Μυτιλήνη είχε Τούρκικο διαβατήριο. απίστευτο!!!!!
Σε ευχαριστούμε
Γαβριήλ

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Να προσθέσω για τον κ.Πυλαρό
ότι εκείνη την εποχή φύγανε πολλοι Μυτιληνιοί για το εξωτερικό για να μήν πάνε στον Τουρκικο στρατό...

Τους χαιρετισμούς μου

Μαριάνθη είπε...

Σε ευχαριστώ Thumbelina για την επίσκεψη.Πράγματι, μεγάλος ο αγώνας της αποτίναξης του τουρκικού ζυγού για τον τόπο μας γιαυτό μεγάλη και η περηφάνια. Καλημέρα!

Μαριάνθη είπε...

Νασαι καλά Γιώτα!Και γω όλα τα χρωστώ στον πατέρα μου που με έμαθε να αγαπώ τον τόπο μου και με κρατούσε παιδί του δημοτικού μπροστά στο χάρτι του νομού Λέσβου για να μου πει την ιστορία της απελευθέρωσης.
Φιλιά πολλά.

Μαριάνθη είπε...

Στράτο
έχεις το προνόμιο να γιορτάζεις μέρα λαμπρή για το νησί. Τότε που χτυπάει από χαρά η καρδιά όλων των Λεσβίων για την απελευθέρωσή του από τους Τούρκους αλλά και για τη γιορτή του Ταξιάρχη. Γνήσιος Λέσβιος λοιπόν και συ αφού φέρεις και χαρακτηριστικό όνομα.Στρατής από τους Στρατηλάτες Αρχάγγελους. Χρόνια Πολλά και από δω, γερός να χαίρεσαι πάντα τη γιορτή σου.

Μαριάνθη είπε...

Πάντα με χαρά να γιορτάζουμε ελίτσα!
Σε ευχαριστώ για τη μεγάλη τιμή.

Μαριάνθη είπε...

Η γνώση είναι κοινωνική δύναμη και η εκπαίδευση πολιτική πράξη όπως μου έμαθαν στο Πανεπιστήμιο κ. Γαβριήλ. Γιαυτό και υπάρχουν αυτά τα τεράστια κενά στη διδασκαλία της ιστορίας αλλά και θα υπάρχουν.
Πρέπει να το κυνηγάς το θέμα όπως κάνεις και συ άλλωστε που μόνος βρίσκεις και διαβάζεις. Δυστυχώς δεν υπάρχει πολλή θέρμη στο να μαθαίνουμε την ιστορία μας. Πιστεύω πως ο καθένας τουλάχιστον την τοπική ιστορία πρέπει να τη γνωρίζει.
Σου εύχομαι και από δω πολύχρονος. Να είστε καλά όλοι που γιορτάζετε στην οικογένεια. Και του χρόνου με υγεία.

Dennis Kontarinis είπε...

Καλημέρα καλή μου Μαριάνθη.
Επιτυχημένη η διπλή σου ανάρτηση. Ιστορική και θρησκευτική.
Γιά ακόμη μιά φορά - σου τα είπα και προηγουμένως στον ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ - έχεις τα συγχαρητήριά μου γιά την τόσο ενήμερη ιστορική σου κατάθεση.
Πάντα λεύτεροι.
Ντένης

Μαριάνθη είπε...

Ναι κ. Ντένη!μεγάλη κουβέντα. μεγάλη ευχή. Πάντα λεύτεροι...Κι ας μην ξεχνάμε:"Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία"
Ευχαριστώ για την εκτίμησή σας.
Μαριάνθη

Ανώνυμος είπε...

7υηξ