Πλωμάρι, 13-1-1968 Η κεντρική πλατεία στα λευκά
Του καιρού τα πασπαλίσματα λευκά! Ακούμε ή βλέπουμε πως πέφτουν οι χιονονιφάδες μήνα Γενάρη σε τόπους πολλούς στη χώρα μας. Έτσι σαν πούπουλο, σα χάδι τρυφερό του ουρανού στη γη. Πότε τα ασπρίζουν όλα και πότε λιώνουν, γίνονται σταλαγματιές νερού.
Τμήμα της αγοράς. Το χιόνι έπαψε να πέφτει, η ομπρέλα έκλεισε... 13-1-1968
Μας κερδίζει. Καταφέρνει να γίνεται λόγος μας το χιόνι το αφράτο, το λευκό κι αυτό γιατί δεν πολυέρχεται σ΄όλα τα μέρη. Χαρίζεται απλόχερα σε τόπους ορεινούς, ψηλά καμαρωμένους. Μα...όχι και στους θαλασσινούς.
Τα μανιάτικα. Ίδια εποχή
Να...σαν το Πλωμάρι δηλαδή, που αραιά και που χιονίζει. Εκεί είναι δυσεύρετο. Ακριβοθώρητο!
Μπορεί να ταιριάζει στα δέντρα και στα ψηλά βουνά το χιόνι, μα έχει ξεχωριστή γοητεία σαν πασπαλίσει, σαν πάει και καθίσει σε τόπους παράλιους.
Δέκα χρόνια μετά...1978.
Αυτό με κάνει να μοιραστώ μαζί σας κάποιες φωτογραφίες από το οικογενειακό αρχείο με το Πλωμάρι λευκοντυμένο, που μας πάνε χρόνια πίσω. Χιόνι!Λευκό σαν άχνη ζάχαρη, νιφάδα του χορού, καθάριο στόλισμα της φύσης.
Για άλλους μια καθημερινότητα, μια συνήθεια, μπορεί και μια ενόχληση.
Μα...για άλλους καλοδεχούμενο, ακριβοθώρητο, βλογημένο.
Αγνό, άσπρο, χιόνι...
Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου
24 σχόλια:
Τα θυμάσαι τα παλιά λεωφορεία τι χρώμα είχαν;
Αυτά εκεί στο πάρκο της αγ.Ειρήνης...
Φευγω γιατί είναι αργά και ξεσήκωσα την πολυκατοικία στο πόδι
μέχρι που να βρώ από που κλεινει η μουσική σου
Σε φιλώ πολύ πολύ
kalo sabbatokyriako !
..me h xwris xioni!
....makrya apo to allo xioni ekeino poy marainei tis kardies!
teo
Νασαι καλά ρε Λίτσα!Το μήνυμά σου ότι πιο όμορφο πρωί Σαββάτου.Να σου πω, όμως πως όταν χιόνισε και τραβήχτηκαν οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες ακόμα δεν είχα γεννηθεί.Θυμάμαι όμως κάτι πράσινα λεωφορεία του ΚΤΕΛ.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Ευχαριστώ πολύ και σε σας καλό Σαββατοκύριακο.
Αγαπητή μου Μαριάνθη.
Έλα μιά βόλτα στα δικά μας τα μέρη, εδώ κατά μεριά Νιού Γιόρκ να χορτάσεις χιόνι και να λες Θεέ μου
Όχι άλλο χιόνι.
Καλό ΣΔαββατοκύριακο
Ντένης
Λατρεύω τη σιωπή του χιονιού.
Εκείνη την απόλυτη ησυχία που μήτε ανασα ακουγεται την ωρα χιονίζει
'Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Αχ! το χιόνι, αγαπητή μου Μαριάνθη,
Όταν βρισκόμουν στην Ελλάδα στο χωριό όταν χιόνιζε τρέχαμε να φτιάξουμε Χιονάνθρωπο, χαρούμενα παίζαμε,
Τώρα το χιόνι αν και λευκό αν και είναι σήμα αγνότητας, εν τούτοις όταν χιονίζει, βάζω μπροστά τα φτυάρια το αλάτι και ξεχιονίζω, ξεχιονίζω, ξεχιονίζω.
Είναι υπωχρεωτικό 4 ώρες μετά από το σταμάτημα του χιονιού να καθαρίσω το περζοδρόμιο, μπροστά από το σπίτι, και όχι μόνο αλλά απαγορεύεται να το πετάξω στον δρόμο... Οπότε γεμίζω αυλές κήπους...
Γιαυτό όσο εξακολουθεί να χιονίζει το παρακολουθώ από ΄την ζεστή θαλπωρή του σπιτιού, όταν σταματήσει έ! τότε αρχίζουν τα προβλήματα..
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Tι σκάλισες και βρήκες βρε Μαριάνθη μου:):) δεν θυμάμαι να έχω δει ποτέ βάρκες χιονισμένες!!!
Πραγματικά υπέροχο θέαμα!! Ως και οι εποχές πια τείνουν να εξαφανιστούν..
σε φιλώ απο την παγωμένη Χίο..
...Το χιόνι, με τις ομορφιές μα και τα βάσανά του...
Θυμάμαι την πρώτη φορά που έπεσε λίγο χιόνι στο Αίγιο... σταματήσαμε τα μαθήματα να βγούμε να το ...απολαύσουμε...
κι εδώ, έχω φτιάσει βουνά και όρη... για να ρθει το βράδυ ο Δημήτρης για να μπει στο γκαράζ, ουκ ολίγα!!!!!!!
Α!Μαριανθούλα μου... κι οι Έλληνες τα περιμένουν όλα από τον δήμο...
Πανέμορφες αναμνήσεις σε 'ασπρο και μαύρο...
(για να... βλέπετε εσείς οι ...μικρότερες!)
...και, πώς περνούν τα χρόνια!
Με την "χιονό-χρωμη" αγάπη μου,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Απίστευτες οι φωτογραφίες Μαριάνθη!
Μπράβο.
Έρχομαι τρεχάτη κ. Ντένη καθότι ό,τι δεν έχει κανείς το εκτιμά και το λαχταρά...
Πάντως τούτη την ώρα που σας απαντώ πέφτουν ελαφρές χιονονιφάδες και τις απολαμβάνουμε.
Καλή εβδομάδα.
Η απόλυτη σιωπή λοιπόν του χιονιού Γλαρένια μου που έρχεται όλα να τα ημερέψει. Να σαι καλά.
Ξυνή σας βγαίνει λοιπόν κ. Γαβριήλ η απόλαυση του χιονιού.Όσο πέφτει και το απολαμβάνετε μέσα από τη θαλπωρή του σπιτιού είναι καλά και το καταλαβαίνω. Μετά όμως...Δεν πειράζει κι αυτό έχει την ομορφιά του.
Πολλούς χαιρετισμούς.
Είδες σταγονίτσα μου; Αυτή είναι η υπεροχή έτσι όπως την επισημαίνεις. Βάρκες χιονισμένες. Φαντάζομαι θα τοχεις απολαύσεικάποια στιγμή και στη μυροβόλο Χίο.
Γεια σου καλή μου Γιώτα που και σένα σε ταλαιπωρεί ο χιονιάς.Είδες τι καλά που το σκέφτεσαι; Πώς ήταν η απαντοχή του χιονιά στο Αίγιο και πως το ζεις στην Αμερική.
Φιλιά πολλά να είστε καλά.
Μεγάλη χαρά νιώθω Γιάννη φίλε, συμμαθητή και Πλωμαριτολάτρη που σε άγγιξαν και σένα τόσο οι συγκεκριμένες φωτογραφίες. Φαντάσου τα Μανιάτικα χιονισμένα και σε στάδιο προτού τη μαρίνα.
Αν πρόσεξες και στην πρώτη φωτογραφία από την κάτω πλευρά του πάρκου στο κορδόνι υπάρχουν εμπορεύματα δείγμα της εμπορικής κίνησης του Πλωμαρίου κείνα τα χρόνια. Θυμάσαι τα πλοία που έρχονταν και ξεφόρτωναν κεραμίδια, ξυλεία, κ.τ.λ;
Πήρα γεύση από τις αρχειακές σου φωτογραφίες... Μαριάνθη, εδώ αν και έχει πολύ κρύο το χιόνι δεν έφτασε.
Χιόνισε όμως, αγνό κι άσπρο, στο νησί μας!!!
Χαρείτε το!!!
Tα θυμάμαι Μαριάνθη! Και μια εικόνα που είναι καρφωμένη στο μυαλό μου είναι η μεγάλη η τράτα (η βάρκα) με τα 5-6 μικρά βαρκάκια από πίσω να ακολουθούν. Το τελευταίο ήταν και το πολύ-πολύ μικρό. Σαν πάπια με τα παπάκια!
Καλημέρα φίλε Στράτο!Πράγματι το κρύο πολύ ενώ το χιόνι ελάχιστο έως καθόλου.Αίσθηση Χειμώνα όμως στο μέγιστο.Όλα με την ομορφιά τους. Την αγάπη μου σε σένα και την Αλεξάνδρα.
Αν δεν κάνω λάθος Γιάννη αυτή τη μεγάλη τράτα με τις μικρότερες βαρκούλες τη λέγαμε "γρι-γρι". Χρόνια έχω να δω αυτή την εικόνα. Το παρατηρώ κάθε χάραμα καλοκαιριού ή σούρουπο που τραβάνε για Μελίντα Βατερά ή Άγιο Φωκά αλλά είναι δυο μόνο βάρκες μαζί. Όχι 5-6 όπως παλιότερα. Ο ήχος όμως καθώς ξεμακραίνουν από το λιμάνι ακόμη μένει στ΄αυτιά μου.Πού να τα βρεις αυτά στην πόλη που κοντεύουν να χαθούν και οι εποχές.
Βέβαια, αυτά ήταν τα "γρι-γρι" με τις 5 βάρκες (λάμπες τις λέγανε), οι τράτες δεν είχαν βάρκες.
Τις "λάμπες τις άφηναν σε διάφορα μέρη με το φως (λουξ) αναμένο για να μαζεύονται στο φως τα ψάρια κι αφού εντόπιζαν τη ψαριά, ειδοποιούσαν με τη μπουρού να πάει το γρι-γρι να καλάρει.
Τώρα έχουν μόνο μια ή δυο διότι όλο και λιγότεροι εργάτες υπάρχουν κι αυτοί αλλοδαποί... αλλά και ρανταρ χρησιμοποιούν. Τι νομίζεις...
Νασαι καλά Στράτο για αυτό τον πλούτο των πληροφοριών. Ενθουσιάζομαι.Τέτοιες λεπτομέρειες πέρα από την ονομασία "γρι-γρι"δεν τις γνώριζα. Μόνο εικόνες έχω μπροστά μου να βγαίνουν από το λιμάνι.Τώρα υγεία ναχουμε κάθε καλοκαίρι που θα τα βλέπω και θα τα ακούω θα ξέρω και θα μουρχονται στο νου όσα μας είπες.
Νασαι καλά και πάλι.
Ομορφες οι φωτογραφίες από το χιονισμένο Πλωμάρι, εντύπωση μου έκαναν οι χιονισμένες βάρκες...
καλό μήνα Μαριάνθη μου, φιλιά!!
Καλό μήνα Thumbelina μου!Πολύ χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω. Πράγματι η χιονισμένη βάρκα η χιονισμένοι τόποι δίπλα στη θάλασσα έχουν μια ξεχωριστή γοητεία.
Φιλιά πολλά.
Δημοσίευση σχολίου