Γίνεται μετά από πρόσκληση της φίλης Εριφύλης με τις δημιουργικές της ανησυχίες.
Αναφέρεται στην Αγάπη και ζητά να γράψω δέκα πράγματα που αγαπώ.
Το ένιωσα σαν πρόσκληση μα πιο πολύ σαν πρόκληση.
Να κάνει λόγο κανείς ό,τι αγαπά; Να διαβάσει τα φύλλα της καρδιάς του ανοιχτά;
Ας είναι. Δε θα της χαλάσω χατίρι γιατί το θεωρώ τιμητικό να με συμπεριλάβει.
Αρχίζω λοιπόν...
1ον. Μεγάλη αγάπη έχω να κοιτώ αμίλητη το πέλαγος.
2ον. Να ακούω βυζαντινή μουσική αλλά και jazz διαβάζοντας.
3ον. Να οδηγώ σε ανοιχτό δρόμο. Νιώθω σα να φεύγουν όλες οι σκέψεις απ΄το μυαλό μου.
4ον. Να περπατώ στους δρόμους των χωριών και να πιάνω κουβέντα με τα γεροντάκια που κάθονται στο κατώφλι του σπιτιού τους για να μαθαίνω για τα χρόνια τα αλλοτινά.
5ον. Να ανασκαλεύω παλιά βιβλία και φωτογραφίες στο σπίτι μου στο Πλωμάρι.
6ον. Να γράφω , να κρατώ μολύβι και χαρτί.
7ον. Να φυλλομετρώ εφημερίδα και να νιώθω τη μυρωδιά της.
8ον. Να μαγειρεύω ή να φτιάχνω γλυκά και να πειραματίζομαι ακόμη.
9ον. Αγαπώ το καθαρό λόγο και την καθαρή ματιά.
10ον. Κι άλλα πολλά πολύτιμα που τα κρατώ μες στην καρδιά μου.
Τώρα όμως θα δώσω τη σκυτάλη σε δέκα ακόμη φίλους: (Για να μη ξεχωρίσω κανέναν ακολουθώ σειρά αλφαβητική)
Αστοριανή
Γιώτα Φώτου
Κούκος
Μαϊστρα
Μηθυμναίος
Πύλαρος
Σοφία Βοικου - "ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΗΜΑΔΙ"
Ψιχαλίζει
Dyosmaraki
Mar9659
Δε θέλω να βιαστεί ο καλός μας φίλος Στράτος-Μηθυμναίος και να σκεφτεί πως τον αναφέρω παραβλέποντας πως κρατεί ολιγόμηνη σιωπή. Επίτηδες το κάνω. Να το δει θέλω ως λαβή για να ξαναμπεί "στο χορό".
Αυτά ...με την Αγάπη μου!!
Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου
22 σχόλια:
Μαριανθάκι μου, ανήσυχο,
παρόλη τη φροντίδα σου με τα αγγελούδια σου, το Νίκο, το σχολείο και τόσα άλλα...
Το νούμερο 8!!! με ξελόγιασε!
Τι αγαπώ!
Πού να βρω άκρη!
¨ολα όσα είπες, μα τούτη τη στιγμή,
"...άμα χαράζει στο Αιγαίο..."
με σκάζει από έλλειψη θάλασσας, κι ας μας περιβάλλει ο Ατλαντικός... και βάλε!
κουνιέμαι σαν ...ξεβιδωμένη ! πάνω στη καρέκλα με το νοσταλγικό τραγούδι που έχεις βάλει!
Σου βάζω δέκα άριστα και με τόνο!
μα με τρεκλοπόδιασες τώρα, Αιγαιοπελαγίτισσα κυρά μου...
Σας φιλώ,
Υιώτα
Χμ! Πόσο δύσκολο είναι να εκμυστερευθείς το είναι σου.
Αλλά ας αρχίσουμε.
1) αγαπώ την τρυφερότητα μιας καρδιάς.
2) Την απαλή μουσική με λόγια κι ένα ποτό στο χέρι.
3)τη μοναξιά με ένα καλό βιβλίο, αυτό που θα με σενεπαίρνει σε κόσμους ρομαντικούς, όπως π.χ το wuthering Heights of E. Bronte.
4) μια καλή Συζήτηση,
5) Η ανάλυση μιας γυναικείας καρδιάς έτσι όπως την φανταζόμουν, χωρίς υστεροβουλία.
6) αγαπώ την αγάπη, τη ζωή τον έρωτα, για σκεφτήτε το κι αυτό,
7)Αγαπώ να ονειρεύομαι κοιτώντας την απεραντοσύνη της θάλασσας.
8) αλλά πιο πολύ αγαπώ και τη μοναξιά μου, αυτή που θα μου φέρει την ελπίδα, ότι το όνειρό μου ίσως γίνει πραγματηκότητα.
9) Τελικώς προσπαθώ να βρω μια εξήγηση για το το πάθος αυτό που τυφλώνει.
10)Αγαπώ να ψάχνω και να ερωτώ αν το πάθος μιας αγάπης το έχουν νιώσει άλλοι ανθρώποι, ή είναι απόροια ενός ξεσπάσματος μιας σκλαβωμένης ψυχής που ζητούσε διέξοδο;
Χαιρετώ
Γαβριήλ
Πολύ ξεχωριστή ανάρτηση!!!
Ξεχωρίζει για την ειλικρίνεια, τον αυθορμητισμό, την ηπιότητα... να, έτσι όπως ένα χάδι και ένα τρυφερά αγνό φιλί για καληνύχτα, καλημέρα, για πάντα...
Εντυπωσιάστηκα με την αγάπη σου για τη βυζαντινή μουσική και πιστευω πως ίσως έβρισκες ενδιαφέρουσα την από 6/11/2007 ανάρτησή μου με τίτλο: "Στον παππού που δε γνώρισα..."
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Παράλειψη....και την ΠΟΙΟΤΗΤΑ!!!!
Αχχχχχ..... ADAMO.....
:-)
Καλή σου και όμορφη μέρα,
Φιλί και Γαρένιες αγκαλιές
Μριανθη καλο φθινοπωρο! γεματο αναμνησεις ..
Καλή κι αγαπημένη μου Γιώτα σε ευχαριστώ που περνάς και αφήνεις την αγάπη σου. Αποφορτίζει απ΄τις έγνοιες της καθημερινότητας η επικοινωνία με ομονοούντες κι είναι βασικό αυτό.
Φιλιά πολλά σε όλους σας.
Γεια σου κ. Γαβριήλ.
Πάντα ιδιαίτερη και εκλεπτισμένη η γραφίδα σου.
"αλλά πιο πολύ αγαπώ και τη μοναξιά μου, αυτή που θα μου φέρει την ελπίδα, ότι το όνειρό μου ίσως γίνει πραγματηκότητα."
λες. Μα μέσα από τη μονάξιά του δεν ανασυντάσεται και αναδομείται ο άνθρωπος;Πολύτιμη κι αυτή αρκεί να ξέροει ο άνθρωπος να τη διαχειριστεί.
Χαιρετισμούς και στην οικογένειά σου.
"Θυμάμαι τον πατέρα μου από μικρή, να μας γυρίζει από εκκλησία σε εκκλησία, ψάχνοντας όλους τους καλούς πρωτοψάλτες."γράφεις Γλαρένια μου σε κείνη την ανάρτηση και γω που το διαβάζω ταυτίζομαι γιατί στα ίδια μήκη κύματος κινούμαι.Βέβαια εδώ στη Θεσσαλονίκη που ζω δεν χρειάζεται να ψάξω και πολύ γιατί σε όλες σχεδόν τις εκκλησιές οι ψαλτάδες έχουν ποιότητα και προσφέρουν τέρψη. Τα δύσκολα ήταν στην Πάτρα μη σου πω και στην Αθήνα.Εγώ καλομαθημένη από τους ονομαστούς και περίφημους ψαλτάδες στον Άγιο Νικόλα στο Πλωμάρι, το ψαχνα το πράγμα. Ας είναι.
Με γέμισες χαρά με όσα έγραψες. Πληρότητα.Σε ευχαριστώ γιαυτό. Να περνάς.
Α! Γλαρένια δε μας λες το όνομα του παππού σου. Θα το ήθελα.
Καλώς όρισες Μάγε στη συντροφιά. Επίσης να΄ναι καλή η εποχή που ξεκινά.Να χουμε να λέμε και να γράφουμε.
Μαριάνθη μου ταυτίζομαι με τα περισ σότερα που αγαπάς, αλλά το Νο4 μου δίνει την απάντηση τι σε προκάλεσε στην δική μου ανάρτηση.
Σ ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο και να σου πω με λύπη μου οτι καθάρια κι αμόλυντη Βερντέα πια, σπάνια βρίσκεις...
Προτιμούν όχι μόνο στα τοπικά ετσιατόρια αλλά και στις εκθέσεις εξωτερικού να κερνούν τον κ΄σομο με κρασιά... Χιλής!(εχει καταγγελθεί επανειλλημένα απο τοπικά ΜΜΕ)
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ.
Η παράδοση χαρά και το καλό κρασί πάντα αποπνέουν ευωδία Χαρά και ευτυ΄είς όσοι την αισθάνονται.
Σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες.Ήταν κάτι που δεν το γνώριζα.
Ναι Σκρουτζάκο, πολλούς πήρε η μπάλα σε αυτό το παιχνίδι.
Πολλοί κλητοί, ολίγοι όμως εκλεκτοί...
Να σαι καλά , να περνάς. Σε χαιρετώ.
τελικα ειναι ωραιο αυτο το παιχνιδι η μηπως σε κανει να δειχνεις τους εκλεκτους ? και μετα θα εχεις παραπονα απο αυτους που δεν εβαλες στη λιστα?
Μπα! παιχνίδι είναι , πού να χωρέσουν όλοι;Αρκεί να χωρούν στην καρδιά και στο μυαλό μας.
Καλά να είσαι.
Μαριανθέλι μου σ ευχαριστώ
Μόλις αναρωτήθηκα τελικά ποιός είναι ο πραγματικός μας κόσμος;
Ο έξω και σκληρός που μας κάνει να κρύβουμε τις ευαισθησίες μας ή τούτος ο εικονικός που έχει τη δύναμη να ψάξει τη ψυχή μας..
Τί μ αρέσει;
Τη θάλασσα να κοιτώ κι εγώ και τα κύμματά της να ακούω τα ατίθασα
Τα άστρα να χαζεύω με τις ώρες και να τα ζηλευω που μπορούν να δούν πρόσωπα μακρινά που δεν μπορώ εγώ και να νοιώθω Ον του σύμπαντος σκεπτώμενη ότι τα ίδια αστρα τα έβλεπαν χιλιάδες χρόνια πρίν ονειροπόλοι σαν κι εμένα.
Να αγαπώ τη γή και να την σέβομαι σαν τη μάννα μου, και για την Πατρίδα μου να πεθαίνω καθημερινά.
Να γράφω
να ακούω τραγούδια
Και να διαβάζω ποιήματα τρυφερά
(Και να σκύβω με σεβασμό το κεφάλι σε ποιητές..)
Να αγαπώ..
(όπως εσένα)
Και να παραχωρώ τη θέση μου στο παιχνίδι
στον Μάγο για τα τόσα τρυφερά λόγια των ποιημάτων του
Μαριανθέλι μου σ ευχαριστώ
Μόλις αναρωτήθηκα τελικά ποιός είναι ο πραγματικός μας κόσμος;
Ο έξω και σκληρός που μας κάνει να κρύβουμε τις ευαισθησίες μας ή τούτος ο εικονικός που έχει τη δύναμη να ψάξει τη ψυχή μας..
Τί μ αρέσει;
Τη θάλασσα να κοιτώ κι εγώ και τα κύμματά της να ακούω τα ατίθασα
Τα άστρα να χαζεύω με τις ώρες και να τα ζηλευω που μπορούν να δούν πρόσωπα μακρινά που δεν μπορώ εγώ και να νοιώθω Ον του σύμπαντος σκεπτώμενη ότι τα ίδια αστρα τα έβλεπαν χιλιάδες χρόνια πρίν ονειροπόλοι σαν κι εμένα.
Να αγαπώ τη γή και να την σέβομαι σαν τη μάννα μου, και για την Πατρίδα μου να πεθαίνω καθημερινά.
Να γράφω
να ακούω τραγούδια
Και να διαβάζω ποιήματα τρυφερά
(Και να σκύβω με σεβασμό το κεφάλι σε ποιητές..)
Να αγαπώ..
(όπως εσένα)
Και να παραχωρώ τη θέση μου στο παιχνίδι
στον Μάγο για τα τόσα τρυφερά λόγια των ποιημάτων του
ΥΓ: Επίσης αγαπώ σαν τρελή να βρίζω τη Google που μου στέλνει εις διπλούν υα σχόλια που γράφω
Φιλιά πολλά!
Όπως πάντα "΄απαιχτη'
Α ρε Λίτσα!!
Φιλιά, τα είπες όλα.
Δημοσίευση σχολίου