Βατερά |
Για παιδιών το πέρασμα μιλούν η πλαστική τσουγκράνα με το φτυαράκι που έχτισαν αμμόπυργους και θησαυρούς της θάλασσας βρήκαν και μάζεψαν κάτω απ΄τα βότσαλα.
Νυφίδα -Πολυχνίτος |
Την ώρα του δειλινού μένουν δίχως ανθρώπου συντροφιά οι αναπαυτικές καρέκλες υπομένοντας αμίλητα τη μοναξιά τους. Τους λείπει η γεύση του παγωτού, η δροσιά του φρέσκου χυμού μα και η απόλαυση του παγωμένου καφέ.
Μπορεί και να ηρεμεί ο κόσμος γύρω τους απ΄τη βουή του καλοκαιριού.
Αγ. Βαρβάρα-Πλωμάρι |
Ερωτοτροπεί ο ήλιος την ώρα που πάει να γύρει με τη θάλασσα στα λαμπυρίσματά της. Σκιές γίνονται και χάνοται στο βάθος τα καράβια , σκιές τα βράχια κι οι θερινές κατοικίες.Το τοπίο ηρεμεί. Μπορεί και άθελά του. Ησυχάζει όμως απ΄τη βοή του κόσμου, το πέρασμα του γρήγορου σκάφους, το ανασκάλεμα του βότσαλου, της άμμου...
Μένει μόνο του πια το τοπίο, έτοιμο να καρτερά της φύσης τα στοιχειά που κουβαλά ο χρόνος. Να δει τη θάλασσα που θα αγριεύει για να σκεπάσει τα βράχια και να ξεθυμάνει στη στεριά για να ξεβράσει φύκια,να ακούσει το μουγκρητό της, να δει την άμμο να τραβιέται από τη λύσσα της θάλασσαςκαι το φύσημα του αέρα...
Μένει μόνο του το τοπίο...έτσι όπως το ζωγράφισε ο πλάστης και τ΄απόθεσε στο σύμπαν ως μεγαλούργημα.
Εκεί θα μένει, εκεί θα στέκει πιστό στην υπόσχεση μελλοντικού ανταμώματος.
Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου
11 σχόλια:
Πάλι θα ξανάρθει το καλοκαίρι, πάλι θα φιληθούν αμμουδιά και θάλασσα, πάλι θα ξανανοίξουν οι ξαπλώστρες, πάλι θα γεμίσει η θάλασσα κάστρα χτισμένα στην άμμο από παιχνιδίζοντα παιδάκια...
Αλλά αυτό που μου αρεσει, αυτό που με ξετρελένει το φθινόπωρο είναι τα πρωτοβρόχια η μυρωδιά του χώματος, είναι σαν ένα δώρο από τη μητέρα φύση, σε κάνει και αναπνές τον ιδρώτα του κορμιού της και είναι τόσο σαγηνευτικός!!!!
Εδώ το φθινόπωρο έχει άλη χαρη, την αλλαγή του χρώματος των φύλλων πριν ξεγυμνοθούν τα κλαριά, από πράσινα, μωβ, κίτρινα, ή καφετιά.
Είναι ένα θέαμα μοναδικό να οδηγάς στα βουνά και να βλέπεις αυτό το ουράνιο τόξο χρωμάτων του φθινοπώρου...
Χαιρετιμούς αγαπητή μου Μαριάνθη σε Νίκο, Παιδιά
Γαβριήλ
...Μαριανθάκι μου,
λύθηκε η γλώσσα με τις πανέμορφες φωτογραφίες, μέλωσε η καρδιά, κι ο νους πήγε πίσω από το λαμπερό ηλιοβασίλεμα...
Α! αυτή η αιώνια σμίξη του χαμού και της επαναφοράς!
Τι ωραίο κείμενο! τρυφερό, γνήσιο!
...κι Φύση, να μας μιλάει με χίλιες δυο φωνές,... μόνο που εμείς, εγωϊστικά, δεν ακούμε!
ΥΓ.
Φορές-φορές φαντάζομαι τη Ρηνούλα στο σβέρκο του Μπαμπά και το ηχηρό γέλιο της μαμάς της... Όσο για τους γιους σα·... αυτό το έχει πάντα στη συζήτησή του ο Δημήτρης... " οι... άνδρες με τους άνδρες..." λέει.
Φθινοπωρινές αγκαλιές, κούκλα μου,
Υιώτα,
ΝΥ
Υπέροχες φωτό, καταπληκτικό κείμενο.Καλό φθινόπωρο Μαριάνθη, την αγαπώ πολύ αυτή την εποχή.΄Εχει ένα άλλο χρωμα.
"Μ εστειλες" (Πανάσχημη έκφραση)
πάλι Μαριάνθη μου με την αναφορά σου στα Βατερά..
Εκεί που τώρα βλέπω τα φτιαράκια κάποτε φύτρωναν κρινάκια της άμμου.
Και λίγο παραπέρα..δεν μπορεί ίσως να υπάρχουν τρία ασημένια παιδικά βραχιολάκια ακόμα.. βαθιά θαμμένα και να με περιμένουν .
Σήμερα απάντησα στην προηγούμενη ανάρτηση την πολύ τρυφερή και το ξέρω πως θα με συγχωρήσεις που παραχώρησα τη θέση μου στο παιχνίδι
Την Καλημέρα μου
Μαριάνθη μου αγαπημένη!!!
Καλό μας Φθινόπωρο !!!
Υπέροχες φωτογραφίες με όμορφες
εικόνες που θα κλείσουμε μέσα
στην καρδιά μας με γλυκές αναμνήσεις
απο το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας
και των όμορφων δειλινών της...
ως το επόμενο καλοκαιράκι!!!
Νάχεις ένα όμορφο δημιουργικό
Σαβ/κο καλη μου φίλη!!!
Ζωγράφισες με το λόγο σου Κ. Γαβριήλ και μας γέμισες χρώματα του Φθινόπωρου. Εμ κι αυτή η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος;Εξαιρετικές αισθήσεις εξαιρετικές εικόνες. Την υγειά μας να΄χουμε να τα χαιρόμαστε αυτά τα δώρα του Θεόυ.
Πολλούς χαιρετισμούς στην οικογένειά σου επίσης.
ο νους πήγε πίσω από το λαμπερό ηλιοβασίλεμα...
Έτσι νιώθω και γω Γιώτα μου σαν στέκομαι και κοιτώ τον ήλιο σα δύει. Λες κι επικοινωνεί ο άνθρωπος με τον Θεό.
να είστε όλοι καλά και πάντα δραστήριοι. Φιλιά.
Άλλο χρώμα έχει καλή μου Εριφύλη πραγματικά!Τέτοια εποχή δεν παραλείπω να απολαύσω μια βόλτα προς Νάουσα-Βέροια για να το ζήσω στο μεγαλείο του το Φθινόπωρο με αυτά τα κιτρινοκαφέ και πορτοκαλοκόκκινα.Γαληνεύει ο νους, γαληνεύει και η ψυχή από το ξέφρενο του θέρους.
Καλό απόγευμα.
Αυτά τα ατέλειωτα Βατερά με τα πεντακάθαρα νερά μόρφυναν πάλι το καλοκαίρι μας. Άγρια ομορφιά Λίτσα που πάντα την κουβαλάμε μέσα μας. Σα να΄δα κάπου τα ασημένια βραχιολάκια...Κράτα πάντα στην καρδιά σου αυτές τις εικόνες.
Σε ευχαριστώ Μάρα μου που πέρασες και άφησες και συ ίχνη ομορφιάς και χρώματος καλοκαιριού με την ευχή για όμορφες πάλι εικόνες του χρόνου. Ας έχουμε την υγειά μας να χαρούμε τώρα το φθινόπωρο και συ όσο μπορείς να απολαμβάνεις τις ομορφιές του που τόσο απλόχερα έχεις στα μέρη σου.
Πού ξέρεις άμα μας βγάλει ο δρόμος κατα κει μπορεί και να ψάξω να σε βρω.
Φιλιά.
Να χαρώ εγώ!!!θα σε περιμένω ......
με ανοιχτές αγκαλιές
και μ'όλη μου την αγάπη!!!!!
φιλάκιααααααααα
Δημοσίευση σχολίου