Περπατάμε σταθερά τις μέρες μας στο Φθινόπωρο, μπαίνοντας πια στον τρίτο του μήνα, το Νοέμβρη.
Από μήνα σε μήνα ωριμάζει η εποχή και μάς δίνει απλόχερα την ομορφιά της άλλοτε βάζοντας μια ομπρέλα στο χέρι μας κι άλλοτε ένα ρούχο παραπάνω στο κορμί μας για τις πρώτες ψύχρες που δηλώνουν κι επιβάλλουν την παρουσία του.
Ο Οκτώβρης στην αποχαιρετιστήρια μέρα του ήταν γελαστός. Σα να μας έδειχνε το δρόμο προς τη φύση για να γεμίσει το μάτι μας από τα κιτρινοκαφέ και πορτοκαλοκόκκινά του .
Και μεις...δεν του χαλάσαμε χατίρι και πήραμε το δρόμο που μας έδειξε.
Μεσημέρι Κυριακής κι ο ήλιος κάνει τα παιχνιδίσματά του μέσα από τις πλούσιες φυλλωσιές.
Οδηγηθήκαμε προς το Λευκοχώρι. Λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη. Σε μια αγροτουριστική μονάδα, χώρο αναψυχής και είδαμε ποια χρώματα ρίχνει τούτη την εποχή στην παλέτα του ο Θεός.
 | ||
Ευκαιρία για βόλτα δίπλα στη λίμνη με τα άλογα της μονάδας για τα πιτσιρίκια.
...Και να γαληνεύει ο νους και η ψυχή σου κοιτώντας τα δέντρα που καθρεφτίζονται στα ατάραχα νερά της λίμνης.
Πανδαισία χρωμάτων σε πρασινοκίτρινες αποχρώσεις!
Και κει που είχε κέφια ο Θεός να ρίχνει μπόλικο το πορτοκαλοκόκκινο, της εποχής τη ζωηράδα για να παινέψει κόντρα σε ό,τι φθίνει...
Σιγά σιγά η μέρα κορυφώνεται. Οι ηλιαχτίδες κάνουν τα τελευταία ξέφρενα παιχνιδίσματά τους και μεις είπαμε να τις δεσμεύσουμε, να μπλεχτούμε ανάμεσά τους.
Τέτοιες ώρες, πάντα θυμάμαι πως δεν είναι η ομορφιά που λείπει από τον κόσμο αλλά τα μάτια μας που δεν μπορούν να τη δουν.
Αποχαιρετώντας την τελευταία Κυριακή του Οκτώβρη στις στερνές τις ώρες.
Ώρα σπερνή, του δειλινού κι ο ήλιος αποχαιρετά τον ορίζοντα της μακεδονικής φύσης σε τοπίο ειδυλλιακό.
Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου.
17 σχόλια:
Πού είναι η Ειρηνούλα;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
καλα, ο Νίκος σας... έβγαζε τις φωτογραφίες... μα το γλυκούλι σας;
Πάντως η ομορφιά και το μάτι σου να την καθηλώσει... εκπληκτική!
Σας φιλώ, σας φιλούμε,
Υιώτα
Δημήτρης,
ΝΥ
Πανδαισία χρωμάτων και εικόνων !!!
Υπέροχες φωτογραφίες!!
Ευχαριστούμε Μαριάνθη που τις μοιράστηκες μαζί μας!
Καλό σου μήνα και να περνάς πάντα
έτσι όμορφα♥
Παρ'όλο που το Φθινόπωρο μου φέρνει κατάθλιψη, μου άρεσαν οι φωτό σου.
Στην επιστροφή από την φάρμα αυτή, δεν πήρατε γιαούρτι από την Δορκάδα;
Εκτός αν γυρίσατε κάνοντας τον κύκλο από το Κιλκίς (από Ποταμιά-Ακροποταμιά-Κιλκίς).
Καλή σου μέρα!!
Το είπες, Μαριάνθη: «δεν είναι η ομορφιά που λείπει από τον κόσμο αλλά τα μάτια μας που δεν μπορούν να τη δουν.
Ευχές σε σένα και σ’ όλους ν’ ανοίξουμε τα μάτια αλλά κι αυτά της ψυχής να δούμε με πόση ομορφιά είναι φτιαγμένος τούτος ο κόσμος.
Από τις ωραιότατες φωτογραφίες σου υποθέτω πως θα περάσατε πολύ καλά και τα παιδάκια σας περισσότερο!
Τι αρχοντιά και χάρη το μπλόγκ σας
κυρία Μαριάνθη! Τι ωραία μουσική και θαυμάσια περιγραφή του φθινοπώρου.
Μαγευτικές φωτογραφίες.Και τι δεν
μας προσφέρει ο μεγαλοδύναμος.
"Πάντα εν σοφία εποίησας" λέω κάθε
φορά που βρίσκομαι στην ύπαιθρο,
όποια εποχή κι αν είναι. Την άνοιξη
πήγαινα βόλτα σ ένα δάσος με τον
άνδρα μου και είδα έναν κορμό
δένδρου πεσμένον στο έδαφος, ίσως
απ τον αέρα. Ήταν κατάξερος αλλά
σ ένα σημείο φύτρωναν ξανά κλώνοι.
Κι αυτομάτως σκέφθηκα πως ίσως
και οι άνθρωποι όταν πεθαίνουν να
μην χάνονται για πάντα.Κάτι
έρχεται ξανά πίσω. Δική μου σκέψη.
Μήπως είναι κι έτσι;;
Καλό μήνα και καλή εβδομάδα
Μαργαρίτα
σε ζηλευω μακαρι να ημουν εκει ....
Είδες Γιώτα μου, ακριβοθώρητη η Ρηνούλα!!Παραδίπλα ήταν και απολάμβανε τον απογευματινό της ύπνο.
Φιλιά πολλά!!
Σε ευχαριστώ Μάρα μου που πέρασες και άφησες το κεφάτο σου μήνυμα. Σειρά έχουν τώρα οι ομορφιές του τόπου σου που με έχουν σκλαβώσει από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στη Μακεδονία.
Ότ,ι μπορείς Σταύρο κάντο τότε που μπορείς!!Άμα το αφήσεις για μετά το χάνεις πολλές φορές. Μας έκανε χουνέρι ο μικρός γιος και μας κράτησε μέχρι που έπεσε η νύχτα για τα καλά προκειμένου να κάνει και απογευματινή βόλτα με τα άλογα. Αποτέλεσμα;Να εκνευριστεί η θυγατέρα και να επιστρέψουμε χωρίς στάση στη Δορκάδα για να γλιτώσουμε το κλάμα. Έτσι... μείναμε στον καημό του περίδημου γιαουρτιού...
Να σαι καλά!!!
Μακάρι καλέ μας Στράτο να βλέπουμε και να νιώθουμε μόνο ομορφιές, παραμερίζοντας τα αγκάθια...
Ναι, καλά περάσαμε τότε το τοπίο φανταστικό βοήθησε και η καλοκαιρία, τώρα την πληρώνουμε που τους έχουμε και τους τρεις άρρωστους!!!
Δώσε και στην Αλεξάνδρα χαιρετισμούς.
Τι λόγια είναι αυτά Μαργαρίτα; Γράφε με και συ σκέτο Μαριάνθη. (Πολλά άνθη μαζευτήκαμε χαχα!!)
Ευχαριστώ πολύ για την ευγένειά σου.
Ο Θεός μας τα έδωσε όλα ευλογημένα και απλόχερα. Εμείς βαλθήκαμε αντί να τα απολαμβάνουμε εν ειρήνη, να τα καταστρέψουμε. Χάρηκα που πέρασες και ευχαριστώ.
Ναι Μάγε, ωραίοι τόποι. Θα μαγευόσουν!!
Να σαι καλά, είδες πώς βγήκε το λογοπαίγνιο;
Ανταποδίδω το κοπλιμάν όχι απο υποχρέωση αλλά απο ευχαρίστηση, με τέτοιες εικόνες που μας σερβίρεις!
Η Φύση ζωγραφίζει τέτοια εποχή!
Νάσαι καλά, σου ευχόμαι τα καλλίτερα και σε σένα.
Σε ευχαριστώ Χαρά!!
Να περάσεις μια γελαστή Κυριακή.
Αγαπητή μου Μαριάνθη,
Ωραίες οι φωτογραφίες, φθινοπωρινές, αυτή που μου άρεσε πιο πολύ τα άλογα με τα πιτσιρίκια.
έλειπα για μια εβδομάδα, σε μια περιχή 80 χλιόμετρα έξω από τη Νέα Υόρκη, στ σπίτι της κόρης μου, κάθε πρωί που ξυπνούσα ήταν αγώνας να καθαρίσω το αυτοκίνητο από τα νεκρά ξερά φύλλα των δένδρων. Σε κίτρινο χρώμα ήταν τα περισσότερα άλλα ήταν και σε μωβ, άλλα σαν κεράσι χρυσοκίτρινα, το μεγαλείο της φύσης έτσι λίγο πριν την νικήσει το βασίλειο του Πλούτωνα και νεκρωθεί, ευτυχώς όχι για πάντα.
Πολλούς χαιρετισμούς σε όλους σας
Γαβριήλ
Πολύ χαίρομαι που πέρασες να δώσεις χρώμα φθινοπώρου και να το συντεριάσεις μετάξύ Θεσσαλονίκης και Νέας Υόρκης κ. Γαβριήλ.
Να είσαι καλά.
Χρόνια Πολλά για τη γιορτή αύριο 8 του μήνα.
Δημοσίευση σχολίου