Την συναρπαστική ιστορία του ανθρώπου που «άνοιξε δρόμους» για την ελληνική οινοποιία, του Ανδρέα Π. Καμπά, αφηγείται το ιδιαίτερα επιμελημένο βιβλίο που θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012, στο εντευκτήριο του Ελληνικού Ιππικού Ομίλου, με πρωτοβουλία και χρηματοδότηση της Ρωξάνης Μάτσα, της μοναδικής απογόνου του που κληρονόμησε «το γονίδιο της αμπελοκαλλιέργειας» και εξακολουθεί να το «αναδεικνύει» με συνέπεια και ιδιαίτερο μεράκι ως και σήμερα, στο κτήμα της, στην Κάντζα Παλλήνης.
Το βιβλίο έχει τίτλο «Ανδρέας Π. Καμπάς, Ο «πατριάρχης» της Μεσογαίας», συγγραφείς του είναι η Εμμανουέλα Νικολαίδου και Ζέτα Παπαγεωργοπούλου, την καλλιτεχνική επιμέλειά του είχε ο Δημήτρης Βίδος και μέσω των σελίδων του, αναδεικνύεται με έγκυρο και παραστατικό τρόπο το συναρπαστικό success story ενός ανθρώπου που μέσα του έκαιγε η φλόγα της φιλοδοξίας, το χτίσιμο - και έπειτα η κατάρρευση της οινικής αυτοκρατορίας του.
Πρόκειται για την καταγραφή της ιστορίας της οικογένειας Καμπά όπως αυτή αναδεικνύεται μέσα από το πολύτιμο αρχειακό υλικό που πέρασε στα χέρια της Ρωξάνης Μάτσα, φωτογραφίες, επιστολές, δημοσιεύματα, βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς, παλιές ετικέτες και βέβαια τις αφηγήσεις των γονιών και των παππούδων της για τον άνθρωπο που έβαλε τις βάσεις της σύγχρονης οινοποιίας στην Ελλάδα, του Ανδρέα Π. Καμπά.
Όταν όλα τα παραπάνω πληροφορήθηκα από τον ιστοχώρο " Νεολόγος Αττικής" έφερα στο νου μου τα μπουκάλια από " Βερμούτ Καμπά" και τις ετικέτες τους ως ενθύμια , αλλοτινών καλών εμπορικών εποχών.
Προϊόντα "Ανδρέα Καμπά" πουλούσε μισό αιώνα πίσω και περισσότερο ο παππούς μου Δημήτρης και ο πατέρας μου Γιώργος (μετά) στο μαγαζί μας. Όταν ήταν καθαρά εμπορικό προτού μετατραπεί σε Πρακτορείο Τύπου και Γραφείο Ολυμπιακής Αεροπορίας, γεγονός που παραμέρισε και υποβάθμισε πλέον το εμπορικό τμήμα.
Έτσι λοιπόν έμειναν και κρατήσαμε αυτά τα μπουκάλια ως συλλεκτικά κομμάτια να μας θυμίζουν πολλά...
" ΒΕΡΜΟΥΤ ΚΑΜΠΑ"
ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ΕΝΘΥΜΙΑ.
Το πρώτο και μακροβιότερο απόσταγμα κρασιού - Brandy
Καμπάς Ανδρέας
H “Ανδρέας Καμπάς Οινοποιητική Α.Ε.” αποτελεί την παλαιότερη οινοποιητική εταιρεία της Αττικής. Η ιστορία της ξεκίνησε το 1869, όταν ο Ανδρέας Καμπάς εγκατέστησε μία μικρή μονάδα παραγωγής brandy στην οδό Ρηγίλλης.
Αυτό ήταν το πρώτο ελληνικό απόσταγμα κρασιού που κυκλοφόρησε εμφιαλωμένο στην Ελλάδα με την ονομασία «ΚΟΝΙΑΚ-ΚΑΜΠΑ».
H “Ανδρέας Καμπάς Οινοποιητική Α.Ε.” επεκτάθηκε στις αρχές του αιώνα δημιουργώντας νέες εγκαταστάσεις παραγωγής κρασιού και ούζου στην Κάντζα Αττικής. Το 1920 υπήρξε η δεύτερη εταιρεία του κλάδου που μπήκε στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.
Σήμερα η “Ανδρέας Καμπάς Οινοποιητική Α.Ε.” ανήκει στον όμιλο «Μπουτάρη». Το σήμα “Cambas” έχει 18 ετικέτες και έχει υιοθετήσει σύγχρονες τεχνικές όπως η σφράγιση των κρασιών με τα νέου τύπου βιδωτά πώματα αντί του φελλού, καθώς και η προσφορά ποιοτικού κρασιού σε συσκευασία με ασκό. (Από το http://www.tovivlio.gr )
Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου
21 σχόλια:
Αναλογίζομαι, Μαριάνθη, διαβάζοντας όλα τούτα που γράφεις, πως σβήνουν σιγά σιγά τόσες εταιρείες με ιστορία, που κάποτε άνθιζαν και μένουν μόνο στη μνήμη να τις αφηγούμαστε σαν παραμύθι.
Το ίδιο δεν συνέβη και με τα ελαιοτριβεία ρου νησιού μας;
Και το δυσάρεστο είναι ότι αυτό συνεχίζεται και στις μέρες μας για να μαραζώσουν τελικά όλα.
Ωραία αναμνηστική ιστορία θυμίζεις τα παλιά με μια νοσταλγία που δεν λέγεται...
Κάποτε δούλευα πιτσιρικάς στην Αθήνα, στο Ρουφ,σε ένα εργοστάσιο λαμπτήρων το ΣΤΑΡ όταν ακόμα ήταν εκεί οι Αγγλικοι Στρατώνες, εποχή 1949,
Έπαιρνα το πράσινμο Τραμ από την Ομόνοια οδός Πειραιώς και κατέβαινα στη Στάση Καμπά...
Εκτός από τα ποτά το όνομα Καμπάς μου θύμισε και αυτό το κομμάτι της ζωής μου...
Ευχαριστώ
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
ΜΕ ΒΕΡΜΟΥΤ ΚΑΜΠΑ ΚΑΙ ΦΥΣΤΙΚΙ ΑΡΑΠΙΚΟ ΟΡΓΑΝΩΝΑΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΤΥ ΜΑΣ!!!!ΓΛΥΚΙΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΑΡΙΑΝΘΑΚΙ ΜΟΥ!!!!!
Mιά επιτυχημένη αναφορά σ΄ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας. Γιατι θα πρέπει να το παραδρχτούμε ότι τα ελληνικά προϊόντα έχουν δέσει το όνομά τους με την ιστορία της πατρίδας μας.
Ποιός δεν θυμάται εκείνες τις εποχλες εδώ που λέγοντας ΚΑΜΠΑΣ έμοιαζε να λες Ελλάδα.
Νάσαι καλά αγαπητή Μαριάνθη.
...μαζί σας, κι εγώ... μαθαίνω!
Φιλιά σε όλους,
Υιώτα-Δημήτης
ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΜΟΥ,
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!
ΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΒΕΡΜΟΥΤΑΚΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΒΑΖΑΝ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΜΕ ΖΑΧΑΡΙΤΣΑ....
ΑΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ....
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!!
Πολύ νοσταλγική ανάρτηση, αγαπημένη μου Μαριάνθη!
Και ποιος δεν είχε και δεν έχει στο σπίτι του, προϊόντα Καμπά!
Ένα κομμάτι της ιστορίας μας είναι!
Πολλά φιλάκια
πολυ ενημερωτικη και ενδιαφερουσα η αναρτηση σου.Δεν γνωριζα τιποτα:)
περασα να αφησω μια καλησπερα και να ευχηθω καλη εβδομαδα απο αυριο.
Από πολλές αιτίες δυστυχώς Στράτο έρχονται και παρέρχονται οι ανθισμένοι χρόνοι...Συμπαρασύρουν στο πέρασμά τους πολλά. Και συνήθως αφήνουν στον άνθρωπο ένα γλυκό πόνο νοσταλγίας.
Είδες καμιά φορά κύριε Γαβριήλ πόσα μπορεί να μας φέρει στο νου μια κουβέντα, μια εικόνα, μια στιγμή... Κι όλα αυτά που είπαμε κομμάτια της ιστορίας μας είναι.
Πολλούς χαιρετισμούς σε όλους σας.
Όπως λέει και το τραγούδι Χρυσάνθη μου " τα πιο ωραία λαϊκά σε σπίτια με μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει..."
:)) Φιλιά πολλά!!!
Σε ευχαριστώ κύριε Ντένη μου για τα καλά σου λόγια. Πράγματι δεμένα με την ελληνική ιστορία ορισμένα πράγματα, ονόματα...όπως και ο Καμπάς. Τώρα που γράφω θυμάμαι και μια παλιά διαφήμιση: Ένα παιδάκι να το στέλνει η μητέρα του για λίγα ψώνια κι εκείνο να επαναλαμβάνει στο δρόμο "τυρί, ρύζι, καφέ, γάλα, καμπά"...:)) Αλλάζουν οι καιροί!! Χαιρετισμούς.
Γεια σου Γιώτα μου που πάντα συμπορεύεσαι και συμπαρουσιάζεσαι με τα του λίαν αγαπητού μας Δημήτρη!!! Να κεράσω ένα βερμουτάκι; :)) Χαιρετισμούς.
Είδες είδες γλυκές μεθυστικές γεύσεις Έφη μου; Φραουλίτσα, ζαχαρίτσα και έτοιμο το ποτάκι. Καλό σου βράδυ χάρηκα που πέρασες.
Μάγδα μου αγαπημένη!! Όπως το λες...Καμπάς σε κάθε σπίτι. Έρρεε...Τώρα πλέον τα γνήσια κατέχουν συλλεκτική θέση. Να είσαι καλά σου στέλνω την αγάπη μου.
Σκρουτζάκο χάρηκα και σε ευχαριστώ που πέρασες. Καλή εβδομάδα επίσης και σε σένα.
vermouth ήταν η ψυχή των πάρτι πριν από το ουίσκι. Ένα βερμουτάκι θα πάρετε; Κάποτε στο πατρικό μου υπήρχαν τέτοιες φιάλες σαν αυτή που έκανες ανάρτηση. Τις κοιτούσα σαν ένα συνηθισμένο αξεσουάρ του εσωτερικού διάκοσμου. Σήμερα αποτελεί καρτ ποστάλ και μόνο η όψη του.
Χαίρομαι για το σχόλιο σου. Καλωσόρισες! Πράγματι...ευλαβικά θυμήματα αυτά τα μπουκάλια γιαυτό και τα φυλάγουμε εις ανάμνηση αλλοτινών καιρών με νοσταλγία. Ένα βερμουτάκι; :))
Ο αγαπημένος μου συγγραφέας λέει ότι η ιστορία γράφεται τόσο στα πεδία των μαχών όσο και στις μικρές αγγελίες των εφημερίδων.
Γιατί όχι και στις παλιές ετικέτες; Κι αυτό που μου τις κάνει περισσότερο αγαπητές είναι πως μιλούσαν ελληνικά.
Τυρί, ρύζι, γάλα, ΚΑΜΠΑ!!!
Απίστευτα χρόνια!
Πάρτι μόνο με βερμούτ ΚΑΜΠΑ!!!
Τώρα μπόμπες και ότι να΄ ναι...
Έχω δύο φιάλες. Η μία είναι καμπα sweet Vermouth ...k to άλλο λέει kampa k exei στο πώμα ενα κίτρινο τριφύλλι ....τα πουλάω....6945848084... Σταύρος
Δημοσίευση σχολίου