Περιπατητής και αναχωρητής...

Περιπατητής στις ακτές των αισθήσεών μας ο Ιούνης , αφήνει τα χνάρια του καλοκαιριού πάνω στην αμμουδιά.

Φλερτάρει επίμονα με της σελήνης το φως που δειλά δειλά κάνει τα σεργιάνια της στους ουρανούς της νύχτας συνωμοτώντας σε ερωτικά σκιρτήματα.

Ξαποσταίνουν οι λογισμοί στις ψάθινες καρέκλες του καφενέ πλάι στο κύμα .

Λίγα σκόρπια κοχύλια λένε να ανταμώσουν παραδίπλα μήπως και τραγουδήσουν καλοκαιριού τραγούδια.

Ανάλαφρα βαδίζει με τις σαγιονάρες του ο Ιούνης καλογυαλισμένος από το αντιηλιακό, ως πρώτος αναχωρητής καθώς ο άλλος, ο Ιούλιος, τσεκάρει το εισιτήριο των καλοκαιρινών του διακοπών.

Έχει αποφασίσει να παραμερίσει για τα καλά τους θυμούς του καιρού , δε θέλει κλάματα κι απομακρύνει κάθε μικρό παραμικρό ίχνος σύννεφου.

Παραπλανούν στο τρεμοφέγγισμά τους τα αστεράκια το βαρκάρη που ξεκινά νυχτερινό άνοιγμα σε ατάραχα νερά με προσδοκία να τον έβρει το ξημέρωμα αναπαμένο από τα πώς και τα γιατί της μέρας…

Θα βγει ο ήλιος τότε και θα στεγνώσει κάθε δάκρυ της ψυχής που άπλωσε σε τεντωμένο σκοινί τα ανεκπλήρωτα όνειρα από ασέληνες νύχτες .

Σταγόνες γιασεμιού αρωματίζεται η νύχτα για να μεθύσει με έρωτα από το φιλί του φεγγαριού που επιμένει να τη φλερτάρει .

Αθόρυβα βήματα νεαρού αντρόγυνου στην ακροθαλασσιά ξεμπροστιάζουν την έξαψη του καλοκαιριού.    

Μαριάνθη Βάμβουρα