Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Λιποτακτείς...






 Φυλακισμένος στην κραυγή του μυαλού 
που τη σάρκα σου κατασπαράζει
ενδύεσαι των ονείρων σου το κουρνιαχτό και σιωπάς.
Λιποταχτείς απ΄της ζωής τον πόλεμο, καταθέτεις τα όπλα αμαχητί.
Χαμηλώνεις το βλέμμα , επαίτης χαμένων πατρίδων
μετράς την ανταπόκριση σε ήχους κερμάτων που περαστικών το χέρι αποθέτει σιμά σου.
Γύρω σου φανταχτερές βιτρίνες υποκρίνονται πλούτο απατηλό και
συ επιλέγεις τη μοναξιά για συντροφιά σου
Σκυφτός...
Φυσά ο αέρας και το χάδι του γίνεται ράπισμα που σε λοιδορεί
Της θάλασσας τα νερά που στέκουν ατάραχα καθρεφτίζουν τις χαρακές της ψυχής σου
Μπογιάτισες μαύρο τον καμβά σου και  δυσκολεύεσαι τα μάτια να σηκώσεις φοβούμενος την καταιγίδα που απειλεί χρόνο καιρό να ξεσπάσει πάνω σου.
Δεν τη φοβάσαι...την καρτερείς για να ξεπλύνει τους ρύπους που σε δηλητηριάζουν
Στεγνός από κουράγιο άδειασες από νοήματα και αξίες τη θωριά σου και υποτάχτηκες
Τόσο νέος,  τόσο απέλπιδα, τόσο άδικα τελικά....


 Μαριάνθη Βάμβουρα

6 σχόλια:

pylaros είπε...

Ακόμα και η φωτογραφία φαίνεται απελπιστική, τα φώτα της νύχτας αντανακολυν την καθιστή φιγούρα,
Αντιγράφω δυο δικές σου λέξεις που μου έκαναν εντύπωση (Καθλιπτική και ψυχοφθόρα)

Είναι σρτιγμιαίες αντιδράσεις του εγκεφάλου στην σημερινή επικαιρότητα, αλλά μετά την καταχνιά πάντα έρχεται η άνοιξη που φέρνει την ελπίδα με τα χαμόγελά της.

Αγαπητή μου Μαριάνθη, πολλούς χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Paraskevi Lamprini M. είπε...

κακή η λιποταξία... ειδικά όταν είσαι νέος!!!...
πολύ καλό το κείμενο Μαριάνθη! μπράβο!!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Το δικό σου "Λιποτακτείς" η δική μου ανάσταση!Μ άγγιξες όπως πάντα Μαριανθάκι,αν και τούτο το κείμενο είχε στόχο καρδιακό...
Σε φιλώ

Μαριάνθη είπε...

Πάντα ακολουθεί του χειμώνα η Άνοιξη κύριε Γαβριήλ!!! Ευτυχώς . και αυτήν περιμένουμε...κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Πολλούς χαιρετισμούς.

Μαριάνθη είπε...

Κάκιστη.... Παρασκευή!!! Μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει. Αλλά δυστυχώς σημείο των καιρών...
Να είσαι καλά.

Μαριάνθη είπε...

Χαρουλινάκι μου!!!! Πώς να σε υποδεχτώ!!! Πολύ χαίρομαι που διαβάζω σχόλιό σου τούτο τον καιρό από σένα. Και πολύ περισσότερο με αγγίζουν τα όσα γράφεις.Φιλιά!!!!!!!!!!!!!!!!!