Χριστός Ανέστη!!

"Άκου τα σήμαντρα των εξοχικών εκκλησιών.
Φτάνουν από πολύ μακριά από πολύ βαθιά.
Απ' τα χείλη των παιδιών
απ' την άγνοια των χελιδονιών
απ' τις άσπρες αυλές της Κυριακής
απ' τ' αγιοκλήματα και τους περιστεριώνες
των ταπεινών σπιτιών..."

αυτούς τους στίχους από την Εαρινή Συμφωνία του Γιάννη Ρίτσου, διαλέγω για να υποδεχτώ μαζί σας τη Λαμπρή φίλοι κι επισκέπτες.

Λαμπρή Χαράς!
Πάσχα Αγάπης!
Για όλους μια Ανάσταση που ρίχνει το φως της στις καρδιές και τις αναγεννά.
Δυο κόκκινα αυγά, μια λαμπάδα αναμμένη, ένα φιλί , ένα σφίξιμο χεριών σε κάθε αντάμωση, για μια ευχή "Χριστός Ανέστη!!"
Και πάλι η Αγάπη να φωλιάζει στις καρδιές, στις ψυχές που λαχταρούν να την υποδεχτούν για να ομορφύνουν.
Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα!!
Πλούσιο το εθιμικό σε κάθε τόπο, για κάθε Έλληνα.

Φέρνω στο νου μου τα δυο γειτονικά χωριά του τόπου μου , της μικρής μου πατρίδας, τον Τρίγωνα και την Πλαγιά όπου την Κυριακή του Πάσχα ανταμώνουν στο πνεύμα της Αγάπης με έναν ξεχωριστό και ιδιαίτερα συγκινητικό τρόπο που έχει τις ρίζες του βαθιά στο χρόνο. Το λαμπριάτικο πρωινό βρίσκει τα δυο χωριά να ανανεώνουν την καλή γειτονία με την ευλογία του αναστημένου φωτός. Οι κάτοικοι της Πλαγιάς αφού ψάλλουν τον Εσπερινό της Αγάπης στο ναό της Αγίας Τριάδας ξεκινούν με τους ιερείς, την Ανάσταση, εικονίσματα και λάβαρα να φτάσουν εν πομπή στον Τρίγωνα. Εκεί στο ναό του Αγίου Αντωνίου τους υποδέχεται το εκκλησίασμα για να γίνει δέηση κοινή και όλοι μαζί πια -Τριγωνιάτες και Πλαγιώτες- να επιστρέψουν στην Πλαγιά να κάνουν δέηση στο ναό της Αγ. Τριάδας ώστε να πάρουν στη συνέχεια το δρόμο της επιστροφής για το χωριό τους οι κάτοικοι του Τρίγωνα με τα δικά τους λάβαρα και εικονίσματα. Σε όλη τη διαδρομή επικρατεί ατμόσφαιρα ευφρόσυνη και εντυπωσιακή.

Μα...το εθιμικό δε σταματά εδώ...

Στο Πλωμάρι, την ώρα του δειλινού ο Εσπερινός της Αγάπης δίνει το δικό του χρώμα στη γιορτή της Λαμπρής.
Με πίστη στην παράδοση, ο Εσπερινός της Αγάπης στην ενορία της Αγίας Παρασκευής ψάλλεται το απόγευμα. Από τα χρόνια τα παλιά, τότε που η συνοικία του Ταρσανά -όπου και βρίσκεται ο ναός- ήταν κατ΄εξοχήν των ναυτικών, οι κάτοικοι γιόρταζαν τη Δευτερανάσταση το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα. Την ύστατη ώρα της ημέρας και προτού γείρει ο ήλιος, χτυπούσε η καμπάνα, ώστε να δοθεί η ευκαιρία σε όσο το δυνατόν περισσότερους ναυτικούς-που επέστρεφαν κείνες τις μέρες στον τόπο τους- να φθάσουν σπίτι τους και να ανάψουν το κερί της γιορτής στον Εσπερινό με τους δικούς τους.
Το έθιμο τηρείται ευλαβικά και οι πιστοί γίνονται κοινωνοί της πασχαλινής αγάπης, του Χριστός Ανέστη!!

Από καρδιάς εύχομαι σε όλους σας, καλοί φίλοι κι επισκέπτες αυτού του ημερολογίου

Καλό Πάσχα!!!

κόκκινο, ζεστό, με όλες τις αχτίδες του αναστημένου φωτός να αγγίζουν την καρδιά σας.

Χρόνια Πολλά!

Χριστός Ανέστη!

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου