Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Χειμωνιάτικα περπατήματα


Στ΄αντίκρισμα της ξυλόσομπας που καίει στον καφενέ νωρίς το πρωί παρέα με τ΄άρωμα του καφέ, με μια παρτίδα τάβλι, κουβεντολόι ασταμάτητο με ούζο και μεζέ τ΄απόβραδο, σε μια στοίβα από ξύλα σκεπασμένα με μουσαμά στην αυλή του χαμηλού σπιτιού, στη μυρουδιά της καμινάδας που ντύνει με την κάπνα της τα κρύα δειλινά, αποκαλείπτεται ο χειμώνας.


Στο βάθος, έξω απ΄το νοτισμένο τζάμι, μοτίβα καϊκιών αρμενίζουν μες στο ομιχλώδες τοπίο. Δυο στάλες βροχής κυλούν κι αυλακώνουν το πρόσωπο των εραστών  που σεργιανίζουν στον παραλιακό. Τα βλέματα των περαστικών διασταυρώνονται πότε αφηρημένα, πότε αδιάφορα, συνήθως ακυβέρνητα, παραδομένα σε ταχείς βηματισμούς.


Στη γωνιά του δρόμου τους περιμένει το φρεσκοψημένο κουλούρι που δίνει το καθημερινό παρόν και γαργαλάει παιχνιδιάρικα τη μύτη. "Φρέσκο απογευματινόόό!!"φωνάζει ο κουλουράς χαζεύοντας το πιτσιρίκι που δεν μπορεί να αντισταθεί κι απλώνει το χέρι του στη λαμαρίνα. Λίγο πιο πέρα κι ο καστανάς με το σαλεπιτζή από νωρίς στο μεροκάματο. Το άρωμα από μαχλέπι που πλημμυρίζει την πλατεία σε καθηλώνει στη βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου με το λαχταριστό τσουρέκι. 


Γεύσεις αληθινές από μήλο πασπαλισμένο με κανέλα, κονιάκ από βύσσινο και μια φλούδα πορτοκάλι ν΄αφήνει το άρωμά της στο χώρο καθώς ερωτοτροπεί με τ΄αναμμένο κούτσουρο στο τζάκι.


Αντάρα και βροχή! Το παγωμένο γκρι κυριαρχεί στο τοπίο σε μια λάμψη εκτυφλωτική μέχρι να σχίσει τον ορίζοντα μια παρέα από διαβατάρικα πουλιά.

Μέχρι ν΄αλλάξει η μέρα και να ροδίσει ο ήλιος το στερέωμα. Να σχίσει το κίτρινο της ώχρας τον ουρανό αντάμα με τα σύννεφα για να κάνει το βλέμμα να θέλει να ψάξει το θρόνο του Θεού πέρα απ΄αυτά, την ώρα του εσπερινού, τότε που ένα φυλλαράκι ξεκόβει απ΄το κλαδί για να ζωγραφίσει στο πέταγμά του στον ορίζοντα"Ο Κύριος εβασίλευσεν ευπρέπειαν ενεδύσατο..."


Καθώς αποχαιρετούμε τον Οκτώβρη και βηματίζουμε στην υποδοχή του Νοέμβρη, οι σκέψεις βρέχονται από τη ψιχάλα της βροχής , κυνηγημένες στη ψύχρα του φυσήματος του αγέρα, με τη ματιά στη θαλπωρή του κούτσουρου που καίει στο τζάκι.


Με αυτές τις σκέψεις ας είναι καλοδεχούμενος ο Νοέμβρης της βροχής και της σποράς.

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου.

14 σχόλια:

thumbelina είπε...

Τι όμορφα που γράφεις Μαριάνθη, ένιωσα πως ήμουν και εγώ σ' αυτή τη γειτονιά, ένιωσα τις μυρωδιές, τις στάλες της βροχής, είδα τους περαστικούς, τον γκρίζο ουρανό. Με ταξίδεψες στα δικά σου μέρη...
Να είσαι καλά.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ,ΖΕΣΤΟ ΚΑΙ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ.ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΟΣ Ο ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

σταγόνα είπε...

ακολούθησα μαγεμένη τα βήματά σου.. ως την καρδιά του Χειμώνα με πήγαν και την άκουσα να χτυπάει δυνατά, χαρμόσυνα να μας καλεί κοντά του..
καλό Χειμώνα Μαριάνθη μου:)

Μηθυμναίος είπε...

Νοέμβρης μήνας, χρώματα γήινα κίτρινο, καφέ, σέπια, φύλλα πεσμένα, δέντρα ορφανά κι ένας καιρός που όλο σκέπτεται να βρέξει… Τι όμορφες εικόνες μας επιφυλλάσσει…

pylaros είπε...

Μια χειμωνιάτικη "γωνιά" εννοώ τζάκι, μια φουφού με κάρβουνα στη μέση του δωματίου, ένα τενεκεδένιο καπάκι να ψένεις (καρκαρίτσες) καλαμπόκι,
Μια μυρωδιά πετρελαίου από την φωτιστική λάμπα, ένα λαμπόγυαλο καπνισμένο, και την νόνα να μας λέει παραμύθια, προπαντός το παραμυθάκι (Η μικρούλα με τα σπίρτα) του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, έξω να χιονίζει κι εμείς να κρεμόμαστε από τα χείλη της νόνας μας, αυτά που μας γέμιζαν μια ζεστή χειμωνιάτικη θαλπωρή.

Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη
Μιά από τις πιό όμορφες ζωγραφιές του χειμώνα που έρχεται είναι η ανάρτησή σου.
Είναι μιά εποχή που οι καιρικές της συνθήκες προσφέρεται γιά όμορφες και απολαυστικές στιγμές.
Νάσαι καλά
Ντένης

Μαριάνθη είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ Thumbelina.Χαίρομαι που σου άρεσε. Καλό μήνα !!

Μαριάνθη είπε...

Καλό μήνα σταγονίτσα! Που θάσαι και πρωταγωνίστρια αφού ο Νοέμβρης είναι της σποράς και τη χρειάζεται τη βροχούλα!!!

Μαριάνθη είπε...

Ας είναι λοιπόν καλοδεχούμενος ο Νοέμβρης Σκρουτζάκο!Καλή εβδομάδα!

Μαριάνθη είπε...

Να βρέξει Στράτο, να βρέξει και να μπουμπουνίσει!Αυτά θέλουμε για να τον νιώσουμε. Όχι μόνο τα κρύα και τους ξερούς αέρηδες.
Καλό μήνα με χαρά και αισιοδοξία πάντα.

Μαριάνθη είπε...

Έτσι ,μια γωνιά αναμμένη στη σάλα ή την κουζίνα, να φέρνει γύρω της την οικογένεια μια αγκαλιά. Κάστανα ξεροψημένα και χίλια μύθια παραμύθια!!Απλά πράγματα μα σπουδαία αφού κατάφερναν και γέμιζαν ζεστασιά την καρδιά τόση που ακόμα να ανάβει η φλόγα της νοσταλγίας.
Καλό μήνα κ.Γαβριήλ σε όλους σας.

Μαριάνθη είπε...

Υγεία ναχουμε κ. Ντένη να απολαύσουμε τη θαλπωρή του χειμώνα με τα κρύα χρώματα και τα ζεστά αρώματα.
Καλό μήνα να έχετε και πολλά πολλά παραμύθια να ξεδιπλώσετε στα εγγονάκια. Ο Χειμώνας προ των πυλών και δως του κλώτσου να γυρίσει παραμύθι ν΄αρχινήσει...

Αστοριανή είπε...

...με το κρύο (!) μαζεύτηκα εντός... νοσταλγώντας ΟΛΑ όσα αναφέρεις...
μα εκείνη η προτελευταία σου φωτογραφία!!!!!!!!!!!!!!!
Με μάγεψες, Μαριανθη μου...

και... αγόρασα κάστανα, μεγάλα σαν βερύκοκα!!!
τα είχαμε βραστά, στο δείπνο της Παρασκευής, για τον Δημήτρη,κι είπαμε και χρόνια πολλά για όλους σας.

Εδώ γύρω,μας ...πνίξανε τα πεσμένα φύλλα από τα δέντρα... μόνο που έβρεχε...
θα τα πούμε, να είστε όλοι καλά,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Μαριάνθη είπε...

Ναστε όλοι σας καλά Γιώτα μου. Μεγάλη χαρά μου δίνεις που λες πως σηκώσατε το ποτήρι και με τη σκέψη μας.
Είδες τι σου κάνουν τα καστανάκια; Αλλά και τα κιτρινοκαφέ φύλλα που στρώνουν το παχύ χαλί του δρόμου...να περπατάς και να ακούγεται δίπλα σου χρατς χρουτς σα να σου σιγομουρμουρίζουν τον ερχομό του φθινόπωρου, την απαντοχή του χειμώνα.
Φιλιά πολλά στη φθινοπωρινή Ν.Υόρκη
Πάντα με χαρά.
Υόρκη