Χειμωνιάτικα περπατήματα

Στ΄αντίκρισμα της ξυλόσομπας που καίει στον καφενέ νωρίς το πρωί παρέα με τ΄άρωμα του καφέ, με μια παρτίδα τάβλι, κουβεντολόι ασταμάτητο με ούζο και μεζέ τ΄απόβραδο, σε μια στοίβα από ξύλα σκεπασμένα με μουσαμά στην αυλή του χαμηλού σπιτιού, στη μυρουδιά της καμινάδας που ντύνει με την κάπνα της τα κρύα δειλινά, αποκαλείπτεται ο χειμώνας.

Στο βάθος, έξω απ΄το νοτισμένο τζάμι, μοτίβα καϊκιών αρμενίζουν μες στο ομιχλώδες τοπίο. Δυο στάλες βροχής κυλούν κι αυλακώνουν το πρόσωπο των εραστών  που σεργιανίζουν στον παραλιακό. Τα βλέματα των περαστικών διασταυρώνονται πότε αφηρημένα, πότε αδιάφορα, συνήθως ακυβέρνητα, παραδομένα σε ταχείς βηματισμούς.

Στη γωνιά του δρόμου τους περιμένει το φρεσκοψημένο κουλούρι που δίνει το καθημερινό παρόν και γαργαλάει παιχνιδιάρικα τη μύτη. "Φρέσκο απογευματινόόό!!"φωνάζει ο κουλουράς χαζεύοντας το πιτσιρίκι που δεν μπορεί να αντισταθεί κι απλώνει το χέρι του στη λαμαρίνα. Λίγο πιο πέρα κι ο καστανάς με το σαλεπιτζή από νωρίς στο μεροκάματο. Το άρωμα από μαχλέπι που πλημμυρίζει την πλατεία σε καθηλώνει στη βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου με το λαχταριστό τσουρέκι. 

Γεύσεις αληθινές από μήλο πασπαλισμένο με κανέλα, κονιάκ από βύσσινο και μια φλούδα πορτοκάλι ν΄αφήνει το άρωμά της στο χώρο καθώς ερωτοτροπεί με τ΄αναμμένο κούτσουρο στο τζάκι.

Αντάρα και βροχή! Το παγωμένο γκρι κυριαρχεί στο τοπίο σε μια λάμψη εκτυφλωτική μέχρι να σχίσει τον ορίζοντα μια παρέα από διαβατάρικα πουλιά.

Μέχρι ν΄αλλάξει η μέρα και να ροδίσει ο ήλιος το στερέωμα. Να σχίσει το κίτρινο της ώχρας τον ουρανό αντάμα με τα σύννεφα για να κάνει το βλέμμα να θέλει να ψάξει το θρόνο του Θεού πέρα απ΄αυτά, την ώρα του εσπερινού, τότε που ένα φυλλαράκι ξεκόβει απ΄το κλαδί για να ζωγραφίσει στο πέταγμά του στον ορίζοντα"Ο Κύριος εβασίλευσεν ευπρέπειαν ενεδύσατο..."

Καθώς αποχαιρετούμε τον Οκτώβρη και βηματίζουμε στην υποδοχή του Νοέμβρη, οι σκέψεις βρέχονται από τη ψιχάλα της βροχής , κυνηγημένες στη ψύχρα του φυσήματος του αγέρα, με τη ματιά στη θαλπωρή του κούτσουρου που καίει στο τζάκι.

Με αυτές τις σκέψεις ας είναι καλοδεχούμενος ο Νοέμβρης της βροχής και της σποράς.

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου.