Μόνη του συντροφιά τ΄αστέρια. Καθώς η ματιά του θωρούσε τον ουρανό, χανόταν στα στολίδια του. Μόνο που έλειπε το φεγγάρι κι άφηνε τη νύχτα στο μεγαλείο της. Τίποτα δεν την πολεμούσε και το ξέρε. Όλα είχαν ησυχάσει. Κι αυτά τ΄αστέρια; Τη στόλιζαν τη νύχτα. Αλλού μικρά κι αλλού μεγάλα. Γεμάτος ο ουρανός. Κάπου -κάπου βρισκόταν και το πιο τσαχπίνικο που λαμπύριζε. Έτσι! Σα να τον χαιρετούσε. Τον προκαλούσε να του μιλήσει. Πόσα έβλεπε άραγε από ψηλά; Θα΄θελε όμως να τα ομολογήσει; Αλήτευε το αστεράκι. Έκανε συντροφιά στη νύχτα. 
Κι εκείνος μπορούσε να τη μυρίσει, να τη νιώσει. Ήταν από αυτές τις πρώτες του καλοκαιριού που έριχναν τη δροσιά τους βαθιά και του άγγιζαν την ψυχή. Και την απολαμβάνε. Σα να ερωτοτροπούσε μαζί της. Έτσι ένιωθε το δροσερό της αεράκι, σαν του αγκάλιαζε το κορμί καθώς ήταν ξαπλωμένος χάμο στη βεράντα με μαξιλάρι τις παλάμες του . Κάπου-κάπου ακουγόταν και η βελόνα του ραδιοφώνου που προσπαθούσε να γαντζωθεί στα κύματα για τις νυχτερινές μελωδίες .Μάγευε η νύχτα με τους ήχους της. Σιγόντο έκαναν τα τριζόνια που βρήκαν κλαράκι κι έκατσαν. Όλα μια συντροφιά. Βουκαμβίλιες, ζουμπούλια, γιασεμιά τον αγκάλιαζαν με το άρωμά τους.
Δεν είχε όρεξη για κουβέντες. Ήθελε μόνο τη συντροφιά της νύχτας του καλοκαιριού με τα αστέρια της να τον λικνίσουν στα όνειρα της πρώτης νιότης του. Να τον ξανακάνουν παιδί με την πετονιά στο χέρι ώρες ατέλειωτες δίπλα στη θάλασσα, να ξαναγεμίσουν τα πόδια του κολλημένη άμμο. Να ξαναπερπατήσει στα σοκάκια της παλιάς γειτονιάς και να ακούσει το μουρμουρητό απ΄τις κυράδες στα κατώφλια των σπιτιών.
Η ματιά του ήταν σταθερά στραμένη προς τα πάνω καθώς σιγομουρμούριζε
"ω! ουρανέ με τ΄άστρα σου και γης με τα νερά σου και συ καημένη μου καρδιά με τα παράπονά σου..."
Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου
19 σχόλια:
Ήρθα να διαβάσω και είδα εικόνες άκουσα γνώριμους ήχους και μύρισα μυρωδιές αγαπημένες..
2:30 μετά τα μεσάνυχτα, δύσκολη ώρα για να βρείς βάλσαμο..Ήμουν τυχερή σήμερα
Καλό ξημέρωμα
φιλιά
Παιδικά καλοκαιρινά βράδια..
Βράδια γεμάτα αισθαντικές μυρωδιές...
Βράδια γεμάτα από τη γλύκα του καρπουζιού που λιώνει στο στόμα...
Βράδια γεμάτα από το τρυφερά ενοχλητικό τραγούδια του τζίτζικα...
Βράδια γεμάτα αναμνήσεις...
Παιδικές νοσταλγίες,
αξέχαστες στιγμές, τα παραμύθια της γιαγιάς, ο νυχτερινός ουρανός πολυέλαιος του νου, τα αστέρια που κυνηγώνται κι εγώ μικρό παιδί περίμενα να δω να πέφτει κανένα να του ζητήσω μια ευχή, να του ζητήσω χίλια κι άλλα χίλια,
Αξέχαστες παιδικές αναμνήσεις αγαπητή μου Μαριάνθη...
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ
...ένα γαλάζιο παράθυρο, σφαλιστό
στις επερχόμενες μνήμες...
μια ματωμένη μπουκαμβίλια διψά
στο καταμεσήμερο για φιλόστοργο χέρι...
ένα πυθάρι η ζωή...
πώς και πόσα άστρα να χωρέσει...;
αστέρι μου, "πλωμαριώτικο"
με την αγάπη μου,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ
Ηρθα και γέμισε η ψυχή μου γεύσεις και αρώματα καλοκαιριού!!
Θύμισες από τα όμορφα καλοκαίρια της εφηβείας μου με πλημμύρισαν καθώς θυμόμουν τις νύχτες που ξάγρυπνη και ερωτευμένη κοίταζα τα αστέρια και περίμενα να έρθει το πρωί για να πάμε όλη η παρέα για μπάνιο, και ένιωθα μια γλυκιά χαρμολύπη στη καρδιά που μόνο ο εφηβικός έρωτας φέρνει....
φιλιά πολλά γλυκιά μου Μαριάνθη!!!
Στο σπίτι σου το μαγικό
κρέμασα ένα αστέρι
κ ήρθα από δίπλα σου
να σου κρατώ το χέρι…
αν είναι Όνειρο αυτό
ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί μαζί σου αγάπη μου
θέλω για να το ζήσω..
όταν θα έχει σκοτεινιά
θ ανάβεις το αστέρι
κι ότι ζητάς για συντροφιά
εκείνο θα στο φέρει…
Στο σπίτι σου το μαγικό
κρέμασα ένα αστέρι
κ ήρθα από δίπλα σου
να σου κρατώ το χέρι…
αν είναι Όνειρο αυτό
ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί μαζί σου αγάπη μου
θέλω για να το ζήσω..
όταν θα έχει σκοτεινιά
θ ανάβεις το αστέρι
κι ότι ζητάς για συντροφιά
εκείνο θα στο φέρει…
Πανέμορφες καλοκαιρινές εικόνες από κείνα τα αλησμόνητα βράδυα στην πατρίδα. Κείνα τα υπέροχα βράδυα που σήμερα δεν υπάρχουν πιά.
Νάσαι καλά γι'α τα τόσο ωραία που μας χαρίζεις
Ντένης
Και γω νιώθω τυχερή για τη φιλία σου Λίτσα. Από τα θετικά της τεχνολογίας...
Καλές ώρες να΄χεις.
Φιλιά.
Βράδια και στιγμές λοιπόν καλοκαιριού Σοφία μου που στολίζουν τη ζωή μας με τους ήχους, τις μυρωδιές αλλά και τις γεύσεις του. Εικόνες ζωής όλα όπως τα γράφεις. Και ξέρεις τι μουφερες στο μυαλό καθώς διάβαζα το σχόλιό σου;Λεπτά χέρια μικρού παιδιού, αγοριού με ένα χωνάκι παγωτό φυστίκι.
Χαρά μεγάλη που πέρασες νιώθω.
"ο νυχτερινός ουρανός πολυέλαιος του νου"γράφεις κ. Γαβριήλ και για μια φορά ακόμη αποδεικνύεις την ξεχωριστή και δυνατή σου πένα.
Πόσα τέτοια δε θαχεις να θυμάσαι και συ από το νησί των παιδικών σου χρόνων!!
Πολλούς πολλούς χαιρετισμούς.
Τώρα εγώ τι να πω μπροστά σε μια ποιήτρια και μαστόρισσα του λόγου καταξιωμένη και αναγνωρισμένη;Μου αρκεί και με χαροποιεί η αγάπη και η φιλία σου.
Πάντως οι ομορφιές του Αιγίου σίγουρα θα συντροφεύουν τις αναπολήσεις σου. Κι ας πάνε τα χρόνια!
Φιλιά.
Πηγή έμπνευσης ο ουρανός με τα άστρα του Thumbelina μου λοιπόν. Χαίρομαι που σου φερα στο νου όσα η καρδιά σου ένιωθε σε χρόνια εφηβείας. Αυτά έχουν και τη γλύκα.Να ξερες και μένα πόσες ανατολές με βρήκαν παρασυρμένη από τη μαγεία του έναστρου ουρανού με όσες συγκινήσεις αυτό φέρνει. Νασαι καλά και πάντα με ζωντανές τις αισθήσεις !!
Τα άστρα και οι θερινές νύχτες Μάγε νομίζω πως δεν έχουν αφήσει κανέναν ασυγκίνητο στη ζωή. Εσύ βλέπω πως αυτές τις συγκινήσεις τις κάνεις με τέχνη λόγο ποιητικό που τον μοιράζεσαι με όλους.
Έτσι αστείρευτη ναναι η έμπνευσή σου και σε καλωσορίζω στον ιστοχώρο.
Αυτές οι αλησμόνητες εικόνες λοιπόν κ. Ντένη γίνονται συντροφιά και ξεκουράζουν τη ψυχή του ανθρώπου πολλές φορές στο διαβα της ζωής του. Ευτυχώς που υπάρχουν. Ακόμη κια σα γλυκιά μελαγχολία έχουν τη χάρη τους. πόσο μάλλον όταν μας φτερουγίζουν το νου σε τόπους και στιγμές λυτρωτικές και αγαπημένες.
Να περνάς να χαίρομαι.
ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ:))
ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΟΥ.
Καλή κι ευλογημένη εβδομάδα Σκρουτζάκο και για σένα.
Μία εικόνα χίλιες λέξεις δε λέμε;
:))))
... και, ξέρεις κάτι;
κατάφερα και βρήκα μωβ μπουκαμβίλια!!!!!!!!!!!!!!!!
θα τις ...ζευγαρώσουμε???
Φιλάκια σε όλους σας,
Υιώτα, ΝΥ
Δημοσίευση σχολίου