Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Ο επισκέπτης του ονείρου!

Με εντυπωσίασε ο φθινοπωρινός επισκέπτης από την εμφάνιση και μόνο. Από την πρώτη στιγμή που τον είδα. Μου έκανε καλή εντύπωση και μου δωσε λαβή να προχωρήσω ώστε να τον γνωρίσω καλύτερα. Να μη μείνω δηλαδή μόνο στην εξωτερική εμφάνιση και πλανηθώ πλάνην οικτρά, αλλά να ψάξω την ουσία, το περιεχόμενο.  
Ο λόγος,  για τον  Επισκέπτη του Ονείρου, το νέο βιβλίο της κ. Ελένης Τσαμαδού που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός με  ανάγλυφα τυπωμένα γράμματα στο εξώφυλλο. 


 Ο επισκέπτης του ονείρου
Εκδόσεις Ψυχογιός 

 " Το γράμμα έφτασε ένα χειμωνιάτικο πρωινό. Το άφησε πάνω στο γραφείο του η Μαρίτσα μαζί με την άλλη αλληλογραφία: γράμματα από τράπεζες, εμπορικές επιστολές, τιμολόγια, παραγγελίες και ακυρώσεις παραγγελιών, επιστολές πελατών...ένα σωρό κάθε μέρα.
Οι σφραγίδες έδειχναν πως το γράμμα είχε ταχυδρομηθεί δύο μήνες πριν, το Σεπτέμβριο του 1934. Από την Κωνσταντινούπολη. Ο φάκελος ήταν ταλαιπωρημένος, μουτζουρωμένος και τσαλακωμένος με την απαραίτητη σφραγίδα της λογοκρισίας τυπωμένη φαρδιά -πλατιά...."

 Αυτές είναι οι πρώτες σειρές με τις οποίες ξεκινά το πρώτο κεφάλαιο η συγγραφέας,  για  να αρχίσει η ροή της ιστορίας , αφού μάς τοποθετήσει χρονικά και δώσει το κοινωνικοπολιτικό στίγμα της εποχής.
Ο  σταφιδέμπορος Αριστείδης, η εκ Τεργέστης δεύτερη σύζυγός του και μητέρα των τριών θυγατέρων του Μαριάνθη, η κινούσα τα νήματα θεία Ευτέρπη, η Μαρίτσα η Σμυρνιά, μα και ο μέγας πολύς τραπεζίτης κ. Καραλέων με την πιστή και υπάκουη γραμματέα Καλλιρόη αλλά και την τσαχπίνα υπάλληλο Αννούλα καθώς και η αφηγήτρια, είναι τα πρόσωπα που πλέκουν αλλά και περιπλέκονται στον ιστό του μυθιστορήματος. Όλοι γύρω από τον Μιχαήλ, το νέο με τους εκλεπτισμένους τρόπους που εμφανίζεται ξαφνικά στη ζωή τους και την αναστατώνει. Συγκινεί, φέρνει στο φως καλά κρυμμένα μυστικά, πάθη ανομολόγητα , αμαρτίες παλιές...



Εδώ, θα κάνω πιο προσωπικό το λόγο μου και θα πω τώρα που ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου πως "πέρασα καλά" διαβάζοντάς το. Νομίζω πως αυτό τα λέει όλα αν λάβουμε υπόψη μας πως κάθε ιστορία, κάθε βιβλίο είναι ταγμένο να μιλήσει με τον δικό του τρόπο στον κάθε αναγνώστη. Ξαναπερπάτησα στους δρόμους της αγαπημένης μου Πάτρας, έφερα εικόνα μπροστά μου την Παντάνασσα έτσι όπως την έβλεπα για χρόνια από το μπαλκόνι του σπιτιού μου στην Καραϊσκάκη και Βότση. Ξανακατέβηκα τις σκάλες της Αγίου Νικολάου, στάθηκα έξω από τη βιτρίνα του βιβλιοπωλείου του Καϊάφα μα και κουβέντιασα με τους κληρονόμους  του,  πέρασα και χάζεψα το Ματζέστικ αλλά και ανέπνευσα θαλασσινό αέρα με μια βόλτα μου στο λιμάνι της Πάτρας.
Γέλασα, ξεχάστηκα, μα και σφίχτηκε η καρδιά μου. Θυμήθηκα φράσεις σμυρνιές που΄χα να τις ακούσω από τα παιδικά μου χρόνια. Διάβασα κι άλλες, που τις χρησιμοποιώ ακόμα και σήμερα.

                 Η συγγραφέας του μυθιστορήματος κ. Ελένη Τσαμαδού.


Το μυθιστόρημα καθώς εξελίσσεται παρουσιάζει μία ανοδική δυναμική στην πλοκή της ιστορίας του. Καλογραμμένο, χωρίς πλατιασμούς , με σύντομες εναλλαγές στις αφηγήσεις των προσώπων , μού πρόσφερε αναγνωστική απόλαυση.  
Κι... αν το παρομοίαζα με ένα καλό βαθυκόκκινο κρασί, θα έλεγα πως έχει γεύση μα κυρίως και επίγευση. Αυτό σκέφτηκα σαν έφτασα στην τελευταία λέξη της 437ης σελίδας και είδα πως ολοκληρώθηκε η ανάγνωσή του. Κρίμα, σκέφτηκα, αποχωρίζομαι μια καλή συντροφιά.

Σαν πρωτοπληροφορήθηκα πως πρόκειται να κυκλοφορήσει ευχήθηκα "καλοτάξιδο".
Στους δρόμους του δικού μου νου η ευχή έπιασε τόπο. Σίγουρα όχι μόνο...
Καλή συνέχεια στη συγγραφέα μένει πια να πω.

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου. 

21 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Ενώ είχα προγραμματίσει, Μαριάνθη, να πάω στην παρουσίαση αυτού του βιβλίου της κας. Τσαμαδού στον Ιανό, όμως κάποιο κώλυμα της τελευταίας στιγμής ήταν η αιτία να τη χάσω. Τι κρίμα…
Έχω διαβάσει κι αλλού καλές κριτικές για το βιβλίο να ευχηθώ από εδώ τα καλύτερα για την κα. Τσαμαδού κι όπως λες ας είναι καλοτάξιδο!

pylaros είπε...

Και μια από τις πρωταγωνίστριες του Μυθιστορήματος, λέγεται Μαριάνθη!
Αλλά μου άρεσε αυτό που γράφεις αγαπητή μου Μαριάνθη (πως έχει γεύση μα κυρίως και επίγευση) μετά κι αφότου το τελείωσες.

Της εύχομαι της αγαπητής κ. Τσαμαδού καλή επιτυχία.

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Eleni Tsamadou είπε...

Αγαπητή Μαριάνθη,
Πως να σε ευχαριστήσω για τα τόσα ωραία που γράφεις για το βιβλίο μου;
Έχεις δίκιο κάθε βιβλίο μιλάει διαφορετικά στον κάθε αναγνώστη. Χαίρομαι που σου κράτησε καλή συντροφιά και σου θύμησε
παλιά και ξεχασμένα ίσως "σμυρνέικα" και που σε έκανε να περπατήσεις τους δρόμους της Πάτρας μας και πάλι.
Σε ευχαριστώ και για τις ευχές που νιώθω πως βγαίνουν από την καρδιά σου. Να είσαι καλά.

Αστοριανή είπε...

Εύγε, Μαριάνθη μου!
Η παρουσίασή σου, καλοδεμένη, καλοζυγισμένη...
Είθε κι άλλοι να μιμηθούν αυτή την σωστή σου κίνηση.
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα

Unknown είπε...

Είδες Μαριάνθη μου τι κάνει ένα καλό "βιβλίο"; Μόλις το τελειώσεις δεν θέλεις να αφήσεις τη συντροφιά του. Υπάρχει άραγε πιο "σταθερή" παρέα;

Καλημέρες

Μαριάνθη είπε...

Είδες καμιά φορά Στράτο τι αναποδιές συμβαίνουν και μας στερούν από πραγματικές ομορφιές και ευχάριστες καταστάσεις όπως η παρουσίαση ενός αξιόλογου βιβλίου.Δε σου μένει πια παρά να το ευχαριστηθείς διαβάζοντάς το.
Χαιρετώ εσένα και την Αλεξάνδρα.

Μαριάνθη είπε...

Πράγματι κ. Γαβριήλ μια από τις πρωταγωνίστριες του Μυθιστορήματος είναι κι αυτή Μαριάνθη. Μόνο που ευτυχώς δε βρήκα κοινό σημείο ούτε στο απειροελάχιστο ..μ΄αυτή που ξέρουμε!!χα χα!!
Το κυριότερο όμως είναι πως μου άφησε "επίγευση". Διάρκεια δηλαδή αναγνωστικής απόλαυσης σαν ολοκλήρωσα την ανάγνωση. Δεν έσβησε σαν πειροτέχνημα. Άσε που με βασανίζει ακόμη με κάποια ερωτήματα...
Θα το διαβάσεις και θα καταλάβεις.
Πολλούς χαιρετισμούς.

Μαριάνθη είπε...

Δεν έγραψα τίποτα περισότερο από όσα πραγματικά ένιωσα και μου ενέπνευσε η ανάγνωση του βιβλίου σας κ. Ελένη. Σίγουρα έγραψα λιγότερα. Αλήθεια λέω. Γιαυτό και εγώ σας ευχαριστώ.
Κι όπως καταλαβαίνετε...το αναγνωστικό σας κοινό περιμένει κι άλλα!
Να είστε καλά, την εκτίμησή μου.

Μαριάνθη είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μαριάνθη είπε...

Σε ευχαριστώ καλή μου Γιώτα. Ό,τι είναι καλό και αξίζει, πιστεύω πως πρέπει να το μοιραζόμαστε. Εγωιστικό δε θα΄ταν αλλιώς να το κρατούσαμε μόνο για τον εαυτό μας;
Φιλιά πολλά.
Χαιρετισμούς και στον καλό μας Δημήτρη και από το Νίκο.

Μαριάνθη είπε...

Ναι καλή μου meggie, σα να κολλάς είναι άμα ένα βιβλίο σε αγγίζει και δε θες να το αποχωριστείς.
Και σταθερή παρέα και βολική το βιβλίο πάντα. Ακολουθεί το δικό σου πρόγραμμα.Αν και τούτο δω με ζόρισε λίγο καθότι δεν ήθελα να σταματώ την ανάγνωση του αλλά οι υποχρεώσεις με καλούσαν και ..καταλαβαίνεις!!

Μαριάνθη είπε...

Ευχαριστώ πολύ Ορθόδοξε για την ενημέρωση. Θα επισκεφτώ τον ιστοχώρο που προτείνετε.Καλή διαδρομή να έχει.

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Με κέρδισε, η χρονική αναφορά.
Ευχαριστώ για την ενημέρωση.

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Μαριάνθη, με κέντρισε η παρουσίασή σου, και βρήκα πολύ ενδιαφέρον το θέμα και τον τρόπο προσέγγισης.

Καλό σου απόγευμα

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη σε καλημερίζω.
Σ ευχαριστώ κι εγώ με την σειρά μου
για την ενημέρωση γύρω απο το
εκλεκτό βιβλίο της κ.Τσαμαδού.
Οπωσδήποτε θα το διαβάσω. Εύχομαι
να ειναι όπως λες καλοτάξιδο.
Κι αυτό το ταγκό της Χαρούλας
φανταστικό. Τα έχεις πολύ όμορφα
ταιριάσει.
Να είσαι καλά
Μαργαρίτα

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Μαριάνθη σε ξανα- επισκέπτομαι και σε καλώ εδώ:http://anemondixtia.blogspot.com/2010/11/blog-post_12.html

δήλωσε συμμετοχή και πάμε!!

Μαριάνθη είπε...

Θα σε κερδίσει και η ιστορία γιαγιά Αντιγόνη. να σαι καλά χαίρομαι που βρεθήκαμε. Να περνάς.Καλή εβδομάδα.

Μαριάνθη είπε...

Όταν κάτι με αγγίξει Ρεγγίνα μου θέλω να το μοιράζομαι με τους άλλους. Νιώθω τότε διπλή τη χαρά, γεμάτη την καρδιά μου. Έτσι έκανα και τώρα.Χάρηκα που πέρασες.

Μαριάνθη είπε...

Με αγγίζει ο τρόπος της ευγένειας που γράφεις Μαργαρίτα.
Είναι σα να μου χαμογελούν τα σχόλιά σου.
Πολύ θα ήθελα να γωνρίζω την ηλεκτρονική σου διεύθυνση γιαυτό αν θέλεις άφησέ μου ένα μήνυμα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο.
Επίσης ισχύει και αυτή η διεύθυνση:vamvouramar@gmail.com

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, δεν είμαι όμως πιό ευγενική απο εσένα η απο τούς γύρω σου, άλλωστε η ευγένεια απαιτείται.
Είμαι βέβαια λιγάκι εκλεκτική κι όταν κάτι μου αρέσει η με εμπνέει το επαινώ.Αυτό συμβαίνει και με το δικό σου μπλόγκ γιατί "ουκ εν τω πολλώ το ευ αλλ εν τω ευ το πολύ", τα πολυφορτωμένα δεν τα συμπαθώ,
δεν βρίσκεις άκρη .Μαριάνθη μου λυπάμαι που δεν έχω όχι μόνο e-mail
αλλά ούτε υπολογιστή στο σπίτι μου. Για τον απλό λόγο. Γίνεται κανείς εξαρτημένος, εργάστηκα και αρκετά χρόνια με υπολογιστές και πόνεσαν τα μάτια μου γι αυτό το αποφεύγω.
Έχω την ευτυχία δίπλα απ το σπίτι μου να είναι ένα καφενεδάκι
πηγαίνω για λίγο ψάχνω αυτά πού θέλω και φεύγω. Με βάζεις όμως
σε πειρασμό να αγοράσω πάλι.
Αν θα έχω θα είσαι η πρώτη που
θα το μάθεις.Θα το σκεφθώ.
Σίγουρα η ανωνυμία δεν είναι
αρεστή, αν μου το επιτρέπεις όμως θά έχεις τα σχόλιά μου.
Μαργαρίτα

Μαριάνθη είπε...

Καλημέρα Μαργαρίτα
σε ευχαριστώ για το μήνυμα.
Δε με ενοχλεί η ανωνυμία απλά διέκρινα μία ευπρέπεια στο λόγο σου και θέλησα να μάθω λίγα περισσότερα για σένα όπως και γω να σου έλεγα για μένα. Να μάθαινα δηλαδή πού ζεις κ.τ.λ.
Δεν υπάρχει όμως κανένα πρόβλημα εφόσον δεν έχεις e-mail.
Κάθε σου επίσκεψη και σχόλιο είναι χαρά και τιμή για μένα. Γιαυτό και θα σε περιμένω να περνάς να λέμε έστω και ένα χαιρετισμό. Να είσαι καλά.
Σε καλημερίζω με χαμόγελο από καρδιάς.