Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Το δάκρυ του κρίνου.


Μπορεί άραγε ένα λουλούδι να φέρει δάκρυ, να ματώσει και να δακρίσει;
Να φέρει σπαραγμό σε μια ανθρώπινη ύπαρξη που να εκλιπαρεί για λήθη;
Απ΄ότι φαίνεται, μέσα από την πένα της Γιώτας Φώτου μπορεί. 
Είναι δυο μέρες που ολοκλήρωσα την ανάγνωση του μυθιστορήματος "Το δάκρυ του κρίνου" και προσπαθώ να συνέλθω. Έτσι όπως το γράφω. 
Η συγγραφέας με συγκλόνησε με τη συνταρακτική της ιστορία. 
Από την ώρα που ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο, ήμουν σε εγρήγορση για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Μέχρι την τελευταία σελίδα η αγωνία ήταν κορυφαία. Αμείωτη. Είδα μια άλλη όψη της ζωής και ταράχτηκε ο εσωτερικός μου κόσμος.
Ηρωίδα της ιστορίας η Μερόπη Ζήγρα που συμπαρασύρει στα πάθη της τη Γεθσημανή και τον Αντώνη.
 Ονόματα σημαδιακά για κείνη.
 Η Μερόπη ακροβατεί σε τεντομένο σχοινί και καμιά φορά χάνει την ισορροπία της, βυθίζεται και προσπαθεί να ξεχάσει, να λυτρωθεί.
 Μια ιστορία που φέρνει στο φως πτυχές από τα χρόνια του Εμφύλιου πολέμου. Που με έκανε να μονολογήσω για άλλη μια φορά το "Κατάρα ο πόλεμος, κατάρα'' και να ευχηθώ να μην το ζήσουμε ούτε μεις ούτε τα παιδιά μας.
Σε τρία χρονικά επίπεδα το μυθιστόρημα , κάνει λόγο τη ζωή της ηρωίδας στο τώρα, στο 1950 και μετά στη Βοστόνη αλλά και στο πριν το 1950 στα χρόνια του Εμφύλιου εδώ στην Ελλάδα. 
 Ορεινή Αρκαδία, Αθήνα, Βοστόνη, Μυτιλήνη ένα σύμπλεγμα πόλεων που κουβαλούν ανάσες ψυχών.


Μια δασκάλα, ένα σχολείο, πολλά αστραφτερά ματάκια. 
Μεστή ιστορία μα και διανθισμένη με λογοτεχνήματα εκφραστικά, με εικόνες έντονες που χαράζονται βαθιά στο νου και την ψυχή. 
Με έκανε να ακουμπήσω το βιβλίο στα πόδια μου και να κλάψω σα μωρό παιδί την ώρα που διάβαζα το γράμμα που αποκάλυπτε φοβερά μυστικά.
Έκανε τη φωνή μου να σπάσει σαν μετέφερα την ιστορία στον άντρα μου και να μην μπορέσω  να συγκρατήσω τα δάκρυά μου μπροστά στα παιδιά μου που με κοιτούσαν απορημένα.
Τι πιο μεγάλη απόδειξη για τη ζωηρή γραφή, τη γεμάτη παλμό και χρώμα.

                         Η συγγραφέας του βιβλίου Γιώτα Φώτου.


Καλοτάξιδο ας συνεχίσει.
Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου. 
  

12 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Αν και δεν είναι σωστό, παρακάμπτω το βιβλίο και στέκομαι στο χάρισμα που έχεις, Μαριάνθη, να παρουσιάζεις, σαν «βιβλιοφάγος» που είσαι θαυμάσια βιβλία και... μας παρακινείς. Διαπιστώνω πως το έχεις… πώς να το κάνουμε. Και μπράβο σου!
Ευχές και στην συγγραφέα το βιβλίο της να ταξιδέψει με ούριο άνεμο!

Despina είπε...

και μόνο με την τόσο αυθόρμητη παρουσίαση του βιβλίου με παρακινείς να το διαβάσω....
την μωβ καληνύχτα μου!!

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,
τιάλλο να πω παρά ότι ζεις μέσα από το βιβλίο, γράφεις (Με έκανε να ακουμπήσω το βιβλίο στα πόδια μου και να κλάψω σα μωρό παιδί την ώρα που διάβαζα το γράμμα που αποκάλυπτε φοβερά μυστικά.)

Αλήθια συγκινητικό ο ψυχικός σου κόσμος τόσο πλούσιος, ώστε ένα καλό λογοτεχνικό βιβλίο, σε μεταφέρει σε σκηνικά της ιστορίας, του μιθυστορήματος και ζεις μαζί με τους πρωταγωνιστές, Είναι κι αυτό ένα χάρισμα.

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Γιώτα Φώτου είπε...

Μαριάνθη ευχαριστώ για την παρουσίαση

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Μαριάνθη μου, να σε ευχαριστήσω για την ενημέρωση.
Η περιγραφή σου με κέντρισε.. η εποχή που αναφέρει η συγγραφέας από τις αγαπημένες...

Καλή επιτυχία!

Μαριάνθη είπε...

Διάβασα και ξαναδιάβασα το σχόλιό σου εκλεκτέ φίλε μου Στράτο και ένα πλατύ χαμόγελο διαγραφόταν κάθε φορά στο πρόσωπό μου. Να σαι καλά.
Κάτι τέτοια βιβλία "ταράζουν τα νερά"
Χαιρετισμούς και στην Αλεξάνδρα.

Μαριάνθη είπε...

Δέσποινα
με το ξεχωριστό όνομα
το΄χω αυτό το κουσούρι. Ό,τι γράφω είναι αυθεντικό της ψυχής μου.
Διαφορετικά σιωπώ.
Να σαι καλά.Χαίρομαι που περνάς.

Μαριάνθη είπε...

Το παραέζησα απ΄ότι φαίνεται τούτο το βιβλίο κ. Γαβριήλ γιατί ακόμα με πιάνω να συλλογιέμαι...
Βέβαια "φταίει"η συγγραφέας που τα κατάφερε!!
Πολλούς χαιρετισμούς και στην κ. Ορτανσία.

Μαριάνθη είπε...

Εσύ να σαι καλά Γιώτα!!
Και πάντα εμπνευσμένη.

Μαριάνθη είπε...

Να σαι καλά γιαγιά Αντιγόνη . Είδες πόσο μπορεί να μας κερδίσουν κάποια στοιχεία μιας ιστορίας;Να σαν την εποχή που λες.
Σε ασπάζομαι(καθότι δηλώνεις γιαγιά το λέω έτσι, αλλιώς θαλεγα σε φιλώ,χα χα)

Ηλέκτρα Βαλάση είπε...

Καλησπέρα Μαριάνθη!

Πολύ όμορφο το ιστολόγιό σου, με πολύ όμορφα θέματα, χρώματα και φωτογραφίες!


Ηλέκτρα

Μαριάνθη είπε...

Καλώς όρισες Ηλέκτρα!!
Χαίρομαι που θα τα λέμε.