Κική Δημουλά

ΚΟΝΙΑΚ ΜΗΔΕΝ ΑΣΤΕΡΩΝ

Χαμένα πάνε εντελώς τα λόγια των δακρύων.

Όταν μιλάει η αταξία η τάξη σωπαίνει

-έχει μεγάλη πείρα ο χαμός.

Τώρα πρέπει να σταθούμε στο πλευρὸ 

του ανώφελου.

Σιγὰ σιγὰ να ξαναβρει το λέγειν της η μνήμη

να δίνει ωραίες συμβουλὲς μακροζωϊας

σε ό,τι έχει πεθάνει.

Ας σταθούμε στο πλευρὸ ετούτης της μικρής 

Φωτογραφίας

που είναι ακόμα στον ανθὸ του μέλλοντός της:

νέοι ανώφελα λιγάκι αγκαλιασμένοι

ενώπιον ανωνύμως ευθυμούσης παραλίας.

Ναύπλιο Εύβοια Σκόπελος;

Θα πεις

και πού δεν ήταν τότε θάλασσα.

(απὸ τα Ποιήματα, Ίκαρος 1998)

ΓΗ ΤΩΝ ΑΠΟΥΣΙΩΝ

Τώρα θα κοιτάζεις μία θάλασσα.

Η διάθεση να σε εντοπίσω

στη συστρεφόμενη εντός μου γη των απουσιών

έτσι σε βρίσκει:

πικρὴ παραθαλάσσια αοριστία.

Εκεί δεν έχει ακόμα νυχτώσει

κι ας νύχτωσε τόσο εδώ

των τόπων οι κρίσιμες ώρες

σπάνια συμπίπτουν.

Κάτι σαν φως και ούτε φως,

η ώρα του εαυτού σου έχει πέσει.

Χορεύουν φύκια

κάτω απ᾿ το τζάμι του νερού.

Τα ρηχά, έχουν κι αυτὰ

τα βάσανά τους και τα γλέντια τους.

(...)

Η τερατώδης του πελάγους δυνατότητα,

η κίνηση του πλάτους,

φθάνει στα πόδια σου αφρός,

ψευτοεραστὴς στα πρώτα βότσαλα.

Τους σκάει ένα φιλὶ και ξεμεθάει.

ΠΕΡΑΣΑ

Περπατώ και νυχτώνει.

Αποφασίζω και νυχτώνει.

Όχι, δεν είμαι λυπημένη.

Υπήρξα περίεργη και μελετηρή.

Ξέρω απ᾿ όλα. Λίγο απ᾿ όλα.

Τα ονόματα των λουλουδιών όταν μαραίνονται,

πότε πρασινίζουν οι λέξεις και πότε κρυώνουμε.

Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριὰ των αισθημάτων

μ᾿ ένα οποιοδήποτε κλειδὶ της λησμονιάς.

Όχι δεν είμαι λυπημένη.

Πέρασα μέρες με βροχή,

εντάθηκα πίσω απ᾿ αυτὸ

το συρματόπλεγμα το υδάτινο

υπομονετικὰ κι απαρατήρητα,

όπως ο πόνος των δέντρων

όταν το ύστατο φύλλο τους φεύγει

κι όπως ο φόβος των γενναίων.

Όχι, δεν είμαι λυπημένη....

Ανακοινώθηκαν από τη Διεύθυνση Γραμμάτων της Γενικής Διεύθυνσης Σύγχρονου Πολιτισμού του υπουργείου Πολιτισμού τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2010, που αφορούν στις εκδόσεις έτους 2009.
 Το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας απονέμεται στην Κική Δημουλά για το σύνολο του έργου της .
Ένα ελάχιστο, μικρό, παραμικρό αφιέρωμα στη σύγχρονη ποιήτρια Κική Δημουλά και για τούτη τη βράβευση.
Μια αναφορά στην Ποιήτρια που ο λόγος της γίνεται δρόμος για να διαβούν οι σκέψεις μου.
Που μου αρέσει να "τη διαβάζω" , να την ακούω όταν μιλά... 

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου