Άνυδρες ψυχές περιφέρονται ασκόπως σε άνυδρων ημερών το πέρας
.
Σαν ξεραμένα του φθινοπώρου φύλλα
σκόρπια να χαρχαλεύουν ανάμεσα στα βήματα βιαστικών περαστικών
και να ποδοπατούνται νοτισμένες αδιαφορία
Πνοή μελαγχολίας το χαμόγελό σου
αποζητά μικρή του ήλιου αχτίδα να ζεσταθεί
Απογυμνώνεσαι στου ξερού άνεμου τις ανελέητες επιδρομές
Διψάς σαν το ξερό χορτάρι για πρωινή δροσιά που θα αγγίξει τα φύλλα της καρδιάς σου
Πληρωμένα εισιτήρια οι συμβιβασμοί εξαργυρώνουν τους πόθους σου
Διακτινίζονται οι σταθερές σου , διασκορπώνται οι αξίες σου
Τις κυνηγάς κάθιδρος...
Και επιμένεις να συμπορεύεσαι με την εξορία σου ίσως και ανταμώσεις τη γαλήνη
Ζητάς τα όρια στις λέξεις και εκείνες σε λοιδωρούν αφού μπορούν και σε βγάζουν εκτός ορίων
Υποκύπτεις , προσωρινά…μέχρι να φέξει το ξημέρωμα μιας μέρας καινούριας μέσα σου.
Μαριάνθη Βάμβουρα
15 σχόλια:
...* Υποκύπτεις , προσωρινά…μέχρι να φέξει το ξημέρωμα μιας μέρας καινούριας μέσα σου.
Μαριάνθη Βάμβουρα*
Πόσο αληθινή,
Μαριάνθη μου...
Χαιρετισμούς από τον Δημήτρη,σε όλους σας,
Υιώτα
αστιοριανή,ΝΥ
ΝΥ
Μαριάνθη μου
πολύ "ζουμερό" κείμενο για να δεχτεί το άνυδρο του τίτλου.
ΜΟΝΑΔΙΚΟ!όπως όλα σου που τα διαβάζω με προβληματίζουν,αλλά γαληνεύει η ψυχή.
Νάσαι καλά, Καλή Κυριακή γλυκειά μου
Yπέροχο το κείμενό σου αγαπητή μου Μαριάνθη. Γεμάτος με φανταστικές ζωγραφιές.
Νάσαι πάντα καλά.
Υπέροχοι στίχοι Μαριάνθη!
Καλή και δημιουργική εβδομάδα να έχεις!
Ο καθένας βάζει τα δικά του όρια στις λέξεις και τις αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Μακάρι να μην μας έβγαζαν εκτός ορίων............
Καλό ξημέρωμα!Φιλάκια!
Ατενίζεις μακριά πίσω απ' την βουνοκορφή και αισθάνεσαι τον Χειμώνα που έρχεται, βλέπεις τα ξερά φθινοπωρινά φύλλα που εξανεμίζει η πνοή του αέρα και συγκατατείθεσε με την προσωρινότητά τους...
Αγαπητή μου Μαριάνθη ένα φθινοπωρινό ξέσπασμα σαν τα φύλλα των δένδρων που αλλάζουν χρώμα περιμένοντας τον Χειμώνα
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Πληρωμένα εισιτήρια οι συμβιβασμοί εξαργυρώνουν τους πόθους σου
Διακτινίζονται οι σταθερές σου , διασκορπώνται οι αξίες σου
Τις κυνηγάς κάθιδρος...
Και επιμένεις να συμπορεύεσαι με την εξορία σου ίσως και ανταμώσεις τη γαλήνη...
Δεν έχω λόγια!! αποτύπωσες σ' αυτούς τους στίχους την αγωνία και τη θλίψη των αναγκαστικών μας συμβιβασμών για μια ζωή που δεν μας αξίζει...
Έχεις ταλέντο φιλενάδα... η ομορφιά της ποίησης ρέει στις φλέβες σου...
Αληθινή...
μα...βγαίνει λόγος ψεύτικος άμα αφουγκράζεσαι τον κόσμο γύρω σου και χαμηλώνεις τα μάτια στην ψυχή σου Γιώτα μου;
Φιλιά σε όλους σας.
Λες ε;!!!! :)) "ζουμερό" σηκώνει κουβέντα δηλαδή...Χαρούλα μου με τόσα που μας κατακλίζουν πλέον , άμα τα κάνουμε λόγο τα διασκεδάζουμε κιόλας, τα κάνουμε να πονούν λιγότερο...
Πολύ χαίρομαι , το ξέρεις δε χρειάζεται να το λέω πόσο με γεμίζει η επικοινωνία μας. με όποιον τρόπο την προλαβαίνουμα. Φιλιά καλό Σαββατοκύριακο!!!!!!!!!!!!!
Τη ζωγραφίζουμε κύριε Ντένη μου τη ζωή μας όσο μπορούμε για να την κάνουμε αντικείμενο και να την αντιμετωπίζουμε.
Να είσαι καλά πάντα και να περνάς να χαίρομαι. Σε χαιρετώ.
Catechetical School' s Crafts σε ευχαριστώ!!!!!! Μη χάνεσαι πολύ χάρηκα που πέρασες. Λείπεις από τα κανάλια χαχα!!!
:))) μμμ!! Χρυσάνθη μου γλυκιά!!!! Τα βάζει άραγε καλή μου φίλη τα όρια στις λέξεις ο καθένας; μμμμ.... δίνει στις λέξεις τη δική του διάσταση πολλές φορές αλλά δεν πετυχαίνει πάντα αυτή να μη μας βγάζει εκτός ορίων δυστυχώς...Φιλάκια!!!!
Και στο μωρούλι
Ξέσπασμα φθινοπωρινό λοιπόν έως και άγγιγμα παρυφών του χειμώνα κύριε Γαβριήλ...
Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε όλοι σας.
Συμβιβασμοί, εξαργυρώσεις, εξορίες και αυτοεξορίες Μαριάνα μου!!!! έτσι... όπως πολύ σωστά τα ερμήνευσες. Σε αυτή τη διάσταση...
Σε ευχαριστώ για όλο σου το σχόλιο. Πάντα καίρια. Φιλιά:)))
Σας ευχαριστώ όλους που με το σχόλιό σας με κάνατε να εισπράξω την ικανοποίηση και χαρά πως ο καθένας έδωσε τη δική του διάσταση. Στάθηκε στο σημείο ή στα σημεία που του πέταξαν βότσαλο στη λίμνη του μυαλού ή της καρδιάς του. Αυτό ήταν το ζητούμενο και επιθυμητό από μένα. Σας ευχαριστώ που με συντροφεύετε στις σκέψεις μου. Καλό Σαββατοκύριακο.
Δημοσίευση σχολίου