Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Στο γκριζολευκό τ΄ουρανού





Περιφρόνησε η μέρα του φωτός τις εξάρσεις  και παραδόθηκε στο αφαιρετικό γκριζολευκό του ουρανού.
Αφαιρετικά πορεύεται στις ώρες  της και προσπερνά το έντονο των στιγμών.
 Σιωπά το στερέωμα ως ανάγκη κάθαρσης στου εσπερινού τις καμπάνες που συγχρονίζονται  μελωδικά με τη λαλιά πουλιών .
Εξιτήριο δίνει η μέρα στις μικρότητες  λογισμών τοις εν πλάνει και σκότει καθημένοις

Αποφορτίζεται  αναπαυμένη σε χαμηλά νεφελώματα που υψηλά εν τέλει την ορθώνουν , εξαγνισμένη από φτηνά πάθη που έρποντας ξοδεύονται και καθαρίζει το τοπίο.
Δοκιμάζονται  οι παλμοί των αισθήσεων στης ηρεμίας το απόλυτο , σαν άγραφο τεφτέρι που απαντέχει  λέξεις και νοήματα γραπτών συμβολισμών. 

Το πολύχρωμο του ορίζοντα υποχωρεί , σιωπά μπροστά στο κυρίαρχο λευκό του ουρανού που ξεμπροστιάζει   τους λογισμούς και διαλογισμούς  να υπογράψουν τα ξοφλημένα και ανεξόφλητα των συνειδήσεων. 

Το μαύρο ουράς χελιδονιού  προκλητικά χαράζει   του λευκού το άσπιλο .
Διαφυγή δακρύων εξιλεώνει αισθημάτων τη γύμνια ,  αφήνει έκθετες  σιωπές.
Υπομένουν καημοί αγιάτρευτοι…  
Ακυρώνει  της ύλης τα ελλείμματα  το άνθος της Άνοιξης που υποκλίνεται όπως φυσά χαϊδευτικά τ΄αεράκι.
Ύστατος απολογισμός μετρά σε απουσίες και παρουσίες…πριν τα άστρα ευλαβικά ανατείλουν. 

Μαριάνθη  Βάμβουρα




7 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Ύστατος απολογισμός μετρά σε απουσίες και παρουσίες…πριν τα άστρα ευλαβικά ανατείλουν. Μ.Β.

...ξαγρύπνια, αγάπη μου!!!

Με ...ξαγρύπνισες!
Υιώτα
αστοριανή

pylaros είπε...

αγαπητή μου Μαριάνθη, (Το μαύρο ουράς χελιδονιού προκλητικά χαράζει του λευκού το άσπιλο.)
και να φανταστείς ότι εμείς εδώ δεν έχουμε ούτε χελιδόνια, δεν τα έχω δει ποτέ μου εκτός Ελλάδος.

Να έχετε μια καλή εβδομάδα
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

:))) οι καιροί Γιώτα μου δεν αφήνουν περιθώρια...ξαγρύπνια χρειάζεται
Φιλάκια!!! Καλά να είστε όλοι

Μαριάνθη είπε...

...τα καλά της Ελλάδας αγαπητέ μου Γαβριήλ. Εμείς απολαμβάνουμε ακόμη τον χαιρετισμό του χελιδονιού.
Καλά να περνάτε όλοι σας στο σπίτι.
Καλή εβδομάδα !!

Yannis Mallis είπε...

Βασιζόμενος στο «Η πραγματικότητα δεν αποτελεί έμπνευση για τη λογοτεχνία. Στα καλύτερά της, η λογοτεχνία αποτελεί έμπνευση για την πραγματικότητα», του φιλόσοφου Emile M. Cioran, έχω να πω πως... το τοπίο εμπνεύστηκε από τα λόγια σου!


Ανώνυμος είπε...

Το μαύρο ουράς χελιδονιού προκλητικά χαράζει του λευκού το άσπιλο .
Διαφυγή δακρύων εξιλεώνει αισθημάτων τη γύμνια , αφήνει έκθετες σιωπές.
Υπομένουν καημοί αγιάτρευτοι…
Ακυρώνει της ύλης τα ελλείμματα το άνθος της Άνοιξης που υποκλίνεται όπως φυσά χαϊδευτικά τ΄αεράκι.
Ύστατος απολογισμός μετρά σε απουσίες και παρουσίες…πριν τα άστρα ευλαβικά ανατείλουν.

Καταπληκτικό!!

ΜΑΡΙΑΝΘΗ Π.

magda είπε...

Ένα μικρό λογοτεχνικό αριστούργημα, με πολλές εικόνες, γεννημένες από τις πλούσιες λέξεις!!!
Αλήθεια, γιατί δεν γράφεις ένα βιβλίο;
Πολλά φιλάκια