Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Στα αμπελόφυλλα της Μαριάννας.



Μία από τις εκπαιδευτικές  δράσεις  της φετινής σχολικής χρονιάς που κάναμε οι Β, Γ και Δ τάξεις ήταν και η επίσκεψη στον "Αμπελουργικό Οίκο Καζάκη" ή αλλιώς στα "Αμπελόφυλλα της Μαριάννας" στη Νέα Γωνιά Χαλκιδικής. Μία επίσκεψη ιδιαίτερα αξιόλογη αφού   από την πρώτη στιγμή της άφιξης μέχρι και την αναχώρηση , τη χαρακτήρισε η ποιότητα και το πλήθος των δραστηριοτήτων. Μαθητές και εκπαιδευτικοί τύχαμε άριστης φιλοξενίας.

Η κ. Μαριάνα μάς ξενάγησε στα εργαστήρια και εξήγησε με κάθε λεπτομέρεια τη διαδικασία που ακολουθείται για τα αμπελόφυλλα , από το κλήμα μέχρι το συσκευαστήριο. 

Πίσω από τις τζαμαρίες μπορέσαμε να δούμε τις κυρίες που κάθε μέρα φτιάχνουν με την παραδοσιακή συνταγή τα περίφημα ντολμαδάκια της Μαριάνας που κυκλοφορούν στο εμπόριο.


Στη διαδικασία μυήθηκαν και οι μαθητές κατά τμήμα. Η κ. Μαριάνα τους είπε τα μυστικά της συνταγής, έδωσε τα υλικά και ξεκίνησε η παρασκευή.

  Πέτυχαν τα ντολμαδάκια!!!! 

Αφού μαγειρεύτηκαν σε κάποια στιγμή  είχαμε την ευκαιρία να γευτούμε τα νοστιμότατα ντολμαδάκια!!! 
Λίγο πριν την αναχώρησή μας από τους χώρους του αμπελώνα βγήκαμε και μια αναμνηστική φωτογραφία. 
Στη συνέχεια μεταβήκαμε στο χωριό Νέα Γωνιά όπου βρίσκεται το πατρικό σπίτι της κ. Μαριάνας που τώρα λειτουργεί ως εργαστήριο-εκθετήριο- πωλητήριο, παραδοσιακών γεύσεων. Εδώ παρασκευάζονται διάφορες πίτες, ζυμαρικά, τραχανάς, σάλτσες κ.α. 


Εδώ οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να μάθουν  για το ψωμί , να δουν παραδοσιακά σκεύη και να ζυμώσουν.  
Μία από τις κυρίες έκανε με πολύ ευγένεια και υπομονή, αναφορά στο ψωμί και τα υλικά του. 


Έδειξε πώς δουλεύουμε καλά τη ζύμη. 

Και από τη θεωρία περάσαμε στην πράξη!!!! 
Το κάθε παιδί ζύμωσε το δικό του ψωμάκι!! 

Πινακωτή πινακωτή!!!!
Είδαμε παραδοσιακά σκεύη, αγγίγματα αλλοτινά... 


  Τα ψωμάκια ψήθηκαν σε φούρνο παραδοσιακό αφού ακούσαμε και μάθαμε πώς τον χειρίζονταν παλιά πριν ψήσουν.  

Όλοι οι χώροι χαρακτηρίζονταν από την καλαισθησία. Το ενδιαφέρον μου τράβηξε και με μεγάλη προθυμία μου έδωσε όλες τις πληροφορίες η κ. Μαριάνα όταν τη ρώτησα κατά την κουβέντα μας , για το έκθεμα της παραπάνω εικόνας. Πρόκειται για ένα μηχάνημα όπου το βρήκε σε ένα επαγγελματικό του ταξίδι  στον Πύργο , ο σύζυγός της και το αγόρασε για τη συλλογή του. Παλιά καθάριζαν εκεί τις σταφίδες. 
Μαριάνθη Βάμβουρα





6 σχόλια:

Dennis Kontarinis είπε...

Πολύ ωραίος ο περίπατός σας αγαπητή μου Μαριάνθη. Έμαθαν πάρα πολλά τα παιδάκια αλλά μια γεύση πήραμε κι΄εμείς.
Νάσαι καλά και μπράβο σε ολες σας για τα όσα προσφέρετε στα παιδάκια.

Αστοριανή είπε...

...αυτά τα "αλλοτινά σου αγγίγματα!!!"

Μαριάνθη μου!

Αύριο απόγευμα,
μία από τα ίδια: ΧΙΟΝΙ!!!!!!!!!!!!!!
και πάει λέγοντας...
Έξτρα $ για να πληρώσουμε να μας... ξεχιονίσουν, στην είσοδο του σπιτιού και δημόσιο πέρασμα...
έξτρα δύναμη
για ταυπόλοιπα... μα το χειρότερο είναι ότι
εκείνο που έχει απομείνει

είναι σκληρός πάγος
και ΔΕΝ σπάζει!!!
Βράστα
που λένε!!!

Σε φιλώ,
πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,
πολύ ωραία η επίσκεψη στα Αμπελόφυλλα... το διάβασα με ενδιαφέρων, θα σταθώ σε μια σου λέξη
Πινακωτή, είχα να την ακούσω εδώ και πολλά πάρα πολλά χρόνια, όταν ήμουν μικρός στο χωριού κι όταν είχαμε αλεύρι ψήναμε ψωμί σε δικό μας φούρνο, η Πινακωτή ήταν μια τετραγωνική σχεδία με 18 "κατζέλα" εκεί αφότου έπλαθε η μάνα μου τη ζύμη την έβαζε σε αυτά τα 18 τετραγωνικά κατζέλα ή "Φόρμες" τα σκέπαζε με κουβέρτες για να γίνουν και μετά τα φούρνιζε, ψέναμε φρέσκο ψωμί μια φορά κάθε 15 μέρες περίπου ...

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

Καλέ μου κύριε Ντένη, πραγματικά ήταν μια από τις πιο μεστές εκπαιδευτικές επισκέψεις. Η ανάρτηση στο μπλογκ που πολύ καλά γνωρίζεις δε μου άφησε πολλά περιθώρια να μεταφέρω άλλα τόσα ωραία που ζήσαμε εκεί. Σε χαιρετώ πολύ αγαπητέ μου κύριε Ντένη.

Μαριάνθη είπε...

Γιώτα μου εσείς πια στη Νέα Υόρκη μάθατε από τα χιόνια ...
Ας κρατούμε τουλάχιστον ζεστή την καρδιά μας.
Γιώτα μου χάρηκα που πέρασες και άφησες δυο λόγια γνωρίζοντας τις δύσκολες στιγμές που περνάτε.
Σε φιλώ.

Μαριάνθη είπε...

Μοσχομύρισε ζεστό ψωμάκι καλέ μου Γαβριήλ!!!!
Τι όμορφα που τα λες!!!
Έτσι με την πινακωτή λοιπόν στην πονεμένη Κεφαλονιά...
Να είσαι καλά στη μακρινή Νέα Υόρκη.
Χαιρετισμούς.