Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΥΑ ΙΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ

Μέρα χαράς, μέρα πληρότητας η σημερινή αφού υποδεχτήκαμε στην τάξη ,στο σχολείο μας ,το 2ο Δημοτικό Αμπελοκήπων στη Θεσσαλονίκη, τη συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας Εύα Ιεροπούλου.

Τα μάτια των μικρών αναγνωστών, μαθητές της δευτέρας δημοτικού, άστραψαν, φωτίστηκαν σαν αντίκρισαν την αγαπημένη τους συγγραφέα. Είδαν πια να πραγματώνεται ένας στόχος, μια προσδοκία που είχαν μέσα τους από την αρχή της χρονιάς.

Λεπτομέρεια από έκθεση εργασιών.

Μια συγγραφέας στο Σχολείο! Στην τάξη! Ανάμεσά μας, ανάμεσά τους, να τους μιλά, να τους ακούει, να τους χαμογελά!!

Μετά το καλωσόρισμα η κουβέντα, η ανταλλαγή σκέψεων, οι ερωτήσεις που της έκαναν παίρνοντας σοβαρά το ρόλο του δημοσιογράφου δεν είχαν σταματημό.

Από τη γωνιά με τις εργασίες των μαθητών.

Της είπαν πως μέχρι σήμερα έχουμε διαβάσει και δουλέψει στην τάξη έξι λογοτεχνικά βιβλία στα πλαίσια της ευέλικτης ζώνης. Της μίλησαν για τα δικά της, για τους ήρωες τον Άλκη, τη Συννεφούλα, από το βιβλίο της "Ένα παιδί παίζει με τα σύννεφα" αλλά και για τον Πανούλη που όλο σκανταλιές κάνει αλλά ποτέ δε φταίει εκείνος αφού λέει πως φταίει "Ο άλλος μου εαυτός'', ο ζωηρούλης και ατακτούλης, της παρουσίασαν και της πρόσφεραν τις εργασίες τους.

Τους κέρδισε το ζεστό της χαμόγελο, ο άνετος και γλυκός της λόγος, η αμεσότητα της επικοινωνίας. Μας κέρδισε η σεμνότητά της.

Τους μίλησε για τις δυο μεγάλες αγάπες της, το γράψιμο και τη μουσική. Λέξεις, ήχοι, εικόνες, χρώματα πλημμύρισαν το χώρο σαν σε πανηγύρι, σαν σε μεγάλο γιορτάσι. Το γιορτάσι του βιβλίου, της δημιουργικής ανάγνωσης.

Η Εύα Ιεροπούλου κουβεντιάζει με τους μαθητές.

Όταν δεν ήταν πια κοντά μας μου εμπιστεύτηκαν πως άξιζε η λαχτάρα να την περιμένουν, άξιζε το καρδιοχτύπι και η προετοιμασία.

Μια φωτογραφία για τη χαρά της αντάμωσης.

Προτού φύγει όμως, έτσι όπως την ακολουθούσαν οι μαθητές προς την έξοδο σφυχταγκαλιάζοντάς την τόσο που κόντευαν να τη ρίξουν κάτω, πήραν υπόσχεση για ένα αντάμωμα και του χρόνου!

Σίγουρα οι φωτογραφίες δεν μπορούν να μεταφέρουν τον παλμό των όσων ζήσαμε με τη συγγραφέα ανάμεσά μας. Μένουν σαν εικόνες ανάμνησης με όλα όσα έκαναν το νου και την ψυχή να λάμψει από την καλή αντάμωση.

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου

15 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Κι όμως, Μαριάνθη, οι φωτογραφίες μας μετέφεραν (μαζί με τα γραφόμενά σου) τον παλμό και τη δίψα των μικρών παιδιών να έλθουν σε επαφή με τους δημιουργούς των παραμυθιών και των ονείρων τους.
Μακάρι κάθε παιδαγωγός να δίνει τέτοιες αφορμές στα παιδιά που διδάσκει. Και μακάρι κάθε δημιουργός να έρχεται σε επαφή με τους αναγνώστες του. Πολλά έχουν να προσκομίσουν (περισσότερο τα παιδιά φυσικά) από τέτοιες εκδηλώσεις.
Μπράβο και σε σένα για την πρωτοβουλία σου. Ελπίζω οι μαθητές σου να είναι υπερήφανοι για τη δασκάλα τους.

Ξέρω ακόμη ότι τους πήγες και βόλτα στην Έκθεση του Βιβλίου! Να είσαι σίγουρη πως κάτι θετικό θα τους μείνει...

Καλημέρα με την αγάπη μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια!!!
¨
Ένα μπλογκ υπέροχο, μα προ πάντων ο άνθρωπος και η παιδαγωγός που αναδύεται μέσα από αυτό.

Το αποθήκευσα στα "αγαπημένα" μου.

Ας είναι καλά ο διευθυντής του Σχολείου σου κ. Σταύρος Λαμπής που με ενημέρωσε για το μπλογκ σου.

Ελπίζω ότι να τα πούμε σύντομα και από κοντά, αφού ζούμε στην ίδα γειτονιά.

Κώστας Κούρτης.

pylaros είπε...

Να! κάτι τι το διαφορετικό, κάτι που έλειπε και λείπει από τις ιστοσελίδες «Μπολγκς»
Είναι τα άρθρα (Δημοσιεύματα) προς την αθώα αζύμωτη παιδική ψυχή, κάτι που σου δίνει την ευκαιρία να πλάσεις τον χαρακτήρα τους, να τους διαδώσεις την αγάπη προς τα γράμματα, την λογοτεχνία, να αγαπήσουν το βιβλίο.
Εύγε στους ‘πρωτοπόρους’ αυτής της ιδέας να φέρνουν κοντά σε προσωπική επαφή με τους μαθητές συγγραφείς, σε αυτή την περίπτωση στην δασκάλα Μαριάνθη Βάμβουρα, και την συγγραφέα Εύα Ιεροπούλου.
Εξ ιδίας πείρας ακόμη σήμερα στην ηλικία που βρίσκομαι καθοδηγούμαι από αυτά που μου έμαθαν οι δάσκαλοι του δημοτικού σχολείου έχουν γραφτεί μέσα στη μνήμη μου με ανεξίτηλο μελάνι κι όλα αυτά χωρίς καμιά ευκολία μάθησης, ούτε ηλεκτρικό φως δεν είχαμε να διαβάσουμε, λες και είμαστε στην εποχή του Διογένη. Αλήθεια πόσα άλλαξαν σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, από την εποχή του λύχνου στην εποχή της ηλεκτρονικής ζωής, αλληλογραφίας, γνωριμιών;
Αγαπητή μου Μαριάνθη συγχαρητήρια, επίσης και στην συγγραφέα Εύα
Ιεροπούλου!

Χαιρετισμούς
Γαβριήλ Παναγιωσούλης,
Νέα Υόρκη

Dennis Kontarinis είπε...

Αγαπητή Μαριάνθη.
Δεν το γνωρίζω, αλλά απ΄όσα διαβάζω θα πρέπει να είσαι εκπαιδευτικός.
Πάντως θερμά συγχαρητήρια διά την αξιόλογη προσπάθεια σου να γνωρίζεις τα παιδιά, τους μικρούς μαθητές σου, με τους δημιουργούς του βιβλίου.
Διάβασα το ρεπορτάζ σου αναφορικά με την παρουσίαση της 4ης Ανθολογίας της ΕΕΛΣΠΗ. Σχετικά έγραψα στο μπλοκ του Στράτου.(Μυθημναίος) Θα σου πρότεινα να το διαβάσεις. Και στους δυό σας αξίζουν συγχαρητήρια.
Νάσαι πάντα καλά
Ντένης

Μαριάνθη είπε...

Εκλεκτέ φίλε Στράτο όλα όσα γράφεις για την αναγκαιότητα συναντήσεων αναγνώστη-συγγραφέα με εκφράζουν απόλυτα. Στέκομαι όμως στο:
"Πολλά έχουν να προσκομίσουν (περισσότερο τα παιδιά φυσικά) από τέτοιες εκδηλώσεις."
Έτσι είναι. Κοίτα και πως το βγάζει από την καρδιά της και το κάνει λόγο μια μαθήτριά μου όταν μετά την επίσκεψη της συγγραφέας κουβέντιαζα με τα παιδιά τις εντυπώσεις τους.

Λέει λοιπόν:
"Μόλις είδα την Εύα Ιεροπούλου μ΄άρεσε πάρα πολύ, μου έκανε εντύπωση γιατί δεν είχα δει συγγραφέα αληθινή, μόνο σε φωτογραφίες και ήταν πολύ καλή. Ήθελα να μείνει περισσότερο. Ήμουν ενθουσιασμένη."
Αυτά τα μεταφέρω κατά λέξη.

Σε ευχαριστώ για όλα και σε χαιρετώ.

Μαριάνθη είπε...

Κύριε Κούρτη
η επίσκεψή σας και μόνο στο blog, μεγάλη τιμή και χαρά για μένα.
Αισθάνομαι υποχρεωμένη από τα καλά σας λόγια.
Σας περιμένω από το Σχολείο να γνωριστούμε.
Ευχαριστώ
Μαριάνθη

Μαριάνθη είπε...

Αγαπητέ μου κ. Γαβριήλ
με συγκινήσατε πάλι με το λόγο και τις σκέψεις σας.
Αντιλαμβάνεστε με μία σοφία τον κόσμο γύρω σας και το αποδίδετε.
Ευτυχώς που ο εκσυγχρονισμός και η πρόοδος στη ζωή των ανθρώπων έχει και τα θετικά της σημεία όπως αυτά που επισημαίνετε πιο πάνω. Καλό για όλους και ειδικά για τις νέες γενιές, τα παιδιά.
Σίγουρα έχουμε ξεφύγει από το "Ολίγη γραφή, ολίγη ανάγνωση και αρίθμηση" και αυτό είναι παρήγορο.

Τους χαιρετισμούς μου.

Μαριάνθη είπε...

Σεβαστέ μου κύριε Κονταρίνη
σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά και ενθαρρυντικά σας λόγια.
Διάβασα τα όσα γράφετε στην ανάρτηση του φίλου μας Στράτου σχετικά με την Ανθολογία και σας ευχαριστώ πολύ.Είναι ιδιαίτερης σημασίας για εμένα αφού προέρχονται από άνθρωπο στιβαρής γραφίδας όπως εσάς.
Θα μου επιτρέψετε να σας εξομολογηθώ και κάτι(το έχω πει ήδη στο Στράτο κατά τη συνάντησή μας στη Θεσσαλονίκη).
Το όνομα Κονταρίνης μου ήταν γνώριμο από τα παιδικά μου χρόνια μέσα από διάφορα αναγνώσματα.Όταν έκανα περιήγηση στο blog του καλού μας κ. Γαβριήλ και είδα "Ντέννης Κονταρίνης" μου έκανε εντύπωση και θέλησα να μάθω περισσότερα. Μπαίνοντας λοιπόν στα "Εφτάνησα" κατάλαβα πως πρόκειται για το μεγάλο όνομα που γνώριζα από παιδί. Από τότε είμαι τακτική επισκέπτρια καθότι ξέρω πως από κάθε ανάρτηση θα κερδίσω κάτι καλό και θα μάθω.(Βλέπετε επειδή κάνω και γω αναρτήσεις λειτουργώ με την ιδιοτέλεια της αναγνώστριας!!)
Να είστε καλά.
Θέλω να σας διαβάζω στο "Μαριάνθη"

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή κυρία Μαριάνθη,
θα ήθελα να σας δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά που κάνετε με τους μαθητές σας. Η επίσκεψή μου στην τάξη σας μου έδωσε μια εικόνα για το πώς θα έπρεπε να δουλεύει κάθε δάσκαλος για να μεγαλώσει ευαίσθητα και δημιουργικά παιδιά.
Σας εύχομαι να είστε πάντα δραστήρια όπως τώρα και να συνεχίζετε το σημαντικό σας έργο.
Εύα Ιεροπούλου

Μαριάνθη είπε...

Εύα
ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια και τις ευχές.
Σας ευχαριστώ που γίνατε πηγή έμπνευσης για τους μαθητές μου τόσο με τα γραπτά σας όσο και με τη φυσική παρουσία σας.
Καλή συνέχεια στο έργο σας. Περιμένουμε τα νέας σας βιβλία.

Ελένη είπε...

Η συνάντηση με τη συγγραφέα, Εύα Ιεροπούλου μάγεψε την 8χρονη κόρη μου, Στεφανία και μας είπε γεμάτη ενθουσιασμό πως ήταν μια από τις ωραιότερες μέρες της σχολικής χρονιάς. Από τότε που άρχισε να διαβάζει τα βιβλία της περίμενε με ανυπομονησία να τη γνωρίσει και αφού έγινε αυτό μου ζήτησε να αγορασουμε και άλλα βιβλία. Μαριάνθη, η δουλειά που έκανες με τα παιδιά, ήταν εξαιρετική και τους έδωσες σίγουρα, κίνητρα για να συνεχίσουν την ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων...

Με εκτίμηση,
Ελένη

Μαριάνθη είπε...

Ελένη
νιώθω μεγάλη χαρά που πραγματώσαμε ένα βασικό στόχο τον οποίο είχαμε βάλει από την αρχή της χρονιάς.
Βασική ήταν και η δική σας στήριξη ως γονέων αφού δεχτήκατε να αναλάβετε το χρηματικό κόστος των βιβλίων.
Η επίσκεψη της συγγραφέα στην τάξη ήταν το ελάχιστο αντίδωρο από την πλευρά μου προς εσάς τους γονείς -πέραν των μαθητών-για να σας ευχαριστήσω που στηρίξατε την ιδέα μου όταν σας την πρότεινα στην πρώτη συνάντηση γνωριμίας.
Εγώ προσέφερα θέσει εσείς φύσει.
Το κέρδος των παιδιών.

Αστοριανή είπε...

Χαρές να δείτε που έκανα!
Μου θυμήσατε το σύστημα των αμερικανικών σχολείων (τα εδώ ελληνικά έχουν... βεβαρυμένο πρόγραμμα ήταν η απάντηση σε πρότασή μου...)
Όταν ήμουν στην περιοχή της Αστόρια,
κάθε χρόνο, καλεσμένη, ως δίγλωσση,
μια για την ημέρα "επαγγελματικής ενημέρωσης", μια για να διαβάζουμε στα παιδιά -δικά μου ή όχι- και να αναλύουμε εκείνο που ακούσαμε...πάντα ήταν η μεγαλη χαρά μου...
αν είναι κάτι που μου λείπει από την "Αστόρια" είναι αυτή η εθελοντική εμπειρία...
Πόσες αναμνήσεις από τα παιδιά, πόση εκτίμηση από τους Διδασκάλους τους... κρατώ ακόμη φιλίες και γνωριμίες 30 περίπου χρόνων!
Να το συνεχίζετε!
Ποιος ξέρει? Μπορεί κάποτε να σας επισκευθώ!
Με την ...νιόβγαλτη-τρυφερή αγαπη μου,
Υιώτα,
ΝΥ

Μαριάνθη είπε...

Γεροί να είμαστε και σε κλείνω από τώρα άμα θέλεις για του χρόνου να με επισκεφτείς στην τάξη. Είσαι;
Σε κάθε περίπτωση σε ευχαριστώ για όλα τα καλά σου λόγια.
Το ξέρεις πολύ καλά πόσο διψούν τα παιδιά για τέτοια ανοίγματα στην εκπαίδευση. Φωτίζεται ο νους τους πραγματικά.
Βέβαια το αξίζουν και το΄χουν ανάγκη και οι υπέροχοι συγγραφείς μας.
Στην Έκθεση είχα την ευκαιρία γνωρίσω και να κουβεντιάσω αρκετές συγγραφείς παιδικής λογοτεχνίας. Μία από αυτές με την οποία συζήτησα κατ΄επανάληψη μου είπε πώς οι συγγραφείς έχουν ανάγκη ανατροφοδότησης από το αναγνωστικό κοινό και αυτό που κάνουμε να τις προσκαλούμε στην τάξη είναι ευεργετικό για όλους.Μου πρότεινε πλάνο συνεργασίας για όλη τη χρονιά.
Αυτά τα λόγια με ακολουθούν πια. Κατάλαβα πως η κυρία αυτή αξίζει πραγματικά είναι προσγειωμένη και απολύτως συνειδητοποιημένη γιαυτό και της είπα πως του χρόνου τη θέλω στην τάξη μου.
Οφείλουμε να γνωρίζουμε στα παιδιά τους αγαπημένους τους παραμυθάδες για να ομορφαίνουμε τη ζωή τους και τις παραστάσεις τους.
Σε φιλώ.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.