Βίος και πολιτεία...

"Κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες ο αθηναϊκός τύπος με πρωτοσέλιδες αναφορές και αναλυτικές παρουσιάσεις των περιουσιακών στοιχείων των αρχόντων του Ελληνικού Κοινοβουλίου και της Ευρωβουλής. Πραγματικά άρχοντες με τα όλα τους! Εξουσία και χρήμα. Αληθινή ευημερία. Λίστες με ρευστό, καταθέσεις παχυλές, μετοχές, ακίνητη περιουσία, πλεούμενα, όλου του κόσμου τα καλά φαίνεται να΄χουν οι κυβερνήτες μας. Ένιωσα περήφανη και σπουδαία ως Ελληνίδα.Ως πολίτης αυτής της χώρας που βλέπω να διαφεντεύουν το μέλλον μου τόσο σπουδαίοι. Δεν είδα βέβαια πουθενά καμιά αναφορά στα πραγματικά ένσημα εργασίας που μπορεί να έχει ο καθένας τους. Να μάθω και γω η απλή ψηφοφόρος πόσες μέρες στη ζωή τους έχουν στον κάματο του καθημερινού μόχθου.

                                          Έτσι, για να ξέρω δηλαδή πόσες φορές ξυπνάνε το πρωί και κλείνουν την πόρτα πίσω τους για να πάνε στο μεροκάματο-τι μπανάλ λέξη!!-όπως κάνουν και χιλιάδες ταλαίπωροι που ζουν σ΄αυτή τη χώρα.                                                                                                                                            Οι χιλιάδες ταλαίπωροι που επιβιβαζόμενοι κάθε πρωί στα μέσα μαζικής μεταφοράς εξισώνονται με τις παστωμένες σαρδέλες στα κονσερβοκούτια. Οι χιλιάδες ταλαίπωροι, όμηροι εργασιακών συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή σύμβασης έργου που διαβιούν στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια του επαγγελματικού τους μέλλοντος. Οι χιλιάδες ταλαίπωροι άνεργοι πτυχιούχοι, οι απολυμένοι,, οι συνταξιούχοι των 300 ευρώ, οι μισθωτοί των 600 ευρώ, της μερικής απασχόλησης, του "σκάσε και δούλευε"γιατί λεφτά δεν υπάρχουν κι άμα σ΄αρέσει( μόνο που απ΄ότι δείχνουν τα χαρτιά λεφτά υπάρχουν μπόλικα για τους καρεκλοκένταυρους της κεντρικής εξουσίας ) και δεν έχει τέλος ο κατάλογος δυστυχώς για την πολιτισμένη μας κοινωνία.  

 Διαβάζοντας την αναλυτική παρουσίαση των περιουσιακών στοιχείων των αρχόντων του Ελληνικού Κοινοβουλίου θυμήθηκα πως μου μάθαιναν οι δάσκαλοι στο σχολείο πως στα χρόνια τα παλιά υπήρχε ένας βασιλιάς που τα είχε όλα δικά του κι οι υπόλοιποι ήταν κάτω απ΄αυτόν. Μοναρχία το λέγαν το πολίτευμα.                                                

Αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω-πιστέψτε με-σκέφτηκα πόσο τυχεροί ήταν οι παλιοί που είχαν έναν στο κεφάλι τους. Τώρα έχουμε τριακόσιους.                                                                        Μήπως είμαι τελικά βασιλόφρων; "

Αυτές τις σκέψεις έγραφα καλοί μου φίλοι σε δημοσίευμά μου στο Δημοκράτη στις 8 Ιουνίου 2006. Τακτοποιώντας το αρχείο μου έπεσα πάνω του . Δεν ξέρω πως αλλά καθώς το ξαναδιάβαζα έκανα τη σκέψη "Σα να μην πέρασε μια μέρα..." κι αμέσως μετά μονολόγησα "Απ΄το κακό στο χειρότερο..."

Και μη χειρότερα!!!

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου