Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Σεργιάνι στη ζωή...


Δε θα μπορούσε να βρεθεί καταλληλότερος τίτλος για το μυθιστόρημα του Κώστα Βελούτσου που πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ιωλκός.
Βαθιά ανθρώπινο, γεμάτο αισθήματα, τρυφερότητα μα και γεύση πόνου άλλοτε έντονου και άλλοτε απαλού όπως το βαμβάκι που σφάζει και κάνει την καρδιά να ματώνει και να δακρύζει.

"Σ' ένα νησί του Αιγαίου, ένα παιδί εξαφανίζεται κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Ανάστατοι οι κάτοικοι το αναζητούν. Μάταια όμως. Μια οικογένεια από την Ελλάδα αποφασίζει να μεταναστεύσει στο Περθ της Αυστραλίας για μια καλύτερη ζωή. Μια νέα κοπέλα, η Μαρία, που προσπαθώντας να πραγματοποιήσει τα όνειρά της, εγκλωβίζεται σ' ένα μυστικό που για οποιαδήποτε άλλη γυναίκα αποτελεί το μεγαλύτερο αγαθό. Και κάπου εκεί ο Φράνσις κι ο Μιχάλης. Το κοινό σημείο και των τριών, η αγάπη και ο έρωτας. Συναισθήματα που δυστυχώς μετατρέπονται σε άρρωστο πάθος και ανελέητη εκδίκηση. Απλοί άνθρωποι, που προσπαθούν να ισορροπήσουν, υπακούοντας άλλοτε στην καρδιά και άλλοτε στη λογική. Κάπου, όμως, χάνουν στο ζύγι και οι ρόλοι αλλάζουν. Οι θύτες γίνονται θύματα και το «Σεργιάνι στη ζωή» φέρνει πίκρα και λύπη"είναι οι πρώτες γενικές αράδες που γράφει  το οπισθόφυλλο για να δώσει μια πρώτη γεύση στον αναγνώστη.



Περθ της Αυστραλίας, Βοστώνη  και ανάμεσά τους ένα νησί του Αιγαίου, γίνονται τόποι σταθμός στο σεργιάνι της ζωής των ηρώων της ιστορίας. 
Η Μαρία!! κεντρικό πρόσωπο του μυθιστορηματικού ιστού , που τραβάει τη ζαριά της ζωής και ορίζει τις τύχες δίκαια και άδικα πληρώνοντας όμως το τίμημα. Ο πόνος, η πλάνη εξαργυρώνουν τις αποφάσεις της.
Γύρω από αυτή ο Μιχάλης, ο Φράνσις, ο μικρός Διονύσης , με όλη την τραγικότητα αλλά και το μεγαλείο των χειρισμών τους. 
Μετανάστευση, αποχωρισμός, άνθρωποι που κυκλοφορούν στο χρόνο σα σκιές, σα φαντάσματα των έργων τους, έρωτες, πάθη ανομολόγητα... 
"Σεργιάνι στη ζωή" που αποπνέει τις μυρωδιές της ελληνικής φύσης, το άρωμα της γης, της υπαίθρου,  του θαλασσινού αέρα, που ζωντανεύει εικόνες απλής καθημερινότητας μέσα από την πλοκή των καταστάσεων.
Ο συγγραφέας γεμάτος από τον παλμό της παράδοσης του τόπου του, από τα αρώματα και τα χρώματα της γενέθλιας γης καταφέρνει και δίνει ζωντανές παραστάσεις μέσα από το λόγο του.

" Τ'απογεύματα μάζευαν κοχύλια και ακανόνιστες πέτρες, μικρές και μεγάλες που απ΄το πέρασμα των χρόνων και των κυμάτων από πάνω τους πήραν παράξενα σχήματα, λες και τα λόξευσε χέρι επίδοξου γλύπτη ή ακόμα γυαλάκια πότε μπλε και άλλοτε πράσινα μετρώντας τα ένα προς ένα...



Ο Κώστας Βελούτσος με το "Σεργιάνι στη ζωή" οριοθετεί την πρώτη του εμφάνιση στην ελληνική λογοτεχνία, υπόσχεται σύντομα την κυκλοφορία ένος ακόμη βιβλίου,  αλλά και πλουτίζει ταυτόχρονα τον μακρύ κατάλογο των ονομάτων της λεσβιακής εργογραφίας .
Προσωπικά χαίρομαι ιδιαίτερα για τούτο το βιβλίο αφού ο συγγραφέας του είναι σύγχρονός μου και συντοπίτης μου. Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Πλωμάρι,έγγαμος,  πατέρας δύο παιδιών ζει και εργάζεται στη Μυτιλήνη  υπηρετώντας στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Στις σελίδες υποδοχής διαβάζουμε :"Εξαιρετικά αφιερωμένο στη μνήμη του φίλου και συναδέλφου μου Νίκου Πασίδη"
Πάνω απ΄όλα συγκινεί η κίνηση του συγγραφέα να δώσει χρηματικό μέρος από το βιβλίο στον τετράχρονο γιο του συναδέλφου του που έφυγε από τη ζωή στην ηλικία των 37 ετών.

Καλοτάξιδο!!! 

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου 





20 σχόλια:

Unknown είπε...

Μαριάνθη μου και τις δικές μου ευχές για το καλύτερο δυνατό ταξίδι του βιβλίου.
Η παρουσίασή σου και πάλι πανέμορφη ή για να το πω καλύτερα όπως αξίζει σε βιβλίο που διαβάστηκε και αγαπήθηκε.

Καλή σου νύχτα

pylaros είπε...

Εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο,

Από αυτά που έγραψες αγαπητή μου Μαριάνθη φαίνεται ενδιαφέρον προπαντός γιατί έχει μέσα και την μετανάστευση.
Μα και από το σινιάλο της τσιμινιέρας του βαποριού μοιάζει με του Εμπειρίκου, δεν ξέρω ίσως να κάνω και λάθος


χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Οι θύτες γίνονται πάντα θύματα και τα θύματα ..θύτες..
Δεν ξεφεύγουμε από αυτούς τους ρόλους οι άνθρωποι. Αρκεί να μη μένουμε σ αυτούς..
Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον το βιβλίο.

Να είναι καλοτάξιδο!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ο συγγραφέας εκτός από πνεύμα διαθέτει ΑΝΘΡΩΠΙΑ και αυτό είναι σημαντικότερο

ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ το βιβλίο,

Φιι και Γλαρένιες αγκαλιές

Despina είπε...

ο τίτλος του και μόνο
μοιάζει να ταξιδεύει!!!

καλοτάξιδο!

χρυσάνθη είπε...

Μαριάνθη μου πέρασα να σου δώσω στα πεταχτά ένα γλυκό φιλί!!!!

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Μια ευχη απ την καρδια σημερα να σου στειλω .....ολα να σου πανε καλα!!!!

magda είπε...

Μπράβο του, είναι πάνω απ όλα άνθρωπος !
Η Μυτιλήνη βγάζει υπέροχους βλαστούς !!!
Συγχαρητήρια και σε σένα που προβάλλεις τις ωραίες δουλειές !!
Καλό βράδυ

Yannis Mallis είπε...

Ένα μεγάλο μπράβο στον συμπατριώτη μας. Εύχομαι δύναμη και... έμπνευση για να συνεχίσει να γράφει λόγια βουτηγμένα στην αλμύρα της θάλασσας και τη νοσταλγία της απόστασης.

Μαριάνθη είπε...

Σε ευχαριστώ καλή μου meggie.
Η ζωή δεν παύει να συνθέτει μυθιστορήματα.
Φιλιά.

Μαριάνθη είπε...

Πάντα κ. Γαβριήλ τον Έλληνα τον αγγίζει η μετανάστευση αφού υπήρξε γιαυτόν διέξοδος ζωής. Και ποτέ δεν παύει να υπάρχει απ΄όσο δείχνουν τα πράγματα.
Καλά να είσαι, χαιρετισμούς.

Μαριάνθη είπε...

Ρίχνει τα δίχτυα της η ζωή Ρεγγίνα μου και πλέκει πολλές φορές τους ρόλους...Πράγματι, αρκεί να καταφέρνουμε να ξεφεύγουμε με την καλύτερη δυνατή λύση.
Καλό σου απόγευμα.
Χάρηκα που πέρασες.

Μαριάνθη είπε...

Βασικό, βασικότατο και σπάνιο πράγμα η ανθρωπιά στις μέρες μας Γλαρένια μου.
Σε φιλώ.

Μαριάνθη είπε...

Ταξιδεύει Δέσποινα μεεισιτήριο διαρκείας σε τόπους νοσταλγικούς, με γνωστές μυρωδιές και πολυχρωμία.

Μαριάνθη είπε...

Χρυσάνθη μου πάντα τριγυρνάς στο μυαλό μου. Καλά έκανες και πέρασες έστω και στα πεταχτά.

Μαριάνθη είπε...

Σε ευχαριστώ Μάγε. Να είσαι καλά επίσης.

Μαριάνθη είπε...

Και συ εξαιρετική Μάγδα μου με την καλοσύνη σου. Ζεστό βιβλίο.
Καλά να περνάς και συ.

Μαριάνθη είπε...

Νοσταλγικό σεργιάνι Γιάννη σε παιδικά για μας πλέον, βιώματα γεμάτα από άρωμα και αισθήματα, γεύσεις και αέρα που κάποτε μας περιέβαλε και ήταν η ανάσα μας.
Όταν το διαβάσεις θα...ταξιδέψεις μπορεί και να δακρύσεις.

Kitchen Stories είπε...

Χαίρομαι που συναντηθήκαμε και μου δίνεται η ευκαιρία να διαβάσω για ένα ακόμα ταλαντούχο τέκνο της εξ αγχιστείας πατρίδας μου.

Καλώς βρεθήκαμε

υ/γ. Ευχαριστώ για το link της κουζίνας μου!
Ζαμπία

Μαριάνθη είπε...

Μεγάλη και η χαρά όπως και η τιμή για μένα.
Καλή συνέχεια λοιπόν στις συναντήσεις μας για μια περισσότερη γνωριμία Ζαμπία.