Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ!!

   
Γνωστό είναι πως στις 15 του Ιούνη τερματίζουν τα μαθήματά τους τα νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία.  
Μέρες καλοκαιριού πια θα βρουν  άδειες τις σχολικές αίθουσες σε μια περίοδο δικαιωματικής ξεγνοιασιάς των παιδιών.

Στα βοτσαλάκια, τους πύργους και τα κάστρα πάνω στην ψιλή άμμο, στο από τη λάμψη του ήλιου στραφταλιστό νερό της θάλασσας με γεύση αλμύρας, στο παγωτό, τη σαγιονάρα, στο άνευ χρονικού ορίου παιχνίδι,  θα συλλαβίσουν πια το καλοκαίρι τους το πολυαγαπημένο.

Έτσι, ως γονείς, λάβαμε τη χαρά χτες το πρωί να απολαύσουμε τα παιδιά μας στη γιορτή λήξης του νηπιαγωγείου που ήταν αφιερωμένη στον ποιητή του Αιγαίου Οδυσσέα Ελύτη. 
 
 Η γιορτή στο ξεκίνημά της με τον Οδυσσέα Ελύτη ακουμπησμένο να συλλογάται και τον Παναγιώτη πλάι του να προλογίζει τη ζωή και το έργο του ποιητή.


Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα
που 'κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα

Βρήκα τα φρούτα που 'χε το πανέρι της
το δαχτυλίδι που 'πεσε απ' το χέρι της

Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της
τις ρόδες το τιμόνι το πεντάλι της...



Τόσο πολύ τη μέθυσε ο χυμός του ήλιου
που έγειρε το κεφάλι της και δέχτηκε να γίνει,
σιγά-σιγά: η μικρή Πορτοκαλένια!...
-Σήκω μικρή, μικρή, μικρή πορτοκαλένια!
Oπως σε ξέρει το φιλί κανένας δεν σε ξέρει.

 

Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας
  ο πετροπαιχνιδιάτορας!!!!

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
με τα μισόλογα τα σβησμένα
τα καραβόπανα τα σχισμένα
Μες στις αφρόσκονες και τα φύκια
όλα τα πήρε τα πήγε πέρα
τους όρκους που έτρεμαν στον αέρα
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
κι εμάς τους δυο χέρι με χέρι.



"Σ' όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
μόνον ετούτον αγαπώ!"

Όσο κι αν προσπαθήσω δε θα μπορέσω να μεταφέρω την ψυχή τον παλμό της γιορτής. 
Τα ακούσματα, τις μελωδικές φωνές των παιδιών, το ρυθμό του κορμιού τους, τη δροσιά .
Μίλησαν, τραγούδησαν, χόρεψαν, ζωγράφισαν τον Οδυσσέα Ελύτη που ομολόγησε το όνειρό του για να μας δωρίσει το φως της ψυχής του το παντοτινό.
Ελάχιστο αντίδωρο λοιπόν η ανάρτηση τούτη προς την άριστη δουλειά των εξαίρετων νηπιαγωγών Λίτσας Παξιμαδά και Μάνιας Αγγελίδου που έδωσαν πνοή απ΄την πνοή τους σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς στα παιδιά μας και τα ανέβασαν στην κλίμακα της εκπαίδευσης.

(Με κλικ μεγεθύνονται οι φωτογραφίες) 

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου 
 

11 σχόλια:

Roadartist είπε...

Λατρεύω τον Ελύτη!!

χρυσάνθη είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση!!!Συγχαρητήρια στις δύο νηπιαγωγούς για το θέμα που διάλεξαν για την γιορτή λήξεως της σχολικής περιόδου!!!ΜΠΡΑΒΟ!!!!!

magda είπε...

Συγχαρητήρια στις δύο νηπιαγωγούς που τίμησαν τον μεγάλο μας ποιητή, αλλά και σε σένα που προβάλλεις με τόση αγάπη το εκπαιδευτικό έργο!!!
Συγχαρητήρια στα υπέροχα παιδάκια, που είναι η ελπίδα μας!!!
Καλό βράδυ Μαριάνθη μου!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Πολύ όμορφο το αφιέρωμα. Είναι σπουδαίο που οδηγούν τα παιδιά από το χέρι να κρατήσουν ηλιαχτίδες. Τον Ήλιο τον Ηλιάτωρα. Επαφή με την Αλήθεια εξ απαλών ονύχων.
Μπράβο στους δασκάλους.

Αστοριανή είπε...

...δάκρυ νάμουν στην άκρη του ματιού σου,
χτυποκάρδι στη θέα του πρωτογιού,
χαμόγελο
κι αγάπη,

Μαριάνθη μου!

Εύγε στις Δασκάλες (πόσο σου λείπει αυτή η επαφή, έτσι;)
και
ένα πιο μεγάλο Ευγε για τα παιδιά στο πρώτο τους Βάπτισμα με την Τέχνη!

Υγ.: ευχαριστώ για την προσπάθεια ν' ακούσουμε η μία την άλλη...
μεταξύ "ντοκτορ'ς τσεκ-άπς... κ.λ.π. ..." μαζί και τη διαφορά ωρών, μη μου αγχώνεσαι... σ' αγαπούμε και το ξέρεις, κι από δω το ίδιο σημαντικό είναι!)
Πάντα με την αγάπη μας
Υιώτα και Δημήτρης,
αστοριανή,
ΝΥ

Μαριάνθη είπε...

Roadartist, μα είναι να μην τον λατρεύεις;
Από το λόγο του αποκαλύπτεται το παν, το σύμπαν.
Καλά να είσαι.

Μαριάνθη είπε...

Πράγματι Χρυσάνθη μου και το θέμα άκρως καλοκαιρινό αλλά και οι επιμέρους στίχοι που ακούστηκαν από τα χείλη των παιδιών.
Εγώ δε τι να πω!!Διπλή η συγκίνηση από τις αναφορές και στη Μυτιλήνη στα παιδικά του χρόνια...

Μαριάνθη είπε...

Μάγδα μου να είσαι καλά.
Μελίρρυτη πάντα.
Ξέρεις είναι δύσκολο δυστυχώς, πολύ δύσκολο να βρεις εκπαιδευτικούς που να προσφέρουν σφαιρικά στα παιδιά.
οι συγκεκριμένες δουλεύουν όλο το χρόνο όπως πρέπει.

Μαριάνθη είπε...

Ρεγγίνα μου έχεις απόλυτο δίκιο.
Υποψιαζόμουν πως κάτι καλό θα δω στη γιορτή και ενδιαφέρον, αφού ο Παναγιώτης κυκλοφορούσε στο σπίτι και σε ανύποπτο χρόνο τραγουδούσε . Δεν έδινε λεπτομέρειες και πληροφορίες για το περιεχόμενο της γιορτής σαν τον ρωτούσαμε αλλά εμένα μου αρκούσε που το παιδί μου τραγουδούσε Ελύτη...
Καλό μας βράδυ.

Μαριάνθη είπε...

Γιώτα μου καλή μου Γιώτα!!
Τα δάκρυα δεν με πήραν, αλλά πλησμονή χαράς με κυρίευσε από το θέαμα και τα ακούσματα. μαζί κι ικανοποίηση για την καλή δουλειά.
Όπως πολύ σωστά το λές Βάπτισμα με την Τέχνη!!Ζητούμενο για μένα.
Φιλιά καλά να είστε όλοι.

Μαριάνθη είπε...

My pleasure!!Thank you very much. Good morning.