του είναι σου σάψαλα επιχειρούν να ορθώσουν ανάστημα.
Κακουχίας περιβολή η σκιά σου
σε διαγράφει στου φωτός την αντανάκλαση
τότε που πνίγεσαι σε χείμαρρο απορίας.
Σε καταργεί ο θυμός και ξεδιψάς τον καημό σου σε στάλες δακρύων.
Εναλλάσεσαι προκλητικά σε ρόλους πρωταγωνιστικούς
και αυτοσαρκάζεσαι ευελπιστώντας.
Αφυπνίζεσαι από της σιωπής το βουητό που ενοχλεί την ακοή της συνείδησής σου.
Συναντάς τότε το "ευτυχώς" καθώς το ρέμπελο της ψυχής σου ιχνηλατεί τη ζωή σου και συνεχίζεις....
Μαριάνθη Βάμβουρα
7 σχόλια:
Αυτοσαρκάζομαι ευελπιστώντας...
Ετσι νοιώθω Μαριάνθη μου...
Υπέροχη γραφή που αποτυπώνει ότι ζούμε.. τα συναισθήματα δεν μπορώ να τα αναλύσω.. μόνο να τα νιώσω!
Ευχαριστώ!
"Σε καταργεί ο θυμός και ξεδιψάς τον καημό σου σε στάλες δακρύων."
Τι μεστός στίχος!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
πόσο ξέρεις να μιλάς στις ψυχές μας...
:)
Oι στίχοι σου αγαπητή μου Μαριάνθη αγγίζουν την ευαισθησία των ψυχών μας. Ένας ύμνος στην ζωή, στον άνθρωπο, στα αισθήματα.
Η φωτογραφία ένα υπέροχο κάδρο.
Νάσαι καλά φίλη μου
Αγαπητή μου Μαριάνθη,
To Μεγαλείο της αίσθησης, είναι τόσο βαθύ, η συγκίνηση των λόγων σου τρίζουν θεμέλια,
θα μου επιτρέψεις να πω μια "μεταφορική" ξεραϊλα απαισιοδοξίας, και διαμαρτύρεσαι με την Θεϊκή φράση: (Αφυπνίζεσαι από της σιωπής το βουητό που ενοχλεί την ακοή της συνείδησής σου.)
Οι στοχασμοί σου τρέχουν στης σιωπής το μονοπάτι, αυτό που ολοκληρώνει το είναι σου.
Συγχαρητήρια
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
...γαντζωμένη
σε ακυρωμένες δυνάμεις...
για ν΄αντλήσεις την εσώτερη δύναμη!
Χρόνια σου ΠΟΛΛΑ, μανούλα!
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
αστοριανή
Αντιγόνη, Σοφία, Μαριάνα,κ. Ντένη, κ. Γαβριήλ και Γιώτα όλοι πολύ αγαπημένοι μου!! Καθώς διάβασα τα σχόλιά σας έκανα μια διαπίστωση που με χαροποιεί και με " γεμίζει" . Είδα πως καθένας σας κάπου στάθηκε, κάποιος στίχος, κάποια σκέψη τον άγγιξε. Διαφορετική κάθε φορά. ξεχωριστή για τον καθένα. Αυτό λοιπόν είναι βασικό για μένα και σας ευχαριστώ. Χαίρομαι που ομονοούμε...
Η παρουσία σας εδώ είναι μια γλυκιά συντροφικότητα σε κάθε διαλογισμό.
Δημοσίευση σχολίου