Στον κόκκινο παράδεισο της αγάπης.

 

Έγινε χτες βράδυ στον πολυχώρο  Books and Booze στην Αθήνα , η παρουσίαση του καινούριου βιβλίου της δημοσιογράφου- συγγραφέα Ρίκης Ματαλλιωτάκη "Στον κόκκινο παράδεισο της αγάπης" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Δωρικός". 

Ένα βιβλίο που το έχει καλοδεχτεί το αναγνωστικό κοινό και έχει μιλήσει με θέρμη για την αναγνωστική απόλαυση που προσφέρει μέσα από το θέμα που πραγματεύεται και την τέχνη του λόγου του. 

«.......Ξέρω ότι θες να μάθεις γιατί δεν σ’ αγάπησα. Γιατί εναντιώθηκα, σε σένα και σ’ όλο τον κόσμο. Γιατί σ’ εγκατέλειψα, γιατί σε βασάνισα, γιατί σε πολέμησα, γιατί σε έπνιξα.
Δεν σ’ αγάπησα γιατί δεν αγαπήθηκα, δεν συμπόνεσα γιατί δεν με συμπόνεσαν, δεν απόφυγα να βασανίσω γιατί με βασάνισαν, εγκατέλειψα γιατί με εγκατέλειψαν, σε έπνιξα επειδή πνίγηκα κι εγώ.
Συγχώρεσε με παιδί μου, μια κολασμένη ψυχή είμαι που ζητά ανάπαυση και μια ζωή μόνο είναι πολύ μικρή και πολύ σύντομη για να κάνει τον κύκλο της κάθαρσης. 
Μια ζωή μόνο είναι πολύ μικρή και πολύ σύντομη για να πληρώσεις τις οφειλές σου, δίκαιες ή άδικες. 
Δώσε μου την συγνώμη σου για να πάω πιο ανάλαφρη σ’ αυτόν που με περιμένει αιώνες τώρα στον κόκκινο παράδεισο της αγάπης για να μου χαρίσει την λύτρωση. Μην μ’ αφήσεις να ξαναγυρίσω πίσω παιδί μου….
Μην μ’ αφήσεις να ξαναγυρίσω πίσω παιδί μου»
Δεν καταλάβαινε η Αφροδίτη τι ήθελε να πει η μάνα της, όμως αυτό το «παιδί μου» έλιωσε κάθε οργή μέσα της. Όντως πρέπει να ήταν μια κολασμένη ψυχή, σκέφτηκε, το έδειχνε εξάλλου καθαρά ο βίαιος τρόπος που ξεψυχούσε. 
Η αναπνοή της είχε πια μετατραπεί σε βρόγχο κι ακόμα το σάρκινο περίβλημα δεν έλεγε να λευτερώσει την άυλη διάσταση.
«Τι να κάνω; Πώς να την βοηθήσω;» δεν άντεχε να την βλέπει άλλο και ρώτησε τον Αντώνη
«Συγχωρώντας την! Δεν μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω, ξεψυχά, δεν το βλέπεις»

Το έβλεπε η Αφροδίτη, το έβλεπε, και μέσα από τα βάθη των σπλάχνων της βγήκε η μεγάλη συγχώρεση.

«Συγχωρεμένη να είσαι μάνα. Συγχωρεμένη!» της είπε μονάχα απλά κι έσκυψε να την φίλησει.

 Το ένιωσε άραγε το φιλί η Μαριάννα; Μάλλον ναι, αφού το σώμα της σπαρτάρισε διαφορετικά τούτη την ύστατη στιγμή στην προσπάθεια του να ανοίξει το στόμα...

 

Δοκιμασμένη η γραφή χρόνια τώρα της Ρίκης Ματαλλιωτάκη πολυδιάστατα , κάνει το τελευταίο της μυθιστόρημα εισιτήριο για λογοτεχνικές περιπλανήσεις του νου και της ψυχής του αναγνώστη , στις δικές του αλήθειες . Προσφέρει συγκινήσεις , ξεδιπλώνει αισθήματα με πτυχές ευαισθησίας. Μιλά !

Στιγμές από την παρουσίαση.  

 

Κάθε νέο βιβλίο γεννά προσδοκίες, κάνει το νου του ανθρώπου να αναθαρρεί, δίνει ανάσα...δίνει χαρά. Αισθάνομαι ιδιαίτερη τη χαρά για το καινούριο αυτό βιβλίο της Ρίκης Ματαλλιωτάκη αφού και σε αυτό - όπως και σε άλλα βιβλία της που παρουσιάζονται πιο πάνω- το εξώφυλλο έχει φιλοτεχνήσει ο γραφίστας,  παιδικός μου φίλος και συμμαθητής  Γιάννης Μαλλής. Στο συγκεκριμένο έκανε και τη σελιδοποίηση.  Γνωρίζω πολύ καλά το πάθος του Γιάννη για τη δουλειά του . Θυμάμαι το θαυμασμό που εισέπραττε από όλους μας στο γυμνάσιο στο Πλωμάρι όταν του αναθέταμε και έβγαζε όλη τη δουλειά των γραφικών της σχολικής μας εφημερίδας. Πιστεύαμε  όλοι σε αυτόν και συνεχίζει να μας δικαιώνει και να μας κρατά περήφανους. 

Η συγγραφέας Ρίκη Ματαλλιωτάκη με το  γραφίστα  Γιάννη  Μαλλή.

Καλοτάξιδο λοιπόν!!!  

Μαριάνθη Βάμβουρα