Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής -"Γιάννης Α. Παπαϊωάννου"

Στις 21 Ιουνίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής που καθιερώθηκε το 1982 με πρωτοβουλία του, τότε, Γάλλου υπουργού πολιτισμού Ζακ Λανγκ (Jack Lang), του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού και την αιγίδα του Δήμου του Παρισιού. Η Γιορτή της Μουσικής σπάει τα γαλλικά σύνορα και εξαπλώνεται από το 1985 όπου με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη γίνεται η Αθήνα η πρώτη πόλη  στην οποία η Γιορτή πραγματοποιείται εκτός Γαλλίας.                

Με αφορμή λοιπόν την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής , θα ήθελα να κάνω μία αναφορά στο συνθέτη Γιάννη Α. Παπαϊωάννου.

 Ο Γιάννης Α. Παπαϊωάννου γεννιέται στην Καβάλα το 1910 και πεθαίνει στην Αθήνα το 1989 κληροδοτώντας το μουσικό κόσμο με έργα υψηλής ποιότητας που τον καθιερώνουν ως έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες του 20ου αιώνα.  Εκτελέσεις των έργων του έχουμε σε χώρες όπως την Αγγλία, Γερμανία, Σουηδία, Ουγγαρία, Ιταλία αλλά και τις ΗΠΑ. Ο συνθέτης μεγαλουργεί και αφήνει πίσω του τεράστιο έργο σε ποιότητα και ποσότητα. Γράφει μεταξύ άλλων,  Συμφωνίες, Σονάτες, Κουαρτέτα, Κονσέρτα,Τραγούδια για χορωδία με συνοδεία οργάνων, Τραγούδια για φωνή-πιάνο, εναρμονίζει δημοτικά τραγούδια και βυζαντινά μέλη.Το 1955συνθέτει το "Ύμνος του Αριστοτέλειου Παν/μιου Θεσσαλονίκης"έργο χορωδιακό με πιάνο και το 1957 τη μουσική για την ταινία «Η Ακρόπολη των Αθηνών».

Τιμάται και βραβεύεται σε Ελλάδα και Εξωτερικό με το βραβείο «GOTTFRIED-VON HERDER» από το Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών αλλά και από την Ακαδημία Αθηνών με το Αριστείο καλών Τεχνών. Υπάρχει ως ιδρυτικό μέλος και για σειρά ετών Πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Σύγχρονης Μουσικής καθώς και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. 

Έπειτα από παραχώρηση της συζύγου του από το 1990 το αρχείο του βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη.

Ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Αργύρης Κουνάδης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Θάνος Μικρούτσικος είναι ένα πολύ μικρό δείγμα από τους μαθητές του.


Ο Γιάννης Παπαϊωάννου έλκει την καταγωγή από την Αγιάσο της Λέσβου από την πλευρά της μητέρας του- αφού  είναι εγγονός του Αμανίτη Κομνηνού. Στο "Δημοκράτη"της 22 ας Ιουνίου 1960 σε άρθρο του ο Γ. Κρητικός αναφέρεται στη συμβολή για τη διαφύλαξη της βυζαντινής μουσικής του Αγιασώτη Κομνηνού Αμανίτη. Διαβάζουμε πως ο παππούς του συνθέτη δέχτηκε πρόσκληση από τον Οικουμανικό Πατριάρχη προκειμένου να τον συγχαρεί για τη σημαντική του προσφορά στα βυζαντινά μουσικά. Αυτό όμως το ταξίδι από την Αγιάσο στην Κωνσταντινούπολη έκρυβε και πίκρα για τον Αμανίτη αφού  στο διάστημα της απουσίας του, καταστράφηκε όλο το μουσικό του αρχείο από πυρκαγιά στο σπίτι  του στην Αγιάσο. Όταν επέστρεψε και είδε το μέγεθος της καταστροφής έπεσε σε μελαγχολία μέχρι το θάνατό του πια.

Παρτιτούρα "Ο Ύμνος του Αναγνωστηρίου Αγιάσου"σε μουσική Γιάννη Παπαϊωάννου. (Tempo di Marcia)

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου φαίνεται ότι κουβαλούσε μέσα του το φιλόμουσο γονίδιο της αγιασώτικης καταγωγής του. Την αγάπη του για τη Λέσβο την καταθέτει και μέσα από το έργο του. Μελοποιεί το έργο του Μυριβήλη "Ο Βασίλης ο Αρβανίτης" γράφοντας ένα συμφωνικό θρύλο σε 11 εικόνες, έργο ορχηστρικό που ακούγεται σε α΄εκτέλεση στην Αθήνα το Μάιο του 1945. Άλλο έργο του το ονομάζει Μυτιλήνη.

Φέτος από 1-15 Ιουλίου διοργανώνεται το 11ο  ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ «ΓΙΑΝΝΗΣ Α. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ» ΚΑΒΑΛΑΣ 2010 με ξεχωριστές εορταστικές εκδηλώσεις λόγω της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη γέννηση του συνθέτη.

Το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης  θα πραγματοποιήσει από 1η -5η Ιουλίου  Συνέδριο στη μνήμη του Γιάννη Α. Παπαϊωάννου¨. Χαρακτηριστικά αναφέρει η ανακοίνωση του συνεδρίου:"Tο συνέδριο αφιερώνεται στη μνήμη του Γιάννη Α. Παπαϊωάννου (1910-1989), εορτάζοντας τα εκατό χρόνια από τη γέννηση της πιο αντιπροσωπευτικής προσωπικότητας για την διάδοση των πρωτοποριακών ιδεών στη μεταπολεμική Ελλάδα μέσω τόσο της μουσικής και της εκπαιδευτικής του δραστηριότητας όσο και της συνεισφοράς του στη θεσμική διάδοση των ιδεών αυτών."                                           Η επίσημη γλώσσα του Συνεδρίου είναι τα αγγλικά.      

Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου                                                        


20 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Μαριάνθη μου,
διαπιστώνω ότι το...ΣΟΣ εγινε παλι ...πορεία ομαλή... και είθε να μη ξαναγίνει!

'Οσο για την τιμητική του Γ. Α. Παπαιωάννου, ευχής έργον η γενέθλια "ρίζα" να αξιολογεί τα παιδιά της και να θυμίζει ότι ο χαρακτήρας, το ταλέντο και η θυσία ανθρώπων δημιουργών είναι ενθάρυνση για τους νέους.

Χάρηκα που όλα πάνε "ρολόι" τώρα...
σας φιλούμε,
Υιώτα-Δημήτρης

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

μπραβο για μια ακομα φορα...

pylaros είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
pylaros είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
pylaros είπε...

Ο/Η pylaros είπε...
Αγαπητή μου Μαριάνθη,

ομολογώ ότι δεν το ήξερα ότι υπάρχει παγκόσμια ημέρα μουσικής, επειδή όμως καθιερώθηκε το 1982, στην Ελλάδα του τότε δεν μου το δίδαξαν, και όχι μόνο αλλά εδω όπου ζούμε 20 Ιουνίου είναι η ημέρα του πατέρα, δηλαδή εορτάζουν μάλλον τιμούν τους πατεράδες τους τα παιδιά, και η 21 Ιουνίου η πρώτη και μεγαλυτερη ημέρα του καλοκαιρινού ηλιοστασίου.

Ούτε στην λατινική Αμερική μα ούτε κι εδώ στις ΗΠΑ είχα ακούσει για αυτή την ημέρα.
Τώρα θα μου πεις ο κόσμος προοδεύει εγώ όμως ναι έμεινα πίσω ένεκα ας πούμε τα κράτη τα οποία έζησα, ή από τα οποία έχω πείρα δεν εόρταζαν...
Πάντως είναι ιστορικά αυτά τα οποία μας γράφεις, και χάρη σε εσένα το έμαθα κι αυτό και σε ευχαριστώ...

Το παράξενο όμως στο κράτος όπου ζούμε έχουν αλλάξει όλα τα παγκόσμια κεκτημένα των λαών. π.χ. η ημέρα του εργάτη, είναι η πρώτη δευτέρα του Σεπτέμβρη. σε όλο τον κόσμο είναι η πρώτη του Μάη. Η τελευταία δευτέρα του Ιουνίου ημέρα των πεσόντων (memorial Day)μεγάλη αργία, η τελευταία Πέμπτη του Νοέμβρη ημέρα ευχαριστιών Αργία για όλους...
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ

19/06/2010 5:29 μ.μ.

Dennis Kontarinis είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη
Είχα διαβάσει παλαιότερα γιά τον Παπαιωάννου και το έργο του. Η πετυχημένη ανάρτησή σου μας δίνει μιά πλέρια εικόνα του μεγάλου συνθέτη και του έργου του. Όπως σωστά επισημαίνει η Υιώτα είναι καθήκον οι γεννέθλιες πόλεις να θυμούνται τα παιδιά τους.
Νάσαι πάντα καλά
Ντένης

Γιώτα Φώτου είπε...

Είδα τελευταία ένα αφιέρωμα στον Γ. Παπαϊωάννου και πραγμματικά εντυπωσιάστηκα, ομολογώ ότι αγνοούσα τα περισσότερα που αφορούν στο έργο του.
Καλό καλοκαίρι Μαριάνθη. Να είσαι καλά

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΕΝΑ ΖΕΣΤΟ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ.
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΜΠΡΑΒΟ!!!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Μαριανθούλα μου
Τι ανάρτηση είναι αυτή??
Να είσαι καλά κι εγώ προσωπικά σ'ευχαριστώ γιατί δεν είχα ιδέα ακόμα και για την ημέρα αυτή!
Καλό σου βράδυ

Μαριάνθη είπε...

Ευτυχώς που υπάρχει και η μουσική για να εξημερώνει τα ήθη και να καταθέτει πολιτισμό.
Σε καλημερίζω από τη φθινοπωρινή Θεσσαλονίκη Γιώτα μου.

Μαριάνθη είπε...

:)))Σε ευχαριστώ Μάγε για τα εύσημα!!Να σαι καλά.

Μαριάνθη είπε...

Γεια σου κ. Γαβριήλ!Να ταν να άλλαζαν μόνο στο κράτος που ζεις τα πράγματα...Έτσι είναι λοιπόν με τη μουσική.Μεγάλο κεφάλαιο. Συμπίπτει και με τη γιορτή του πατέρα πράγματι. Και δω τη γιορτάζουμε -αν και δεν είναι πολύ διαδεδομένη. Πέρυσι είχα κάνει σχετική ανάρτηση.
Πολλούς χαιρετισμούς.

Μαριάνθη είπε...

Και μένα κ. Ντένη με εντυπωσίαζει το έργο του Παπαϊωάννου και η προσφορά του στα μουσικά. Πριν λίγα χρόνια έμαθα γιαυτόν από μια έκθεση που έγινε στο Τελλόγλειο. Να σκεφτείς τόσα χρόνια στη Λέσβο κανένας δε μας είχε μιλήσει γιαυτόν στο σχολείο.
Καλημέρα.

Μαριάνθη είπε...

Πραγματικά εντυπωσιάζει το έργο του Παπαϊωάννου Γιώτα που κατά τη γνώμη μου παραμένει ευρέως άγνωστο. Σε ευχαριστώ για τις ευχές, επίσης χαρούμενες, όσο το δυνατό ξένοιαστες διακοπές.

Μαριάνθη είπε...

Καλή σου μέρα Σκρουτζάκο!!Να σαι καλά και να περνάς. Σε ευχαριστώ.

Μαριάνθη είπε...

Λίτσα μου χαίρομαι που σου άρεσε η αναφορά στη μουσική και τον Παπαϊωάννου.Σκέφτομαι πόσο λίγο είναι το σύστημα καμιά φορά, αφού και σε τοπικό επίπεδο δεν δίνεται η πρέπουσα τιμή σε σημαίνοντα πρόσωπα.
Φιλιά.

erifili είπε...

Πολύ όμορφο το μπλόγκ σου φίλη μου, γεμάτο χρώματα και αρώματα, ποίηση, μουσική και θάλασσα. Υπέροχο το αφιέρωμά σου στον Γιάννη Παπαϊωαννου.

Μαριάνθη είπε...

Σε ευχαριστώ Εριφύλη!!Όπως σου έγραψα, χαίρομαι που γνώρισα μια όπως φαίνεται δημιουργική και ακούραστη καλλιτέχνη. Να περνάς.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή κ. Βάμβουρα , σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία να μάθω κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σχετικές με την ζωή του συμπατριώτη μας φημισμένου μουσουργού Γιάννη Παπαϊωάννου.
Όσο για το συνέδριο , που πρόκειται να οργανώσει το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στη μνήμη του Γιάννη Α. Παπαϊωάννου, δυστυχώς δεν θα μπορέσω να το παρακολουθήσω διότι «την γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική» και όχι αγγλική … !!!
Άκου επίσημη γλώσσα σε ελληνικό πανεπιστήμιο τα αγγλικά ! Εκτός και εάν το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο δεν βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη , αλλά είναι – ή υπάγεται - κάπου στο Λονδίνο ή στην Βοστόνη !

Με εκτίμηση
Φώτης Μιχαήλ

Μαριάνθη είπε...

Με τη σειρά μου να σας ευχαριστήσω κ. Μιχαήλ για την επίσκεψη και το μήνυμά σας. Χαίρομαι που βρίσκετε ενδιαφέρον το θέμα. Λυπάμαι που δεν μπορώ να κάνω κάτι για τη γλώσσα του Συνεδρίου καθότι δεν μετέχω στην οργανωτική επιτροπή.
Καλή Κυριακή.