Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Η τέχνη στην καθημερινότητα


Δεν της πρέπουν πολλά λόγια τούτης της ανάρτησης . Μιλάνε από μόνες τους οι δυο εικόνες της. 
Κύριο θέμα ένας πίνακας ζωγραφικής, ένα έργο τέχνης . Ξεχωριστό και ιδιαίτερο για μένα αφού με περιμένει κάθε πρωί εκεί στη θέση του αμετακίνητο να με καλημερίσει...
Περίεργα μπορεί να ακούγονται τα παραπάνω...
Ας λύσω το γρίφο λοιπόν!
Αυτός ο πίνακας στολίζει το διάδρομο στο σχολείο, προς την τάξη μου. Κι είναι ο πρώτος στη σειρά. Κάθε πρωί λοιπόν μόλις ανέβω τη μεγάλη σκάλα είναι ο πρώτος που αντικρίζω βαδίζοντας για την τάξη μου το μακρύ διάδρομο του πάνω ορόφου. Τον βλέπω να στέκει εκεί , να με καλημερίζει. Όσο κι αν βιάζομαι πάντα στέκομαι και  του ρίχνω μια ματιά. Κι εκείνος δε χάνει καιρό...Με φέρνει μια βόλτα στην πόλη σε αστραπιαία περάσματα από την Καμάρα, το Λευκό Πύργο , την Βασιλίσσης Όλγας , την Αγία Σοφία, τον Πύργο του ΟΤΕ στη ΔΕΘ. 



Και σκέφτομαι όλο τούτο τον καιρό, πως είναι ωραίο να σε υποδέχεται ένα έργο τέχνης μα και να σε ξεπροβοδίζει σαν πας για τη δουλειά σου. 
Γιαυτό και το απολαμβάνω.
Ο πρώτος αυτός πίνακας έχει την υπογραφή του  Θεσσαλονικιού ζωγράφου -καλλιτέχνη Ντίνου Παπασπύρου.  

Μαριάνθη Βάμβουρα

7 σχόλια:

Dennis Kontarinis είπε...

Πρωτότυπη αλλά υπέροχη η σημερινή σου ανάρτηση αγαπητή μου Μαριάνθη.
Στ΄αλήθεια είναι μια συγκινητική στιγμή η καθημερινή συνάντηση μ΄έναν πίνακα που έχει να σου πει τόσα πολλά.
Νάσαι καλά.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,
Πρωτότυπο το δημοσίευμά σου, η υποδοχή, το καλημέρισμα και το αντίο σε αυτό το έργο τέχνης είναι σα φόρος τιμής στη Θεσσαλονίκη.

Προσπαθώ να θυμηθώ τι είχαμε εμείς στην αίθουσα του σχολείου στον καιρό μου, ο διάδρομος ήταν άδειος στην αίθουσα οι εικόνες των αγωνιστών του 21, και πάνω από την έδρα η εικόνα του Χριστού.
¨ολα εμείς τα πιτσιρίκια κάναμε κάθε πρωί την προσευχή μας, (ξελαρυγκιζόμασταν)
"Δεν λησμονόμε τον σταυρό μου που κάνω βράδυ και πρωί την ευλογία στον Θεό μου που μας χαρίζει τη ζωή..."

χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Paraskevi Lamprini M. είπε...

o Nτίνος είναι ένας θαυμάσιος καλλιτέχνης... χαίρομαι που είμαστε μπλογκόφιλοι... του αξίζουν πολλά βραβεία στην καλλιτεχνική πορεία του!!

Αστοριανή είπε...

...βιαστικά Φιλάκια...
Υιώτα, ΝΥ

magda είπε...

Αγαπημένη μου Μαριάνθη, καλημέρα
"Φωνάζει" ο πίνακας ότι είναι του Ντίνου!!!
Την λάτρεψε την Θεσσαλονίκη ο εκλεκτός μας ζωγράφος!
Σου εύχομαι καλημέρα και σου στέλνω πολλά φιλάκια!

Dinos-Art είπε...

Μόλις τώρα ψάρεψα αυτήν την ανάρτηση από το google και ήρθα να σε ευχαριστήσω Μαριάνθη μου. Ντράπηκα όμως ακούγοντας τα τόσο κολακευτικά σχόλια των φίλων για την ταπεινώτητά μου. Το σίγουρο είναι ότι αγαπώ την γενέθλια πόλη, συνεχίζω να την εξερευνώ και να την ζωγραφίζω με πάθος. Τώρα, αν οι ζωγραφιές μου μιλούν και δίνουν χαρά σε φίλους, γνωστούς και αγνώστους, αυτό είναι μια μεγάλη ικανοποίηση για μένα και κίνητρο να συνεχίσω. Ευχαριστώ όλους σας. Καλό Σαββατοκύριακο.

Μαριάνθη είπε...

Αισθάνομαι ιδιαίτερη τη χαρά και την τιμή από αυτή την επίσκεψη και το σχόλιό σας κύριε Παπασπύρου. Εμείς όλοι σας ευχαριστούμε για την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παρουσία και προσφορά σας στον κόσμο της καλλιτεχνίας.
Καλή συνέχεια!
Μια καλή εβδομάδα να έχετε.