Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Ο ήλιος αποχωρεί...



Αποχωρεί του ουράνιου στερεώματος ο ήλιος μεγαλουργώντας .
Αναδεικνύεται σε ρόλο πρωταγωνιστή.
Διασκορπάται στο συναπάντημά του με τα νεφελώματα και κυριαρχεί.
Προκαλεί το ρίγος και τον σπαραγμό της πλάσης η αποχώρησή του .
Αφήνει μελαγχολίας το τέμπο στους χτύπους της καρδιάς.
Ώρα εσπερινού δηλώνει καμπάνας ο ήχος και το τρεμούλιασμα μιας ταπεινής φλόγας κεριού που αχνοφέγγει εκλιπαρώντας τον οίκτο και το έλεος.
Σαλεύουν οι φυλλωσιές απ΄του αγέρα την εξομολόγηση στην εποχή του φθινόπωρου.
Ταράζεται η θάλασσα , ξεβράζει στην ακτή το θυμό της , αρνείται να συνθηκολογήσει στου καιρού το δύστροπο.
Μικραίνουν οι μέρες, μεγαλώνουν οι ώρες και στο φευγιό του φωτός αναθαρρεί το σκότος…
« Ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού…»  

Μαριάνθη Βάμβουρα.

14 σχόλια:

χρυσάνθη είπε...

Αποχωρεί για να επανακάμψει σύντομα!!Μια καινούργια μέρα ξημερώνει!!Καλή εβδομάδα Μαριάνθη μου!!!

Effie's Sweet Home Designs είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!!
Μαριάνθη μου, πολλά φιλιά!!!!!!!!!!!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Τι ωραία λόγια Μαριανθάκι μου.Πόσο όμορφα ζωγραφίζεις μία Δύση και μία ανατέλλουσα ελπίδα! ΜΑΓΕΥΤΗΚΑ.
Καλή εβδομάδα καλή μου.Σε φιλώ

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Δεν μου λες Μαριάνθη μου πότε θα κρατάμε ένα βιβλίο με τα θαυμάσια ποιήματά σου στα χέρια μας; Εγώ είμαι της παλιάς σχολής και θέλω να κρατάω την εφημερίδα και το βιβλίο στα χέρια να τα μυρίζω, έτσι τα απολαμβάνω. Δημιουργείς θαυμάσιες εικόνες με απλές λέξεις, συνέχισε έτσι. Σε φιλώ.

pylaros είπε...

(αναθαρρεί το σκότος…)

Έρχεται ο Χειμώνας, αλλά όλα έχουν την εποχή τους, θα ξανάρθει ο ήλιος,
θυμάμαι τον χειμώνα στο χωριό, φυσικά σπίτι χωρίς θέρμανση, είχαμε μια γωνιά απάνεμη μόλις έβγαινε ο ήλιος πηγαίναμε και καθόμαστε, περιμέναμε να μας ζεστάνει!

Σα να ήταν ο θεός μας, αυτός που μας έδινε το φιλί της ζωής μα και της αισιοδοξίας ότι αύριο θα ξανάρθει.

χαιρετισμούς αγαπητή μου Μαριάνθη.

Γαβριήλ

marianaonice είπε...

Μικραίνουν οι μέρες, μεγαλώνουν οι ώρες και στο φευγιό του φωτός αναθαρρεί το σκότος…

ΔΙΩΞΑΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ...

Για άλλη μια φορά υπέροχη η γραφή σου Μαριάνθη μου!

Μαριάνθη είπε...

Εύχομαι να επανακάμψει Χρυσάνθη μου!!!...
Σε φιλώ !!!
Καλά να είστε όλοι!!! :))

Μαριάνθη είπε...

Γεια σου Έφη μου!!!
Χάρηκα που πέρασες αν και η επικοινωνία δε μας λείπει...:)) Φιλιά!!!

Μαριάνθη είπε...

Χαρούλα μου καλλιτέχνιδα!! Σε ευχαριστώ θερμά θερμότατα για τη ζεστή σου παρουσία και τα καλά σου λόγια. Φιλάκια!!!!

Μαριάνθη είπε...

Κυρία Δώρα μου για την ώρα δεν σκέφτομαι κάτι τέτοιο. Γράφω μόνο για να ξεκουράζεται ο νους και η ψυχή μου...Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και συμφωνώ για την άλλη αίγλη του γραπτού σε κόλλα χαρτί. Το ίδιο αισθάνομαι ασχέτως αν έχω πλέον αυτοματοποιήσει το ηλεκτρονικό γράψιμο.
Σας χαιρετώ.

Μαριάνθη είπε...

Σκοτάδια και χειμώνας κύριε Γαβριήλ χτυπούν απειλητικά πλέον και επίμονα το κατώφλι μας... εδώ στην Ελλάδα!
Πολλούς χαιρετισμούς καλά να είσαι.

Μαριάνθη είπε...

Ακριβώς Μαριάνα μου!!!! Αρχίζει και πλατιάζει το σκοτάδι στη ζωή μας. Κερδίζει σε χώρο ωσαν το λύκο που στην αναμπουμπούλα χαίρεται κατά την παροιμία... Σε ευχαριστώ Μαριάνα μου!!!!

Dennis Kontarinis είπε...

Πανέμορφη ζωγραφιά μιας υπέροχης δύσης.
Λόγος και χρώμα σε μια θαυμάσια αρμονία.
Νάσαι καλά,

Μαριάνθη είπε...

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΥΡΙΕ ΝΤΕΝΗ ΜΟΥ!!! ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ ΥΠΟΛΟΓΙΖΩ ΣΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ. ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ.