Με την Άλκη Ζέη στο Οξυγόνο!

 "Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα..."

Αυτοί οι στίχοι ήρθαν στο νου μου όταν το μεσημέρι του Σαββάτου βρέθηκα σε μια κατάμεστη αίθουσα από παιδιά και γονείς ,  στο χώρο εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου Μεταίχμιο-Οξυγόνο. 
Επικρατούσε το αδιαχώρητο και ο λόγος το δικαιολογούσε απολύτως αφού φιλοξενούμενη ήταν η πολυαγαπημένη συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας κ. Άλκη Ζέη. 
Η ώρα περνούσε, οι μικροί αναγνώστες  έκαναν ασταμάτητα ερωτήσεις στη  συγγραφέα που  απαντούσε ακούραστα και η ατμόσφαιρα γινόταν όλο και πιο ζεστή , μαγευτική...

Ο Παναγιώτης επιλέγει και απευθύνει μιά ερώτηση στην κ. Άλκη Ζέη. 

 

Η εκδήλωση ήταν άψογα οργανωμένη αφού τα παιδιά είχαν προετοιμάσει τις ερωτήσεις τους μαζί με τη δήλωση της συμμετοχής τους. Δεν έμειναν όμως μόνο σε αυτές... Έδειχναν να μη θέλουν να αποχωριστούν την αγαπημένη τους συγγραφέα και η συζήτηση συνεχιζόταν παρόλο που είχε παρέλθει ο χρόνος. 

 

Κανείς δεν ήθελε να τελειώσει αυτή η εκδήλωση. Κι αυτό φάνηκε στο λόγο μικρών και μεγάλων. Των παιδιών, των γονιών τους μα και της ίδιας της συγγραφέα που με πολλή υπομονή και ευγένεια απάντησε στις ερωτήσεις και των "μεγάλων παιδιών" όπως χαρακτηριστικά είπε... 

Άλκη Ζέη!!

Δε θα ήθελα να ολοκληρώσω αυτή την ανάρτηση δίχως να σας μεταφέρω ένα σημαντικό κομμάτι του παλμού της όλης εκδήλωσης. Κατά την εξέλιξη της συζήτησης και αφού τα παιδιά φάνηκε να έχουν ολοκληρώσει τις ερωτήσεις τους, το λόγο πήρε μία κυρία που συνόδευε το παιδί της και η οποία  συγκίνησε όλους μας. Επισήμανε το πόσο φυσική , αυθόρμητη , ρέουσα υπήρξε η συζήτηση με τα παιδιά. Και το έκανε αυτό γιατί πριν ένα χρόνο περίπου είχε βρεθεί στην αίθουσα αυτή σε ημερίδα με την Άλκη Ζέη, από τη θέση της εκπαιδευτικού. Έκανε λοιπόν τη διαπίστωση πως τα παιδιά είχαν μια πιο άμεση και ζεστή επικοινωνία με τη συγγραφέα παρότι οι μεγάλοι...κι ας ήταν εκπαιδευτικοί. 

Μετά από αυτή την επισήμανση, η ατμόσφαιρα στην αίθουσα απογειώθηκε. Διαπιστώσαμε πως είμασταν κείνη την ώρα και άλλες μητέρες που πέρυσι είχαμε παρακολουθήσει ως εκπαιδευτικοί την ημερίδα με την πολυαγαπημένη συγγραφέα Άλκη Ζέη. Ζήσαμε ένα πραγματικό πανηγύρι αφού ανταλλάξαμε μεγαλόφωνα απόψεις και συγκρίναμε τη συμπεριφορά των παιδιών με τη δική μας... 

Η συγγραφέας αφήνει σε κόλλα χαρτί την αγάπη της στους μικρούς αναγνώστες. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Φεύγοντας από την εκδήλωση δε θα πάψω να θυμάμαι το "αχόρταγο" στο βλέμμα των παιδιών, που έδειχναν μαγνητισμένα από τη συνομιλία με την αγαπημένη τους συγγραφέα μα και τη λατρεία στα μάτια των μεγάλων. Των γονέων τους. Άκουσα ανθρώπους που έφτασαν λίγο αργοπορημένοι να λένε πως μένουν ευχαριστημένοι έστω και που κατάφεραν να τη δουν, θα θυμάμαι μία συνάδερφο να μου φανερώνει πως είχε και χάρισε πολλές πρωτότυπες εκδόσεις από τις ιστορίες της Άλκη Ζέη στη βιβλιοθήκη ένος ακριτικού νησιού όταν βρέθηκε να υπηρετεί πριν χρόνια και διαπίστωσε πως ήταν άδεια από λογοτεχνικά βιβλία και μία άλλη να μου λέει πως έκανε το παν να δει από κοντά τη συγγραφέα από την Άρτα που είναι δασκάλα ,παρόλο που δεν ήταν γονέας. Με όλες αυτές διαπιστώσαμε πως είχαμε βρεθεί πέρυσι στην ημερίδα με την Άλκη Ζέη από τη θέση της εκπαιδευτικού και τώρα τη γονεϊκή. 
Θα θυμάμαι ότι όλα τα παιδιά με  υπομονή και σοβαρότητα χρειάστηκε να περιμένουν στη σειρά για  πολλή ώρα προκειμένου η συγγραφέας να τους υπογράψει τα βιβλία.
Τελικά κάποιοι μύθοι όσο και να περνούν τα χρόνια συνεχίζουν να παραμένουν και να ομορφαίνουν την περιπέτεια του νου μας και τα ταξίδια μας. 

Στο τέλος κρατήσαμε και μία αναμνηστική φωτογραφία !!!  

Μαριάνθη Βάμβουρα